سرویس سیاسی فردا: روزنامه اصلاح طلب اعتماد در مطلبی که برای توجیه شکست های اعتماد اصلاح طلبان به کدخدا نوشته است برجام را به رهبری نسبت داده است. در ادامه این مطلب را می خوانید.
اینجا بخوانید: باهنر: در مذاکرات برجام نظری خلاف نظر آقا لحاظ نخواهد شد!
ارزیابی من از آینده آقای روحانی آن است که ایشان در عرصه دیپلماسی خارجی همانطور که در برجام موفق بودند، موفق خواهند شد. روحانی با انسجام نیرو‌های داخلی می‌تواند خطراتی که در حوزه‌های اقتصادی بر اثر خروج امریکا از برجام رخ خواهد داد را مدیریت کرده و تبعات این خروج را به حداقل برساند. پرونده هسته‌ای از ابتدا با نظارت رهبری پیگیری می‌شد و به تعبیر آقای لاریجانی پرونده هسته‌ای پرونده آقا بوده است بنابراین روحانی هم در ذیل توافقنامه هسته‌ای موثر عمل کرده است، به نظر می‌رسد در شرایط کنونی، روحانی بتواند با درایت و انسجام مالی بر مشکلات فایق شده و هزینه‌های خروج امریکا را به حداقل برساند. شرایط فعلی موجب خوشحالی جریانات تندروی اصولگرا مانند بخشی از جبهه پایداری و دلواپسان که خود را تافته جدا بافته از تصمیمات کلی نظام می‌دانند، شده است. این جریان در زمانی که این توافق در مرحله انعقاد با نظر مثبت رهبر معظم انقلاب بود، با آن مخالفت کردند. حرف آن‌ها این بود که این توافقنامه، توافق خوبی نیست و برجام را با ترکمنچای مقایسه می‌کردند، اما حالا فریادشان بلند است چرا امریکاخارج شده است؟ اگر قرارداد بد بوده است شما
چرا از برهم خوردن آن ناراحت هستید؟ اکنون جریان تندرو دولت را مورد هجمه قرار می‌دهند که چرا امریکا از آن خارج شده است بنابراین این جریان تندرو ابتدا باید درباره این تناقض توضیح دهد. ما باید تلاش کنیم به دور از جنجال و فضا‌سازی، این برجام را حفظ کرده تا امریکایی‌ها به این توافق بازگشته و اثرات جانبی این خروج را کاهش دهیم. جبهه تندرو اگر در شرایط کنونی خوشحال است بر خلاف منافع ملی حرکت می‌کند و این آقایان همچنان بیش از آنکه منافع ملی برای‌شان اهمیت داشته باشد، به دنبال منافع حزبی هستند. جریاناتی که به دنبال تلقین پشیمانی از رای به روحانی هستند به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ یک بخش شکست‌خوردگان انتخابات ٩٦ هستند و بخشی را خود آقای روحانی با انتخاب کابینه و استانداران سبب شده است، اما اکثر حامیان روحانی پشیمان نیستند و جریان تندرو به دنبال جو‌سازی است. مدتی است جریانات خاص موضوع کاندیدای نظامی را برای کرسی ریاست‌جمهوری مطرح می‌کنند. این جریانات قصد دارند فضا را به نحوی جلوه دهند که، چون نا امنی وجود دارد نیاز به یک رییس‌جمهور نظامی داریم. ریاست‌جمهوری یک نظامی یک توهم است. ما در گذشته نیز شاهد حضور کاندیدا‌های
نظامی بودیم، اما هیچگاه با اقبال عمومی مواجه نشده و روسای جمهور کشور یا لباس شخصی‌ها بودند یا روحانیون؛ بنابراین اساسا نظام ما و رهبری و عقلا اجازه نخواهند داد نظامی رییس‌جمهور شود زیرا تبعات سنگینی برای کشور به همراه دارد. به عقیده من ممکن است کشور نظامی شود، اما یک نظامی رییس‌جمهور نمی‌شود. این موضوعات به منظور حاشیه‌سازی برای دولت است و روحانی با هماهنگی رهبر معظم انقلاب و اتحاد ارکان نظام به مسیر خود باید ادامه دهد.
دیدگاه تان را بنویسید