از انصارحزبالله تا مسیح علینژاد
هرجا عبادت فردی (نماز)، شکل اجتماعی (نماز جمعه) میگیرد اولین اصلی که بروز و ظهور پیدا میکند و مورد توجه قرار میگیرد، همین امر به معروف و نهی از منکر است. چه آنکه حضرت امام (ره) تشکیل حکومت اسلامی که مهمترین نهاد اجتماعی اجرای دین است، را با همین اصل کلیدی توضیح میدهند.
خبرگزاری فارس: هرجا عبادت فردی (نماز)، شکل اجتماعی (نماز جمعه) میگیرد اولین اصلی که بروز و ظهور پیدا میکند و مورد توجه قرار میگیرد، همین امر به معروف و نهی از منکر است. چه آنکه حضرت امام (ره) تشکیل حکومت اسلامی که مهمترین نهاد اجتماعی اجرای دین است، را با همین اصل کلیدی توضیح میدهند.
محسن مهدیان در یادداشتی در روزنامه رسالت با عنوان «از انصارحزبالله تا مسیح علینژاد» در خصوص ضرورت توجه به مسئله امر به معروف و نهی از منکر در جامعه و اقدامات و توطئههای دشمنان و اذناب آنان از جمله مسیح علی نژاد برای تضعیف این مهم نوشت: مقابل درب ورودی دانشگاه تهران ایستاده بود و قابی را بالای سر گرفته و به مردم نمایش میداد. در این قاب از اهمیت امربه معروف و نهی از منکر نوشته بود. از قبل نماز و بلافاصله بعد نماز جمعه، این قاب انذاری را بدست گرفته بود و با صدای بلند فریاد میزد تا مردم این اصل مهم را فراموش نکنند.
از وقتی نماز جمعه را شناختم، همواره مهمترین شعارش همین امر به معروف ونهی از منکر بوده است؛ چه شعارهای مردمی و چه نوشتههایی که خودجوش بین مردم توزیع میشود و چه رسانههایی که محل اصلی توزیع شان نماز جمعه تهران بوده است؛ مثل یالثارات و جبهه و شلمچه و همین روزها مثل عبرتهای عاشورا و غیره.
گویی پیوندی میان نماز جمعه و امر به معروف و نهی از منکر است. امر به معروف و نهی از منکر را باید در کنار عبادات جمعی مومنین دید.
هرجا یک عبادت فردی (نماز)، شکل اجتماعی (نماز جمعه) میگیرد اولین اصلی که بروز و ظهور پیدا میکند و مورد توجه قرار میگیرد، همین امر به معروف و نهی از منکر است. چه آنکه حضرت امام (ره) تشکیل حکومت اسلامی که مهمترین نهاد اجتماعی اجرای دین است، را با همین اصل کلیدی توضیح میدهد.
در گذشته رسانههایی که کارکرد اصلی شان را انذار و توجه دادن به امربه معروف و نهی از منکر قرار داده بودند، از منکر بی حجابی شروع میکردند. یک نمونه روشن آن هم تشکیلات انصارحزب الله بود. این توجه رسانهای از دو منظر قابل تحلیل بود. منظر اول این بود که منکر بزرگ را بیشتر در بی حجابی میدانستند. طبیعی بود که از همین منظر نیز اغلب مورد انتقاد قرار میگرفتند. اما جهت دیگری نیز وجود داشت که این توجه رسانهای را معنادار میکرد و آن اینکه بدحجابی هرچند مسئله اصلی کشور نیست، اما بروز و ظهور یک گناه اجتماعی است که اگر عادی سازی شود و نسبت بدان بی توجهی صورت گیرد، زمینه ساز فراموشی اصل مهمتری، چون امر به معروف و نهی از منکر است. این استدلال البته قابل اعتنا بود. حرف این نبود که بی حجابی بزرگترین منکر است، اما بی اعتنایی به این منکر که بروز و ظهور اجتماعی داشت، موجب فراموشی یک اصل مهمتر دینی میشد که فرصت برای شکل گیری منکرات بزرگتری، چون فساد اقتصادی و اختلاس و اباحه گری فرهنگی و بی بندباری سیاسی و اقتصادی مسئولین را فراهم میکرد.
با این توضیح نقش و ماموریت علی نژاد برای تضعیف امر به معروف و نهی از منکر روشن میشود. اما چرا سراغ حجاب رفته است؟ ممکن است تصور شود که هدف اصلی اش مبارزه با حجاب است. اما اینطور نیست. حذف حجاب و توسعه اباحه گری هدف تبعی است. هدف اصلی، توسعه بی حسی دینی از طریق قبح زدایی و عادی سازی گناه اجتماعی است. زمانیکه جامعه نسبت به یک گناه و خطا دچار بی اعتنایی شود، نسبت به دستگاه فساد و دیگر گناهان نیز بی اعتنا خواهد بود. در بیحسی نسبت به حجاب متوقف نمانید. جامعهای که نسبت به گناه بی تفاوت شد، به هرهری مذهبی خو میکند. نسبت به گناهان بزرگتر و مطالبه مسائل اساسیتر نیز بی انگیزه میشود. به همین دلیل است که امروز مسیح علی نژاد ماموریت یافته است تا امربه معروف و نهی از منکر را در جامعه پرهزینه سازد. اما اشتباه بزرگتری را دچار شده است. مسئله اصلی ایناست که آنچه موجب فراموشی امر به معروف و نهی از منکر میشود، احساس بی ثمری و احساس ضعف درونی جبهه حق است. مسیح علی نژاد به جهت بلاهت ساختاری جبهه باطل، فیلمهایی را منتشر میکند که نشان میدهد جامعه امروز نسبت به دین متعصب است و از کنار منکرات به سادگی عبور نمیکند. خانم علی نژاد ناخواسته، پروژه ناتمام امثال یالثارات را تکمیل و تمام کرده است که جای شکر دارد.
انتهای پیام/ ب
دیدگاه تان را بنویسید