خبرگزاری تسنیم: حسن سبحانی، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در کانال تلگرامی خود نوشت: "دقت در آنچه در فضای حاکمیتی ما میگذرد حکایت از آن دارد که هم اشخاص حقیقی و حقوقی بسیار زیادی، در عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، قضائی، نظامی، دینی، سیاست خارجی و ... اظهارنظر و مطالبه و ایجاد ذهنیت میکنند و هم این مقوله را از طریق نفی دیگران و نه اثبات خویش به سامان میرسانند. به عبارت دیگر هم خیلی زیاد حرافی میشود و هم مضامین گفتهها، عمدتاً در رد و سب و لعن دیگران است. نتیجه این رویکرد به مسائل اجتماعی، دوری از شفافیت و آگاهی قابل اطمینان و حق به جانب بیرون آمدن همیشگی همه طرفین مجادله، در مطرح کردن ادعاهایی است که قاضی محکمه آن، خود اشخاص حقیقی و حقوقی طرف مجادلات هستند. به این ترتیب در حالی که دههها میگذرد، تجربه و درس قابل اعتنائی از گذر ایام حاصل نشده و کشور متناسب با منابع و قابلیتهای خود توسعهای را تجربه نمیکند و این در حالی است که دست اندرکاران هم، خود را بدون خطا و کاستی میپندارند. در چنین محیطی، اشخاص حقیقی و حقوقی به این استنباط رسیدهاند که در غیبت محکمهای تیزبین و عادل و مبری
از جهتگیری سیاسی، میتوان بدون هیچ دغدغهای امور خلق را در دست گرفت، و در حالی که همه توفیقات و دستاوردها را به خود نسبت داد، تمامی ناکامیها و ناکارآمدیها و کاستیها را هم به عهده گذشتگان و یا غیرقبیلهایهای خویش گذاشت و گذشت و اطمینان داشت که پس از دوران مسئولیت هم، این فرصت هست تا اتهامات دیگران را از جایگاه و تریبونهای دیگری، منتهی از طریق هل من مبارز طلبی و نه استدلالهای عقلانی، بیجواب نگذاشت و در این راه صرفنظر از شأن وجایگاه و موقعیتها، حتی از بکارگیری واژههای کوچه و میدانی ناهنجار، تلویحاً و یا تصریحاً، پرهیزی نکرد. چنین است که ما اکنون در شرایطی به سر میبریم که از یک طرف تحقیقاً در قوای کشور، هیچکس نیست که منتقد وضع موجود نباشد و از طرف دیگر هیچکس هم نیست که بدون توجه به دوران تأثیرگذاری خویش، ذرهای از مسئولیت وضع موجود را بپذیرد و از سوی دیگر، همگی برای اینکه خود را مبری بنمایند با ادبیات بعضاً پوپولیستی و حتی موهن، برای حریفان و رقیبان سیاسی و غیرسیاسی خود خط و نشان میکشند و در این میان این تودههای مردم هستند که لحظه به لحظه، با مشاهده نوع مشاجره و چگونگی مواجهات طرفین چند وجهی
مجادلات مطروحه، اعتماد خود را در معرض خدشه میبینند و انصافاً ظلمی بالاتر از این، به مردم متصور نیست که هم امورشان به سامان نرسیده و هم محتمل است که اعتمادشان به خاموشی میل نموده باشد. به منظور حراست از اعتماد جایگزین ناپذیر مردم، مقامات بالقوه و بالفعل درگیر در امور حاکمیتی در همه عرصههای نظری و اجرائی را، به خویشتنداری برای حفظ حیثیات "انقلاب"ی دعوت میکنم که با صداقت محرومان "هویت" یافت، ولی بیم آن میرود که با جهالت نا بخردان، به استحاله در "اصالت" گرفتار شود. "
دیدگاه تان را بنویسید