روحانی؛ از اعتدال تا انتحار!

دولت گمان می‌کرد، در دو مناظره اول که در مورد فرهنگ و سیاست داخلی و خارجی بود، دست برتر را داشته باشد، اما در این حوزه‌های غیراقتصادی! هم قافیه را بطور کامل باخت. دلیل هنجارشکنی‌های این روزهای آن نامزد خاص، همین مناظره هاست.

اگر چه فردا روز مناظره اقتصادی است اما با توجه به اظهارات عجیب و غریب دولتی‌ها طی یکی دو روز گذشته(مثلا این جمله که اگر به رقبای من رای دهید، آنها در پیاده روها بین مرد و زن دیوار خواهند کشید!، من اینها را می‌شناسم، 28 سال است که حکم اعدام صادر می‌کنند و ....)می‌توان پیش بینی کرد، فردا این عده از هرچیزی، با ربط و بی‌ربط خواهند گفت الا اقتصاد!

برخی علائم می‌گویند دولت یازدهم به آخر خط رسیده که به سیم آخر زده است. له کردن دموکراسی، اخلاق، ارزش‌های نظام و تحریک قومیت‌ها و مذاهب و از همه مهمتر حمله به امنیت رشک‌برانگیزی که با داعش هم نتوانستند آن را از ما بگیرند به قیمت رسیدن به قدرت یعنی، دولت مستقر نه برای مردم و کشور که برای شعار‌های انتخاباتی خود هم پشیزی ارزش قائل نیست. اعتدال کجا، انتحار کجا؟ اما فرض بگیرم به جای نصایح دلسوزان و دوستداران خود به نقشه‌های اطرافیان افراطی خود عمل کردند و فردا، تمام سابقه سی‌و چند ساله خود در نظام جمهوری اسلامی ایران را هم به چالش کشیدند. آن وقت چه می‌شود؟

شاید برخی اطرافیان دولت، خواب تکرار فتنه 88 را می‌بینند. اما دیروز رهبر انقلاب پاسخ این عده را هم دادند. حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای با تأکید بر اینکه دشمنان در سال ۸۸ حماقت به خرج دادند و کشور باعظمت ایران را با برخی کشورهای دست چندم که قبلاً با چند ده میلیون دلار در آن‌ها آشوب و ناامنی ایجاد کرده بودند، اشتباه گرفتند، افزودند:« نتیجه‌ آن حماقت، برخورد با دیوار مستحکم اراده و عزم ملی مردم بود.» این یعنی، تکرار آن حماقت از سوی اعتدالیون، تکرار همان واکنش قاطع مردمی را به دنبال خواهد داشت و تکرار آن واکنش یعنی رسیدن به نقطه بی‌بازگشت. آقای روحانی! مراقب اطرافیانتان باشید چرا که هیچ ردایی حتی ردای ریاست جمهوری ارزش افتادن در این ورطه را ندارد. با اعتدال آمدید، انتحار کجا، شما کجا؟