تناقض بزرگ حامیان سران فتنه درباره مطالبه تشکیل دادگاه

روزنامه «کیهان» در ویژه های خود نوشت: در پی ادعای اعتصاب غذای مهدی کروبی، افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی در برنامه‌ای هماهنگ، اقدام به فضاسازی و شانتاژ رسانه‌ای کردند؛ مبنی بر اینکه چرا کروبی محاکمه نمی‌شود و او و موسوی بدون محاکمه در حصر به سر می‌برند. علی مطهری در این زمینه نوشت: منطق آقای کروبی منطق درستی است، می‌گوید طبق قانون تکلیف من را مشخص کنید. اگر جرمی مرتکب شده‌ام دادگاه صالح علنی تشکیل دهید، حکم آن هرچه باشد می‌پذیرم. منطق برخی مسئولان امنیتی و اطلاعاتی که می‌گویند باید توبه کنی تا آزاد شوی، نه مبنای عقلی دارد و نه مبنای شرعی. مبنای عقلی ندارد چون آقای کروبی مدعی است که من جرمی مرتکب نشده‌ام و به من ظلم شده است. علاوه بر این اگر وی جرم بزرگی مرتکب شده و حقوق ملت را ضایع کرده است چرا باید با توبه بخشیده شود؟! وی می‌افزاید: مبنای شرعی هم ندارد چون اسلام نمی‌گوید هر جرمی با توبه بخشیده می‌شود. پس طرف مقابل فقط خضوع و خشوع و تعظیم و زانو زدن می‌خواهد، به خیال اینکه اگر وی بدون توبه و زانو زدن آزاد شود اقتدار نظام آسیب می‌بیند، در حالی که برعکس است، در این صورت اقتدار نظام افزایش می‌یابد. طبعا آقای کروبی هم حاضر به کرنش و تعظیم نیست. عباس عبدی نیز مدعی شده حصر غیرقانونی است و باید برای کروبی دادگاه تشکیل شود. این دعاوی در حالی است که مقدمه دعوت به تشکیل دادگاه، پذیرش حکم قانون و مکانیسم‌های قانونی است اما فتنه‌گران در سال ۸۸ ضمن تحریک به آشوب، در برابر قانون تمکین نکردند و در مقابل رأی اکثریت مردم ایستادند. این در حالی است که کروبی تنها ۳۳۰ هزار رأی کسب کرده بود و با این حساب، لابد آقایان رئیسی - و حتی میرسلیم و هاشمی‌طبا که بیش از چند هزار رأی کسب کردند - باید مدعی تقلب می‌شدند و دعوت به آشوب خیابانی می‌کردند. حکم سران فتنه به اعتبار تحریک به اغتشاش و آشوب، محاربه و بغی است و این جرم علنی هم اتفاق افتاده است. اما آیا دست‌اندرکاران فتنه که سال ۸۸، حکم قانون را نپذیرفتند، اکنون می‌پذیرند. اگر می‌پذیرند باید با صدای بلند بگویند که سال ۸۸ اشتباه کردند و از کرده خود پشیمانند؟! اما درباره ادعای علی مطهری مبنی بر اینکه سران فتنه با اظهار توبه بخشیده می‌شوند، اولا هر جرمی آن هم در حد وطن‌فروشی سران فتنه و خیانت به ملت ایران، به صرف اعلام توبه بخشیده نمی‌شود. اما در عین حال موضوع رأفت نظام اسلامی، موضوع علی‌حده‌ای است که جزو شئون حاکمیتی محسوب می‌شود. با این حال به نظر می‌رسد گویا امثال مطهری رونق کاسبی خود را در توبه نکردن امثال کروبی می‌دانند!