این ناکارآمدی به اصلاح‌طلبان گره خورده است
فرار به جلوی افراطیون مدعی اصلاحات و سلب مسئولیت از خویش درباره سوءمدیریت اقتصادی و اعتماد بلاوجه به دشمن ادامه دارد.
روزنامه کیهان: فرار به جلوی افراطیون مدعی اصلاحات و سلب مسئولیت از خویش درباره سوءمدیریت اقتصادی و اعتماد بلاوجه به دشمن ادامه دارد. عباس عبدی که در انتخابات، تبدیل به تبلیغاتچی جزء دولت شده بود، اکنون در توییتر ادعا می‌کند. «حکومت امروز بیش از همیشه به مدیران دلسوز و آگاه و صریح نیاز دارد تا آن را در عبور از مشکلات راهنمایی و کمک کنند. ولی طی سال‌های گذشته با انتخاب مدیرانی ترسو و بله قربان‌گو و ناتوان، خود را از داشتن چنین نعمتی محروم و اکنون در موقعیت تحریم خودساخته مدیریت کارآمد قرار گرفته است.»
این مدعی عبور از خاتمی و خروج از حاکمیت در دوره اصلاحات که بعد‌ها در حد تبلیغاتچی جزء برخی سند‌های انتخاباتی افول پیدا کرد، همچنین در روزنامه اعتماد در پاسخ این سؤال نوشت: «بحران موجود بیش از اینکه بحران دولت به معنای خاص قوه مجریه باشد، متوجه کلیت ساختار سیاسی است؛ بنابراین راه‌حل نیز قرار گرفتن در جای رئیس‌جمهور یا هیچ کس دیگری نیست. بنده معتقدم که بحران ایران ریشه در وضعیت سیاسی آن دارد. وضعیتی که از گذشته نیز واجد تعارضات جدی بود، ولی در ابتدای انقلاب به علت اینرسی انقلاب خود را بروز نمی‌داد.
وی مدعی شده تبدیل پسوند اسلامی به «قید» در «جمهوری اسلامی» (و نه «صفت») یکی از مشکلات دولت و مشکل مردم هم این است که «انتخاب حکومت‌کنندگان از سوی مردم، بیش از اینکه مبتنی بر پذیرش‌های اعتقادی و صلاحیتی باشد، برمبنای محدودیت‌های قانونی و امور صوری انجام شد و نزول چشمگیری از حیث پذیرش و اعتبار اخلاقی آنان نزد مردم به وجود آمد.»
جواب این مغالطه روشن است. براین مبنا امثال عبدی و افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی، نباید در انتخابات، ضمن حمایت از دولت، در باغ سبز رونق اقتصادی آن‌چنان نشان می‌دادند بلکه باید به مردم می‌گفتند که انتخابات بی‌فایده است. ایجاد هیجان برای رای دادن به دولت و روحانی، ایجاد امید برای حل مشکلات در همین چارچوب حقوقی فعلی بوده و در غیر این صورت، جریان مذکور به مردم دروغ گفته‌اند.
ازسوی دیگر برمبنای همین تشویق به رای و ابقای دولت مستقر، مسئولیت ناکامی‌ها و ناکارآمدی‌های برخی مدیران ارشد آن، پای همین طیف حامی نوشته می‌شود؛ درواقع، کمی تا قسمتی بی‌صفتی و بی‌چشم‌ورویی است که طیف‌هایی، غنیمت انتخابات را به نیش بکشند، اما مسئولیت دولتی را که خود حمایت کرده‌اند، گردن نظام و انقلاب اسلامی بیندازند!
اگر خودتحریمی‌ای هست، این جفا در حق ملت و نظام ازسوی افراطیون بدسابقه‌ای انجام گرفته که شیطان بزرگ را منجی اقتصادی جا می‌زدند و خباثت‌های آن را با بزک‌کاری لاپوشانی می‌کردند. بله مدیران کارآمد قطعا در کشور هستند که ازسوی دولت بایکوت می‌شوند، اما این مدیران، قطعا کسانی نیستند که دوره اصلاحات دنبال وطن‌فروشی و واگذاری امتیاز در ازای دریافت حمایت قدرت‌های بیگانه به سیاق رژیم مفلوک پهلوی بودند. طیفی که می‌گفتند هسته‌ای را بدهیم و اعتماد آمریکا را جلب کنیم، حالا باید پاسخگوی وارونه درآمدن دعاوی‌شان باشند و کمترین صلاحیتی درباره ارزیابی وضع فعلی یا نسخه‌پیچی برای آینده ندارند؛ و بالاخره باید پرسید امثال عبدی چه فرقه‌ای هستند که از اسلامیت جمهوری اسلامی، به هم می‌ریزند؟ و محدودیت‌های قانونی را که همه جای دنیا وجود دارد، برنمی‌تابند؟ اگر اسلامیت و حاکمیت قانون نباید باشد، بنابراین باید به رهاشدگی امور و بی‌قانونی و عبور از اسلام تن داد؟ این که همان نسخه پهلوی‌ها و دشمنان انقلاب است و عبدی اذعان دارد که مردم پای انقلاب بوده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید