روزنامه صبح نو در سرمقاله خود نوشت: آنچه رییس جمهور آمریکا جمعه شب انجام داد، ادامه بازی فشرده ۵ ساله اخیر بود؛ احاله کردن مقتضیات کشور به وقتی دیگر. به هیاهوهای دو ماه پیش بنگرید؛ میگفتند او میخواهد برجام را لغو کند، اما ترامپ این کار را نکرد و به جایش پروژه نابسامان کردن وضعیت داخلی را با چاشنی افزایش تحریمهای جدید کلید زد. حالا هم دوباره همین بازی تکراری، تکرار شده است با یک تفاوت آشکار و آن هم همپیمانی اروپا با ترامپ بر سر تحقق شروط آمریکا. یعنی اروپا در قامت یک دلال سیاسی تلاش کرده و خواهد کرد که سطحی از شروط ترامپ را محقق کند و در این میانه، امیال خود (نظیر درخواستهای به اصطلاح حقوق بشری) را هم به کرسی بنشاند. یک بازی برد-برد برای اروپا و آمریکایی که سالی نسبتاً تخاصمی را سپری کردهاند و اکنون میخواهند نقاط تفاهم را شناسایی و با هم از نزدیکتر کار کنند. متاسفانه حامیان داخلی برجام که در واقع آنها را دوستداران آرزومند باید نامید، میگویند که ترامپ نتوانست و از موضعش عقب نشست، حال آن که آنها در حال اجرای نقشه B. هستند و دلیلی ندارد خود را اینچنین ذلیل و خوار کنند؛ بارها گفته شده و باز هم
یادآور میشود که گام اول، خروج کشور از تعلیق برجامی است و اینکه چشمان سیاستمداران و مدیران بخشهایی از دستگاه اداره کننده، متوجه دستان خبیث آمریکایی و شرکایش باشد. بعد از این خودآگاهی است که میتوان بر بحرانها فائق آمد و به جای جار و جنجالهای سیاسی، دغدغههای اقتصادی- اجتماعی مردم را سامان داد.
دیدگاه تان را بنویسید