گلایه جلیلی از بی‌خبری قرارگاه‌های اقتصادی
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، بی‌خبر بودن قرارگاه‌های اقتصادی کشور از یکدیگر را مشکل اساسی خواند.
خبرگزاری فارس: سعید جلیلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، روز گذشته با حضور در شهرک صنعتی پایتخت در شهرستان پاکدشت، از چندین کارخانه صنعتی بازدید کرد و در جلسه‌ای با حضور هیئت مدیره این شهرک، شهرک صنعتی عباس آباد و شهرک صنعتی خوارزمی در جریان مشکلات و مطالبات آن‌ها قرار گرفت.
وی با اشاره به واقعیت جنگ اقتصادی علیه ایران گفت: امروز مشاهده شد که مسیر ما به سمت استقلال صنعتی یک مسیر رو به جلوست؛ با این حال دشمن نیز تمام تلاش خود را می‌کند که ما را به پسرفت وادارد. ما در این مسیر طبیعتاً دچار مشکلات می‌شویم و اگر مشکلات ما لاینحل بود، پس چرا امروز دشمن خود را به آب و تاب می‌زند تا در مسیر پیشرفت ما سنگ اندازی کند؟ مشخص است برآورد او این است که صنعتگران ایرانی می‌توانند گام‌های بیشتری رو به جلو بردارند، برای همین فشار‌های خود را بر این نقطه متمرکز می‌کند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در توضیح دشمنی‌های آمریکا در این زمینه افزود: امروز دیگر ترامپ بحثی راجع به حمله نظامی نمی‌کند؛ چرا که مایوس شده و تجربه کرده است که جایی برای پیشبرد اهدافش از این طریق نخواهد داشت. او فشار خود را بر اقتصاد متمرکز کرده؛ راه حل ما نیز باید آن باشد که همانند جنگ نظامی، امید او از نتیجه گرفتن فشار اقتصادی را از بین ببریم. همانطور که به تثبیت امنیتی در یکی از مناطق ناامن دنیا رسیدیم، باید به ثبات اقتصادی رسیده و این امر را به آن‌ها تفهیم کنیم.
وی واحد‌های صنعتی را سنگر‌های جنگ اقتصادی نامید و خاطر نشان کرد: البته امروز هم باید مواظب باشیم که خط ما در مقابل دشمن پایدار باشد و هم اینکه کسی از پشت خط مقاومت اقتصادی ما را نشکند.
جلیلی گفت: تقویت جبهه ما در جنگ اقتصادی دو بعد دارد؛ تقویت سخت‌افزاری مانند ایجاد همین شهرک‌های صنعتی و بعد نرم‌افزاری آن که روان کردن سازوکار‌های تولید است. شهرک‌های صنعتی باید همانند قرارگاه‌های دوران جنگ به فعال کردن واحد‌ها و رفع موانع تولید بپردازند.
وی در این باره متذکر شد: افسر جنگ اقتصادی خود شما هستید. رفع خیلی از موانع پیش از آنکه نیاز به امکانات سخت افزاری داشته باشد، نیاز به تدابیر نرم افزاری دارد. این نرم افزار در واقع نیاز به کمک تفکر، مطالعه دقیق و جمع‌بندی درست برای تصمیم‌گیری دارد. ایجاد یک جبهه واحد از احساس مسئولیت و نقش‌پذیری، اهداف را پیش خواهد برد.
عضو شورای روابط خارجی کشور در ادامه بیان کرد: بی‌خبر بودن قرارگاه‌های اقتصادی از همدیگر نیز خود یک مشکل اساسی است. این وظیفه فرماندهی اقتصادی کشور است. کشوری که رتبه اول مخازن گاز و نفت دنیا را دارد و صد سال از عمر صنعتش می‌گذرد، چرا باید مواد اولیه پتروشیمی صنعتگر او از خارج کشور وارد شود؟!
وی در ادامه گفت: به قول فوتبالیست‌ها، تعداد گل است که برنده بازی را مشخص می‌کند و الا برای خوب بازی کردن صرف به ما امتیاز نمی‌دهند. تولید کالا و تعدد واحد‌های صنعتی برای ما گل محسوب می‌شود و ما را پیروز خواهد کرد. وفور واحد‌های صنعتی کوچک و متوسط زیرساخت‌های اقتصادی کشور را به نتیجه می‌رساند و شکل‌گیری همین واحد‌ها می‌تواند موجب اشتغال، صادرات، ارزآوری و مانع خام فروشی شود.
جلیلی ایجاد دالان صنعتی برای دور زدن دیوانسالاری را یک الزام برشمرد و گفت: دالان‌های صنعتی را باید به دل همین شهرک‌های صنعتی آورد تا زنجیره مجوز‌های مختلف اعم از محیط زیست، بیمه، دارایی، بازرگانی و .. در داخل صنعت حل شود تا هر متقاضی برای تاسیس واحد صنعتی خود در این شهرک ها، گرفتار دیوانسالاری غیرخودی نشود.
وی افزود: بسیاری از افراد مستعد در عرصه صنعت و اقتصاد به خاطر عدم شناخت مراحل اداری و ترس از گرفتاری درون دستگاه دیوان‌سالار، رغبتی به کار تولید ندارند؛ خود شما باید بتوانید با انتقال تجارب و آموزش‌های لازم، بستر‌های حضور موثر در صنعت را فراهم سازید.
دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی با توصیه به بخش خصوصی برای تهیه نقشه راه اقتصادی عنوان کرد: این نقشه راه شبیه نقشه فرش ایرانی است که گره به گره آن نیازمند حوصله شماست. نیاز است هم چشم‌انداز‌های میان مدت برای خود ترسیم کنید و هم در پیگیری مطالبات صنعتی از دستگاه‌ها، به جمع‌بندی و کار مشترک برسید.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در پایان سخنان خود اظهار داشت: کمک بخش خصوصی به دولت‌ها و البته مشارکت دادن آن‌ها در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها، یک نیاز غیرقابل انکار است. نه تنها این دولت که تمامی دولت‌ها به همچنین بازویی نیازمند هستند.
در این دیدارد، همچنین صنعتگران نیز در سخنانی با تأکید بر این نکته که عمده مشکلاتشان به داخل کشور برمی‌گردد و قادر به از کار انداختن تحریم‌های آمریکا هستند در اظهاراتی به توضیح اهم مشکلات و مطالبات خود پرداختند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
ـ. بیشتر بودن تعرفه برای صادرات ایران نسبت به کشور‌های دیگر در برخی کشور‌های همسایه
ـ. افزایش چند ده برابری قیمت برخی مواد اولیه با توجه به افزایش پنج برابری نرخ ارز و نبود نظارت
ـ. عدم وجود جاده ترانزیتی از تهران به شهرک‌های صنعتی موجود در منطقه
ـ. عدم اجرای درست قانون مالیات بر ارزش افزوده و پرداخت مکرر مالیات در هر مرحله از تولید
ـ. وجود دلال‌های واردکننده و عدم نظارت دولت بر قیمت‌های مواد اولیه وارداتی نظیر نیکل در صنعت آبکاری
ـ. وجود مقررات خلق‌الساعه در مباحث مربوط به تخصیص ارز
ـ. تقاضای دیدار با رهبرانقلاب
ـ. وجود برخی مشکلات در سامانه ارز نیمایی
ـ. نبود خدمات شهرداری برای شهرک‌های صنعتی در عین دریافت یک درصد حق شهرداری‌ها از مالیات بر ارزش افزوده
ـ. کمبود برخی مواد اولیه از جمله شیرخام برای صنایع تبدیلی لبنی به علت سوددهی پایین و اختصاص آن به شیرخشک جهت صادرات قاچاق
ـ. معاملات نقدی و مشکل در نداشتن نقدینگی لازم
ـ. عدم رغبت در خرید کالای مشابه ایرانی علیرغم کیفیت بهتر در مقایسه با نمونه خارجی
ـ. عدم دلسوزی لازم در برخی دستگاه‌های مختلف دولتی نسبت به آینده بخش خصوصی در بعضی موارد
انتهای پیام/
دیدگاه تان را بنویسید