برجام ما را برای همیشه خلع سلاح کرد!

سرویس سیاسی فردا: ششمین قسمت برنامه دریچه به گفت‌و‌گویی با استاد حقوق بین الملل دانشگاه تهران اختصاص یافته است. دکتر محمد عسگرخانی از چهره‌های ممتاز دانشگاهی در حوزه روابط بین الملل است. او دارای دکترای روابط بین‌الملل، از دانشگاه کویینز کانادا و از سال ۱۳۷۵ استادیار رشته روابط بین الملل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران بوده است. از جمله دیدگاه های مشهور دکتر عسگرخانی نقد هایی است که به تم مذاکرات هسته‌ای ایران تحت مدیریت جواد ظریف داشته است. مهمترین نقد او بی‌اطلاعی و بی توجهی تیم مذاکره کننده از خطرات تاریخی‌ای است که در این مذاکرات امنیت ملی و بین المللی ایران را به خطر انداخته است. دکتر عسگرخانی در گفت وگو با سیمافکر دیدگاه نقادانه خود را به برجام با روشی علمی توضیح می‌دهد. استاد روابط بین الملل دانشگاه تهران در گفت و گو با برنامه دریچه درباره برجام و سهمی که ایران از منافع ملی خود داده است، گفت: «در رئالیسم منافع ملی متغیری است وابسته به امنیت ملی و بین المللی؛ بنابراین هرجا امنیت ملی و بین المللی شما به خطر بیافتد منافع ملی شما هم به خطر می‌افتد. پس منافع ملی به درون مرز‌ها بر خلاف آنچه برخی ملی گرایان فکر می‌کنند محدود نمی‌شود. برخی فکر می کنند منافع ملی ما در خاور میانه نیست. درلبنان و سوریه نیست. اتفاقا تعریفی که آمریکایی‌ها از منافع ملی دارند همین است. آن‌ها اینجا در خلیج فارس چکار دارند؟ منافع ملی آمریکایی‌ها اینجا هست، آن وقت اینجا بیخ گوش خود ما منافع ملی ما نیست؟» وی در ادامه در نقد بنیادین خود به برجام گفت: «برجام یعنی خلع سلاح ابدی ایران. وقتی شما امنیت خود را موضوع معامله قرار می دهید، بازنده اید. در دوره جنگ سرد آمریکایی‌ها به روس‌ها گندم می فروختند، اما حاضر نبودند کوچکترین اطلاعات فانتوم و آواکس را به روس ها بدهند. این یعنی امنیت غیر قابل معامله است.» دکتر عسگرخانی در ادامه با توضیح اینکه چرا برجام تا این اندازه برای ما فاجعه آمیز بوده است، گفت: «برجام را باید در درون مثلث مهار ببینید. هرکدام از قوانین بین المللی برای خود یک رژیم اند که به این سادگی قابل رفع و رجوع نیستند. این‌ها که از اول می‌گفتند تحریم ها برداشته خواهد شد. خود ASA می گفت که این تحریم‌ها اصلا توسط دولت امریکا نمی تواند برداشته شود. نکته این است که امید به مردم داده شد که تحریم ها برداشته می‌شود. اما آن‌ها که در عمل متخصص بودند می دانستند که چنین نیست.»