ما باید به جای حرف کار کنیم و به جای شعار عمل نماییم

سرویس سیاسی فردا: محمدباقر قالیباف کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در جمع مردم استان لرستان که عصر امروز (یکشنبه 18 اردیبهشت) در ورزشگاه تختی خرم آباد برگزار شد، سخنرانی کرد.

در ادامه مشروح سخنرانی محمدباقر قالیباف را می‌خوانید:

افتخار استان لرستان به محب اهل بیت بودن است و مراجع بزرگی همچون آیت الله العظمی بروجردی و شهدای بزرگ و افتخار آفرین تیپ ۵۷ حضرت ابوالفضل (ع) را تربیت کرده است. همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند: رشادت و جنگ لر‌ها دیدنی است ما در میدان جنگ ولایتمداری، شهادت طلبی و محب اهل بیت بودن را از مردم این استان دیدیم.

توفیق داشتم که سفرهای استانی خودم را از استان‌های محروم آغاز کنم؛ از این جهت که انقلاب ما انقلاب محرومان و مستضعفان است. امام (ره) ما که امام مهربانی‌ها بودند، فرمودند: مستضعفان تا آخر خط با این انقلاب هستند نه ثروتمندانی که درآمد‌های نا مشروع داشته باشند.

یکی از علت‌های اساسی بیکاری جوانان ضعف مدیریت در قوه اجرایی کشور است

این کشور و سرزمین از ظرفیت‌های بسیار بالایی برخوردار است. آمار‌ها نشان می‌دهد ما پنج درصد منابع جهانی را در اختیار داریم درحالی که تن‌ها یک درصد جمعیت دنیا در ایران است. در این شرایط این سوال برای همه جوانان و مردمان ما باقی است که وقتی ما از بهترین منابع و نیروهای جوان، متخصص و ماهر برخوردار هستیم چرا باید چنین شرایطی داشته باشیم.

امروز یکی از مهم‌ترین مشکلات کشورهای پیشرفته دنیا نداشتن نیروهای جوان است، اما در کشور ما با وجود نیروهای جوان شاهدیم که در خانه‌ای نیست بزنیم، اما بیکاری در آن وجود نداشته باشد. این از دردهای امروز جامعه است.

یکی از علت‌های اساسی بیکاری جوانان ضعف مدیریت در قوه اجرایی کشور است.

باید همه مردم بتوانند از سرمایه کشور استفاده کنند ما در ۲۹ اردیبهشت می‌خواهیم سکان اداره کشور در حوزه مدیریت را به دست کسی بسپاریم که بتواند از منابع سرشار، امکانات مادی و ظرفیت‌های انسانی کشورمان استفاده کند. این فرد باید کسی باشد که مشکلات جامعه را بداند و هیچ دغدغه‌ای جز دغدغه مردم در ذهنش نداشته باشد.

باید مدیریت اجرایی کشور را به دست کسی بدهیم که به پیمانی که در ۱۲ فروردین همه ملت به امام راحل بستند پایبند و ماندگار باشد، حرف امام (ره) این بود که مردم بر سرنوشت خودشان حاکم باشند و در همه صحنه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی حضور داشته باشند. باید کسی سکان کشور را به دست بگیرد که صحنه را برای فعالیت عموم مردم باز کند.

به من می‌گویند این حرف را نزن، اما می‌دانیم امروز موجودی و سرمایه بانک‌ها متعلق به همه مردم است، از کسی که پنجاه هزار تومان تا کسی که چند صد میلیون در بانک می‌گذارد؛ این سرمایه‌های مردم است؛ بنابراین باید همه مردم از یک کشاورز گرفته تا یک کارگر و تا یک کارآفرین همه و همه بتوانند از این سرمایه استفاده کنند. حتی آن خانواده‌ای که در صف وام ازدواج است باید بتواند از این ظرفیت استفاده کند، اما می‌بینیم چند صد هزار میلیارد از سرمایه‌های ما در اختیار چند صد نفر قرار می‌گیرد در حالی که مردم برای دریافت یک وام ساده باید مدت‌ها در صف انتظار باقی بمانند. دولتی که می‌خواهد با چنین رویکردی مردم را اداره کند می‌شود همین دولت و کسانی که ما به آن‌ها می‌گوییم چهار درصدی‌ها.

چطور می‌شود در حالی که در مرزهای ما همه چیز قابل کنترل است، شاهد قاچاق کالا و ارز را باشیم؟

۴ درصدی‌ها کسانی هستند که بیشترین منفعت را از اموال عمومی می برند ۴ درصدی‌ها کسانی هستند که بیشترین منفعت را از اموال عمومی بدون هیچ تلاش و کاری می‌برند و حتی تجار زحمتکش، تولید کنندگان، کارخانه داران و پیمانکاران عزیز که بدون شک بدون آن‌ها قادر نیستیم شغل ایجاد کنیم، در این شرایط در مشکلات به سر می‌برند.

علت اینکه می‌بینیم کارخانه هر روز یکی پس از دیگری تعطیل می‌شوند این است که چهاردرصدی‌ها اجازه فعالیت به دیگران نمی‌دهند. آن‌ها کسانی هستند که در حجم گسترده کالاهای مضر و غیرضروری را به صورت غیر قانونی وارد کشور می‌کنند.

عزیزان کشاورز می‌بینند که تولیدات آن‌ها گاهی اوقات به اندازه زحمت آن‌ها ایجاد درآمد نمی‌کند، اما در بازار مصرف این کالا را با چندین برابر سود می‌فروشند، در این شرایط مصرف کننده گران می‌خرد و تولید کننده نیز ضرر می‌کند، اما واسطه گران زالو صفت بدون هیچ کاری بیشترین منفعت را می‌برند و جامعه را به زمین می‌زنند.

امروز دم از این می‌زنند که باید امنیت سرمایه را در جامعه حفظ کنیم. مگر می‌شود به دنبال رونق اقتصادی بود، اما امنیت سرمایه گذاری را برقرار نکرد. امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند آرامش، آسایش، دوستی و محبت در جامعه هستیم، اما با بی تدبیری هایی که صورت می‌گیرد، شاهد هستیم در حوزه امنیت سرمایه گذاری بر چه کاری صورت گرفته است. در حال حاضر بخشی از مردم مستضعف و کسانی که بر اساس همان مسیر قانونی در موسسات مالی سرمایه گذاری کرده اند در چه وضعیتی قرار دارند؟ امروز موسسه کاسپین و یا سایر موسسات مشابه چه وضعیتی دارند؟ کسانی هستند که ثمره زندگی خودشان را در این صندوق‌ها گذاشته اند، اما دولت قادر نیست سپرده یک پیرزنی که بر ویلچر نشسته را حفظ کند در این شرایط چطور ممکن است امنیت سرمایه گذاری را فراهم کند؟

چطور می‌شود کسانی که جزو ۴ درصدی‌ها هستند بیشترین منافع و امتیاز را می‌برند و سرمایه‌های آن‌ها حفظ می‌شود، اما سرمایه سرمایه گذاران کوچک و خرد و سپرده گذاران ما از بین می‌رود.

آن چیزی که امنیت را بر هم زده بی تدبیری کسانی است که نا امنی و دوری از آسایش و آرامش را با فقر، بیکاری، تنگدستی وکم در آمدی به خانه‌های مردم بردند. این‌ها هستند که امروز نا امنی ایجاد می‌کنند.

نا امنی از این بزرگتر که فاصله بین تولید و ورشکستی تولیدکننده و پیمانکار ما نداشتن سرمایه است و سرمایه نیز در اختیار عده‌ای خاص قرار دارد.

این موارد باعث شده که سپرده گذاران و سرمایه گذران امنیت نداشته باشند، اما این‌ها امنیت آن ۴ درصد را برقرار کنند.

در ۲۹ اردیبهشت به کار کسانی که تنها حرف زدند و شعار دادند پایان می‌دهیم

بعضی‌ها می‌گویند نمی‌شود ۵ میلیون شغل ایجاد کرد. ما می‌گوییم با روندی که شما دنبال می‌کنید و سرمایه‌ها را به صورت رانت در اختیار عده خاصی قرار می‌دهید حتما نمی‌شود بیکاری را در کشور ریشه کن کرد، اما اگر از این ظرفیت‌ها استفاده کنید و مردم را در اقتصاد مشارکت دهید مطمئن باشید هم داریم، هم می‌شود و هم می‌توانیم.

انشالله در ۲۹ اردیبهشت به کار کسانی که تنها حرف زدند و شعار دادند پایان می‌دهیم. ما باید به جای حرف کار کنیم و به جای شعار عمل نماییم. امروز کشور ما نیازمند کار و عمل است.

روزی کوه در شهر تهران توفیق خدمت پیدا کردیم برای هر پروژه‌ای تایمر گذاشتیم تا مردم بدانند چه زمانی به اتمام می‌رسد. به حول و قوه الهی با کمک ملت در صحنه، اولین کار دولت مردم در مسند کار و خدمت این است که شمارش معکوس ایجاد ۵ میلیون شغل را می‌زنیم تا مردم ببینند چگونه هفتگی، ماهانه و سالانه شغل ایجاد می‌شود و این تایمر به سمت صفر حرکت می‌کند.

ما به دنبال تغییر وضعیت موجود هستیم، دولت هزینه‌های جاری خودش را در طول سه سال گذشته بیش از سه برابر کرده است یعنی از ۱۰۴ هزار میلیارد تومان به ۳۳۰ هزار میلیارد تومان افزایش داده است، اما این مردم کم درآمد و فقیر ما که فقط و فقط از محل یارانه زندگی می‌کنند در سال ۸۹ مبلغ ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان دریافت می‌کردند که امروز ارزش آن به کمتر از ۱۵ هزار تومان کاهش پیدا کرده است. چطور بودجه جاری دولت را در سه سال، سه برابر می‌کنید، اما در طول شش، هفت سال حاضر نیستید یارانه این دست از مردم را سه برابر کنید؟ می‌گویند پول نداریم، ما می‌گوییم برای خودتان پول دارید برای مردم ندارید؟ ما باید به این وضع پایان دهیم.

جسته گریخته شنیده ام که وقتی از ۴ درصدی‌ها صحبت می‌کنیم، فرصت طلبان و همان ۴ درصدی هایی که به دنبال سوء استفاده هستند فکر می‌کنند ما با تولید ثروت مخالف هستیم. ما دست تولید کننده‌ای که صد‌ها میلیارد دارایی دارد و زحمت می‌کشد را می‌بوسیم و برای او امکان هم فراهم می‌کنیم.

به تاجر عزیزی که مواد اولیه کارخانجات و کالای ضروری مورد نیاز مردم را وارد می‌کند، هم تسهیلات می‌دهیم، هم فرصت بهتری برای آن فراهم می‌کنیم و هم دست کسی که تولید ثروت می‌کند را می‌بوسیم. باورما این است که نمی‌توانیم بدون او شغل ایجاد کنیم، اما دست کسی که کالاهی مضر، غیر ضروری و خلاف قانون را از مسیر غیر قانونی و با دور زدن قانون وارد می‌کند و همه کارخانه‌های ما را یکی پس از دیگری تعطیل می‌کند را به کمک شما مردم قطع می‌کنیم. ۴ سال زمان بسیار زیادی است در حوزه تصمیم گیری، همه تصمیم گیری‌ها را در تهران متمرکز کرده اند، باید به جوانان اعتماد کرده و اختیارات را از تهران به استان‌ها منتقل کنیم.

دفتر کار من در مناطق محروم است و کار خود را از مناطق محروم به سمت تهران انجام خواهیم داد نه از تهران به سمت مناطق محروم.

۴ سال زمان بسیار زیادی است. آن هایی که با صداقت با مردم سخن نگفتند در روز آغاز کار گفتند ۱۰۰ روزه تحول ایجاد می‌کنیم، اما در روزهای پایانی گفتند مگر می‌شود ۱۰۰ روزه کار را حل کرد؟ حل مشکلات نیاز به ۱۰۰ سال زمان دارد.

ما می‌گوییم شما توان اداره کار را ندارید و با این روش مدیریتی نمی‌توانید، اما مطمئن باشید با ظرفیت خوب کشور به شما متعهد می‌شوم در یک دوره چهارساله یکایک شما ببینید که کشور در مسیر تحول اقتصادی قرار داد و روز به روز در مسیر بهبود حل مشکلات اقتصادی قرار خواهد گرفت.

مطمئن باشید همانطور که تهران را ساختیم، استان شهید پرور لرستان را هم خواهیم ساخت و با کمک شما به مشکل بیکاری و اشتغال پایان خواهیم داد.

در هر شرایط سختی حوزه آموزش و پرورش، معلمان و حوزه آموزش عالی که موتور محرک کشور در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و افتصادی است را در اولویت قرار می‌دهیم.

به امید روزی که در کنار یکایک شما دست به دست هم دهیم و چهار سال پر تحول را پیش رو داشته باشیم.