مشاور قالیباف: اتاق فکر جریان اصولگرا نهایتا به مکانیزم اجماعی می‌رسد

نامه نیوز: معمولا فصل انتخابات مجلس که می‌رسید جریان‌های سیاسی به تکاپو می‌افتادند و مکانیزم ائتلاف تعریف می‌کردند تا لیست واحد سراسر بدهند، اما با وجودی که ۱۸ ماه تا انتخابات مجلس آینده زمان باقی است، هر دو جریان اصولگرایی و اصلاح طلبی همچنان بدون برنامه خاصی پیش می‌روند.

حسین قربانزاده، از مشاواران سیاسی محمد باقر قالیباف درباره تعریف مکانیزم تشکیلاتی اصولگرایان برای انتخابات مجلس آینده به خبرنگار نامه نیوز می‌گوید: اگر موتلفه، پایداری، ایثارگران، جمعیت پیشرفت و عدالت و گروه‌های همسو با آقای لاریجانی بخواهند وارد فضای انتخابات سال ۹۸ شوند، باید حتما مرکز ثقل خود را بر این قرار دهند که چگونه سرمایه اجتماعی جریان اصولگرا را احیا کنند.

وی افزود: جریان اصلاحات باید تکلیف خود را با دولت روشن کند و پاسخگوی اتفاقات حوزه اقتصادی و اجتماعی باشد، به همان نسبت جریان اصولگرا نمی‌تواند بی اعتنا نسبت به تحولات اقتصادی و اجتماعی روزگار بگذراند تا ۳-۴ هفته منتهی به انتخابات مجلس به اجماع نسبی روی سازوکار ائتلافی برسد.

عضو شورای مرکزی جمعیت پیشرفت و عدالت تأکید کرد: موتلفه، پایداری، گروه‌های همسو با آقای لاریجانی، ایثارگران و جمعیت پیشرفت و عدالت و دیگر تشکل‌های اصولگرا قبل صحبت درباره تعریف سازوکار سیاسی برای تدوین فهرست و رسیدن به ائتلاف انتخاباتی، باید وقتی کنار هم در قالب کمیته‌های اقشار، شورای مرکزی یا جلسات استانی جمع می‌شوند، درباره چالش سرمایه اجتماعی به گفتگو بنشینند تا ابتدا نسبت به مطالبات روشن مردم واکنش صریح و دقیقی از خود نشان دهند و بعد براساس دریافت مطالبات مردم سازوکار انتخاباتی را تعریف کنند.

وی ادامه داد: معتقدم در اتاق فکر جریان اصولگرا نهایتا در ماه‌های منتهی به انتخابات مجلس با مفاهمه سازوکار ائتلافی همچون ۵+۶، ۷+۸ و جمنا شکل می‌گیرد و این سازوکار می‌تواند اجماع نسبی نیز میان سلایق اصولگرا پدید آورد، اما آنچه اهمیت دارد مظروف این قالب است.

این فعال سیاسی اصولگرا اظهار کرد: کسانی همچون آقایان حدادعادل و محسن رضایی در مکانیز‌ها ۵+۶، ۷+۸ و جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب همواره بودند، در واقع مرکز فرماندهی اصولگرایی با همین شخصیت‌ها می‌چرخد و تصمیم گیری‌ها اتخاذ و خط و مشی‌ها تعیین می‌شود. فارغ از اسم‌هایی همچون جبهه مردمی نیرو‌های انقلابی اسلامی یا جبهه متحد اصولگرایان، مهم آن است که جریان اصولگرایی درباره اتفاقات مهم اقتصادی و اجتماعی چه واکنشی دارد، چه کاری انجام می‌دهد و چه گزارشی می‌توانند به مردم ارائه کند. این گزارش چقدر می‌تواند مبیّن آن مطلب باشد که اصولگرایی می‌خواهد با سازکار انتخاباتی خود فهرستی را برای ایجاد تحول در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی ارائه کند.

وی با بیان اینکه هر دو جریان اصولگرایی و اصلاح طلبی کاهش سرمایه اجتماعی دارند، افزود: جریان اصلاحات زمانی خانه نشسته بود، اما از آن وضعیت خارج و به صورت حامی اصلی دو دولت روحانی وارد صحنه انتخابات شد و امروز با تحولات اقتصادی و اجتماعی به وجود آمده، با چالش روبه رو است. اختلافات درون دولت روحانی و تفکیک کارگزاران از اصلاح طلبان به نوعی این فضا را ایجاد کرده که اصلاح طلبان می‌دانند با حمایت از روحانی نمی‌توانند در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ شانسی داشته باشند. برای همین با دعوا‌های ذاتی یا زرگری بین خود و دولت روحانی فاصله گذاری می‌کنند تا کمتر ترکش‌های تحولات آینده آن‌ها را تحت شعاع قرار دهد.

مشاور محمدباقر قالیباف بیان کرد: در واقع اصلاح طلبان سال ۱۴۰۰ نیز می‌خواهند با نقش اپوزوسیونی وارد صحنه انتخابات ریاست جمهوری شوند و رقابت سیاسی را ببرند. اما جریان اصولگرایی این طور نیست. اصولگرایان می‌دانند که هیچ گاه نمی‌توانند در نقش اپوزوشیون ساختار نظام قرار بگیرند و همیشه حامی اصلی نظام و انقلاب هستند. بر همین اساس هر نقدی به ساختار نظام همچون شورای نگهبان و نهاد‌های نظامی وارد شود در کیسه اصولگرایان هم می‌نشیند.

وی یادآور شد: جریان اصولگرایی از سال ۹۲ با چالش سرمایه اجتماعی مواجه است و این چالش را می‌توان درد مزمن جریان اصولگرایی توصیف کرد. اگر دوباره در روی همان پاشنه بچرخد و دست فرمان جریان اصولگرا صرفا منتهی به ۳-۴ هفته آخر شود تا در قالب سازوکاری به فهرستی برسد، نباید از نتیجه انتخابات انتظار معجزه داشت.

قربانزاده ادامه داد: اصولگرایان از سوءمدیریت دولت فعلی فرصتی برای احیای سرمایه اجتماعی خود پیدا کردند، اما این احیای سرمایه اجتماعی به شرطی است که مردم جریان اصولگرا را آلترناتیو دولت فعلی بدانند. مردم زمانی به این نتیجه می‌رسند که حرکتی برای ترمیم شکاف بین شخصیت‌های این جریان با بدنه اجتماعی انجام شود و دغدغه‌های اصلی اقتصادی مردم در رسانه‌های منتسب به جریان اصولگرا دیده شود. نه آنکه جامعه احساس کند این جریان اساسا بار خود را بسته است، در دنیای دیگری سیر می‌کند و درکی از مشکلات مردم ندارد. اگر چنین باوری در ذهن مردم باشد، هر سازوکار و اجماعی بین جریانات اصولگرا شکل گیرد و همه با هم سرود ملی اصولگرایی بخوانند و بگویند ما ید واحده هستیم هیچ گاه نتیجه مطلوب نخواهند گرفت.