بی‌بی‌سی به وضوح از سطح حرفه‌ای خود فاصله گرفت
محسن آرمین می‌نویسد: «بی‌بی‌سی طی این ماجرا برخلاف شیوه معهود، به وضوح و آشکارگی تمام از سطح حرفه‌ای خود فاصله گرفت، به‌گونه‌ای که حتی ضرورتی به تظاهر به رعایت اصول و قواعد خبررسانی ندید.
روزنامه جوان: محسن آرمین در سرمقاله روزنامه اعتماد از فاصله گرفتن بی‌بی‌سی از مشی حرفه‌ای و زیرکانه خود در انعکاس آشوب‌های اخیر می‌نویسد: «بی‌بی‌سی طی این ماجرا برخلاف شیوه معهود، به وضوح و آشکارگی تمام از سطح حرفه‌ای خود فاصله گرفت، به‌گونه‌ای که حتی ضرورتی به تظاهر به رعایت اصول و قواعد خبررسانی ندید.» آرمین البته مصداق‌هایی هم برای این نظر خود ذکر می‌کند؛ زوم کردن بی بی سی روی شعار بی طرفدار «رضا شاه روحت شاد» در کنار شعار «مرگ بر دیکتاتور» در آشوب‌ها و عدم توجه به مغایرت این دوشعار، تهیه مناظره‌های جهت‌دار با دعوت از مهمانانی که از ابتدا پایان مناظره معلوم بود و در نهایت «شاهکار بی‌بی‌سی در پیگیری این خط تبلیغاتی مصاحبه با رضا پهلوی به عنوان رهبر اپوزیسیون ایران! بود؛ کسی که مجری بی‌بی‌سی تأکید داشت بگوید این روز‌ها درخیابان‌های ایران شعار‌ها در حمایت او طنین‌انداز است... مجری بی‌بی‌سی در این گفت‌وگو چنان عنان اختیار از کف داد که او را رهبر اپوزیسیون نامید و از برنامه او برای دوران پس از سرنگونی جمهوری اسلامی ایران پرسید.» چرا آرمین علیه بی بی سی می‌نویسد؟ آیا روش کار بی بی سی فارسی تغییر کرده است؟
آیا این شیوه‌هایی که آرمین از بی بی سی توصیف می‌کند، همان خط بی بی سی در آشوب‌های سال ۸۸ نیست؟ پس چرا اصلاح طلبان اکنون از بی بی سی ناراحت هستند و سال ۸۸ اینگونه نبود؟ اجازه دهید جملاتی دیگر از سرمقاله اعتماد را با هم بخوانیم: «خط خبری و تبلیغاتی بی‌بی‌سی در این مدت را می‌توان اینچنین خلاصه کرد: پایان کار اصلاح‌طلبان و فقدان نیروی سیاسی مردمی و موجه در درون نظام که بتواند مطالبات مردم را پیگیری کند و ضرورت انتقال رهبری اپوزیسیون به خارج از کشور و پوشاندن این قبا بر تن رضا پهلوی.» آرمین ناراحت است که چرا باید قبای اپوزیسیون به خارج و تن ولیعهد سابق برود، تا وقتی ما هستیم، چرا پهلوی؟! سال ۸۸ هم روش کار بی بی سی همین بود، ولی در کنار اصلاح‌طلبان ایستاده بود و برای همین اعتماد‌ها و آرمین‌ها نقدش نمی‌کردند و حالا ناراحت شده‌اند چرا از اصلاح طلبان عبور کرده‌اند و خبر مربوط به خاتمی را بد می‌خوانند! از سویی جالب اینکه بی بی سی را هم کیشان سابق اعتماد و آرمین می‌گردانند؛ در واقع اصلاح طلبان فراری و خارج نشین بی بی سی را می‌گردانند و اصلاح طلبان داخلی از دوستان خود دلگیر شده‌اند. بی بی سی اگر در کنار آقایان باشد،
خوب است و اگر شعار «اصلاح‌طلب اصولگرا اینه تموم ماجرا» را پررنگ کند، دوستان دل نازک اصلاح طلب خود را می‌رنجاند. اما بی بی سی هر چند غیرحرفه‌ای در آشوب‌های اخیر، همانی است که سال ۸۸ مأمن خبری اصلاح طلبان بود؛ ذره‌ای روش کارش عوض نشده است. با این حال اصلاح‌طلبان، چون در سال ۸۸ قدرت دولت را در دست نداشتند، از بی‌بی‌سی راضی بودند و حالا، چون بخشی از حاکمیت و قدرت را در دست دارند، از بی‌بی‌سی که تا پیش از اغتشاشات، به نوعی رسانه حامی دولت به حساب می‌آمد، به خاطر حمایت از اغتشاشات ناراضی شده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید