طنز پس پریروز؛ رضا احسانپور: با توجه به اینکه این روزها کابینهی دولت جدید و وزرای پیشنهادی بحث داغی است بنابراین در این یادداشت سعی داریم ویژگیهای یک وزیر خوب را به اختصار بیان کنیم. از آنجایی که حلقهی مدیران، بسته است و هر چه بگوییم بالاخره یک مصداق بیرونی پیدا میکند بنابراین ذکر این نکته لازم و ضروری است که هرگونه شباهت، اتفاقی و تصادفی است.
ویژگیهای یک وزیر خوب عبارتند از:
- سن:
برخی به اشتباه تصور میکنند هر چه سن یک وزیر کمتر باشد بهتر است در حالی که این طور نیست. با توجه به اینکه در کشور ما، «مدیر مادامالعمر» بودن یک امر رایج است، بنابراین اگر یک جوان به عنوان وزیر انتخاب شود، تا آخر عمر در حلقهی مدیریتی و وزارت میماند و اگر فرد خوبی نباشد، مجبوریم مادام العمر او را تحمل کنیم. ولی یک وزیر پیر بعد از یک یا نهایتاً دو دولت به دیار باقی میشتابد و جا را برای مدیر بعدی باز میکند. که خب البته مدیر بعدی هم یک پیرمرد است ولی خب یک نفر دیگر است و همین یعنی تنوع!
- حضور در شبکههای اجتماعی:
وزیری که اطلاعاتش از رایانه برمیگردد به سیستم عامل DOS و عهد فلاپی دیسک وزیر بهتری است نسبت به وزیری که از صبح تا شب توی ایسنتاگرام و توییتر حضور پرشور دارد. هر چند ممکن است حضور در شبکههای اجتماعی را نشانهی مردمی بودن و شفافیت بدانند ولی چند قلب و انگشت شست را آن کارگر ساده هم با گفتن «سلام عشقها» و حرکات موزون بعدش به مردمیترین شکل ممکن دارد! دلیل نمیشود که بیاییم و او را بگذاریم وزیر ورزش و جوانان!
ضمناً وزیری که گرفتار است و سرش شلوغ باشد وقت توییت گذاشتن و سلفی گرفتن ندارد. حکیم ابوالقاسم فردوسی اگر توییتر و تلگرام و ایسنتاگرام داشت، هیچوقت فرصت نمیکرد شاهنامه را بسراید. شیخبهایی اگر دنبال سلفی گرفتن بود، نمیتوانست شاه عباس را راضی کند که این همه بنای تاریخی بسازد. البته آن زمان این بناها نوساز بودهاند!
- عکس العمل مناسب:
وزیر خوب باید بتواند به تنهایی گلیمش را از آب بکشد بیرون و از پس کارهای خودش برآید. نباید دم به دقیقه دست به دامن رئیس جمهور شود و از او بخواهد گندکاریهایش را ماستمالی کند. مگر رئیس جمهور چقدر وقت دارد؟ رئیس جمهور همین که بتواند کارهای خودش را توجیه کند خیلی است. بنابراین وزیر خوب وزیری است که بتواند جلوی خبرنگاران با حرکات رزمی درآید، بتواند به منتقدین بگوید «بیشعور» و یا اگر روزی قرار شد استیضاحش کنند، کاری کند که استیضاحش نکنند! اینکه چه کاری باید بکند بستگی به گزینههای زیر و روی میز نمایندگان دارد.
- آچار فرانسه:
یک وزیر خوب، یک وزیر ذوابعاد است که بتوان در مواقع ضروری و نیاز از خدمات او در عرصههای دیگر هم بهره برد. یعنی اگر تا دیروز وزیر مسکن بوده است بتواند از فردا وزیر بهداشت و از پسفردا وزیر نفت بشود! از آنجا که تا امروز به وفور از اینگونه موارد داشتهایم بنابراین تصور دور از ذهنی نیست. اینکه یک فرد خدمتگزار بالاخره بتواند بر یک صندلی وزارت بنشیند بسیار ارزشمندتر از این است که بر کدام یک از صندلیها بنشیند. به عبارت دیگر کابینه و وزرای آن باید این قابلیت را دارا باشند که هر وقت رییس جمهور اراده کرد از روی صندلیهای خود که دور میز هیأت دولت چیده شده است برخیزند و روی صندلی کناری بنشینند و آب از آب تکان نخورد. البته آب در دو صورت از آب تکان نمیخورد. یا اوضاع خوب بوده است و به همان منوال سابق باقی میماند یا اوضاع بد بوده است و باز هم به همان منوال سابق باقی میماند!
- ژن خوب:
از آنجایی که وزرا هم مثل هر آدمیزاد دیگری میمیرند و باید جایگزین شوند و جایگزینشان طبق همان اصل حلقهی بسته از اقوام و نزدیکانشان است بهتر است وزیری برای کابینه انتخاب شود که ژن خوبی داشته باشد تا نسل او هم از آن ژن خوب بهره برده باشند. بهتر است هیأت دولت و وزارت ورزش و جوانان به فکر وصلت دادن دختر و پسرهایشان با یکدیگر باشند که هم آن حلقه بسته بماند و هم ژنهای خوب با هم ترکیب شده و ژن بهتری بسازند.
دیدگاه تان را بنویسید