چه کسی شایسته ریاست‌جمهوری است؟

خبرگزاری تسنیم: علی شعبانی تحلیل‌گر مسائل سیاسی در یادداشتی به بررسی شاخص‌های کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری پرداخته است. متن این یادداشت به شرح زیر است: در یادداشت قبلی با عنوان "چه کسی شایسته داوطلب شدن برای ریاست جمهوری است"به تفصیل در مورد شرایط ثبت نام کنندگان در انتخابات 5 دوره اخیر انتخابات ریاست جمهوری و فقدان شرایط اولیه در بسیاری از آنها پرداختیم و سپس برای تبیین شرایط یک داوطلب ریاست جمهوری با مراجعه به اصل 115 و 121 قانون اساسی به 19 شرط قانون برای یک داوطلب ریاست جمهوری اشاره کردیم. این شروط عبارت بودند از: 1-از افراد شناخته‌شده سیاسی، 2- مذهبی بودن، 3- ایرانی الاصل و دارای تابعیت ایرانی، 4- مدیر و مدبر در حد اداره امور یک کشور و ارتباط با سایر کشورها، 5- داشتن حسن سابقه (علاوه بر نداشتن سوء سابقه)، 6- امین و امانت‌دار بودن، 7- دارای عنصر تقوا، 8- مؤمن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی، 9- مؤمن و معتقد به مذهب رسمی کشور (تشیع)، 10-پاسدار نظام و مذهب و قانون اساسی، 11- وقف خدمت به مردم، 12- مروج دین و اخلاق، 13- پشتیبان حق، 14- عدالت محور، 15- خودکامه نبودن، 16- حامی آزادی مردم در چارچوب قانون، 17- استقلال سیاسی و اقتصادی، 18- فداکار. در ادامه یادداشت مزبور به توصیف یکی از شرایط هجده گانه (یعنی دارای عنصر تقوا) پرداختیم و گفتیم که رئیس جمهور بر اساس اصل 115 قانون اساسی باید کسی باشد که ویژگی‌های متقین را (که در قرآن 12 مورد و در نهج البلاغه 40 ویژگی را نقل کردیم، دارا باشد و آحاد مردم (به عنوان رأی دهندگان) وجود این صفات را در داوطلب احراز کنند و یاد آور شدیم که شایسته است تا هر فرد، حزب، گروه و جریان سیاسی نیز که این روزها در حال فعالیت تبلیغی برای کاندیدای مورد نظر خود هستند به دنبال تحقق این شرایط در گزینه خود باشند و همه چیز را از دریچه جناحی و حزبی نگاه نکنند. اما اکنون که شورای محترم نگهبان صلاحیت 6 نفر را برای کاندیداتوری تأیید نموده است، نوبت ملت شریف و فهیم ایران است تا از بین این شش نفر فردی را که واجد شرایط و اصلح تر از سایرین است را در 29 اردیبهشت ماه انتخاب کنند و با اقدامی انقلابی مسیر رشد و توسعه نظام مقدس جمهوری اسلامی را به سمت آرمان‌های والای امام راحل و شهیدان گرانقدر هموار نمایند. در این یاد داشت به تشریح یکی دیگر از شرایط رئیس جمهور که در قانون اساسی بر آن تصریح شده می‌پردازیم : مذهبی بودن یکی دیگر از شرایط مصرح در قانون اساسی ، مذهبی بودن داوطلب ریاست جمهوری است که با عبارت " رجال مذهبی"در اصل 115 آورده شده است . اینکه به چه کسی مذهبی گفته می‌شود ؟ می‌توان دو شرط را برای مذهبی بودن لحاظ نمود. شرط اول این که فردی مذهبی است که آشنایی و علم به اسلام و مذهب تشیع داشته باشد در حدی که بتواند در انجام رسالت خطیر ریاست جمهوری، مجری احکام شرع مقدس باشد. آیا نباید انتظار داشت که رئیس جمهور به عنوان شخص اول بعد از مقام رهبری در نظام جمهوری اسلامی به مسائل شرعی و تکالیف الهی فردی و حتی اجتماعی خود آشنا باشد؟ و سؤال اساسی این است که آیا کسانی که معتقدند در عالم سیاست و مذاکره، آرمان‌ها جایی ندارد، اینها با مذهب تشیع که مبتنی بر فقاهت و تعالی معنوی انسان‌هاست ، آشنایی کافی دارند؟ آیا کسانی که برای توافقی بی سرانجام سر تعظیم در مقابل اجنبی خم می‌کنند شایسته صفت مذهبی بودن در فرهنگ عاشورایی ما هستند؟ پس شرط اول در مذهبی بودن داوطلبان ریاست جمهوری آشنایی کافی با مذهب شیعه اثنی عشری است چرا که یکی از شرایط هر مدیر داشتن صلاحیت‌های علمی در حوزه مسئولیت مربوطه است و مدیریت دولت اسلامی باید از صلاحیت علمی کافی در حوزه اسلام برخوردار باشد. قرآن کریم در سوره مریم آیه 43 می‌فرماید: (حضرت ابراهیم علیه السلام گفت)"ای پدر! دانشی برای من آمده که برای تو نیامده است پس از من پیروی کن تا تو را به راه راست هدایت کنم ." بنابر این شرط زمامداری در حکومت اسلامی (که هدف غایی آن هدایت انسانها به راه حق است) عالم بودن به علم هدایت که همانا علوم آل محمد صلوات الله علیهم است، می‌باشد. یوسف پیامبرعَلی نَبِیّنا وَ آلِهِ وَ عَلَیْه السَّلام نیز آنگاه که پیشنهاد پذیرش مسئولیت خزانه داری را به عزیز مصر می‌دهد اینگونه استدلال می‌فرماید: (یوسف) گفت مرا مسئول خزانه های سرزمین مصر قرار ده چرا که نگهدارنده ای خوب و بسیار آگاه هستم(سوره یوسف آیه 55) اما شرط دوم برای مذهبی بودن ، رفتار و سیره مذهبی فرد و چه بسا نزدیکان و اطرافیان اوست. سکاندار اجرایی کشور در تنها نظام علوی جهان کسی می تواند باشد که نسبت انجام فرائض و ترک محرمات نه تنها عامل که حتی الگو باشد . امام راحل فرمودند "ما انقلاب کردیم تا احکام اسلام در کشور جاری شود " با استدلالی کاملاً ساده می توان استنتاج کرد که رئیس جمهور باید از درجه عالی در عمل به شرع مقدس برخوردار باشد چرا که او در طول روز بارها و بارها می خواهد فرمان به اجرای احکام و قوانین منبعث از شرع مقدس بدهد و نمی تواند دچار این تضاد بین قول و عمل خود باشد که قرآن کریم می فرماید: لِمَ تَقوُلوُنَ ما لاتَفْعَلوُن کَبُرَ مَقّتاً عِنْدَاللهِ (چرا آنچه انجام نمی دهید را می گویید ؟ که این گناه بزرگی نزد خداست). یکی از آیات مهمی که بر ضرورت عامل بودن رئیس جمهور به اسلام دلالت می کند در سوره یونس آیه 35 بیان شده که خدای متعال می فرماید : "آیا کسی که به سمت و سوی حق حرکت و هدایت می کند سزاوار پیروی شدن است یا آن کس که خود هدایت نمی شود مگر آنکه هدایتش کنند" به عبارتی دیگر قرآن کریم در این آیه از ما (رأی دهندگان) سؤال می کند که چه کسی را می خواهید برای مدیریت بر خود و هدایت جامعه انتخاب کنید؟ زمامدار دولت اسلامی نباید اهل ظلم بر دیگران باشد . قرآن کریم در سوره هود آیه 113 می فرماید : "بر ظالمان تکیه (اطاعت و اتکا ) نکنید" و یا در سوره شعرا آیه 151 می فرماید از اسراف کاران که همانا در زمین فساد می کنند و اصلاحی انجام نمی دهند ، اطاعت نکنید." امام حسین علیه السلام در نامه ای به مردم کوفه می فرمایند : به جانم سوگند امام و رهبر نیست مگر آن کس که به قرآن عمل کند و عدل را برپا نموده و خود را وقف راه خدا کند. امام علی علیه السلام نیز در خطبه 50 نهج البلاغه تأکید می فرمایند که‌: بر حاکم هر دیاری لازم است که اگر وضع او بهتر شد و از نعمتهای ویژه برخوردار شد ، موجب دگرگونی در رفتار او نشود .(خوانندگان گرامی بیاد بیاورند کسانی که قبل از نشستن بر مسند ریاست چگونه وعده های صد روزه و ... می دادند اما با نشستن بر مسند قدرت نه تنها به وعده خود عمل نکردند بلکه منکر آن وعده ها شدند) البته علاوه بر اینکه انتظار می رود رئیس دولت اسلامی خودش عامل به اوامر و نواهی الهی بر اساس مذهب تشیع باشد ، بایستی خانواده و اطرافیان او نیز به عنوان الگوی آحاد مردم اهل عمل صالح باشند و حتی در برخی امور از بعضی مباحات نیز پرهیز نمایند . برای مثال به نظر شما آیا همسر رئیس جمهور آینده نباید آراسته به حجاب برتر باشد ؟(که برخی داوطلبین اینگونه نیستند) آیا نباید برادران و خواهران و فرزندان رئیس دولت آینده اهل زد و بندهای اقتصادی و رانت خواری و فتنه گری و ... نباشند؟ آیا رئیس جمهوری که اعضای کابینه اش میلیاردرهایی بوده اند که خود رسماً به آن اذعان کرده اند و یا حتی ظواهر شرعی در چهره خود را هم رعایت نمی‌کنند، سزاوار این مسند است؟ آیا دولتی که در کابینه اش و در میان استانداران و فرماندارانش تعداد بی شماری از فتنه گران و حامیان آنها بکار گرفته شده اند که حتی حرمت عاشورا را نگه نداشتند ، می تواند مذهبی قلمداد شود؟آیا فردی که به کرات گزارش‌های کذب به مردم داده است و دروغ کلید تمام معاصی بر شمرده شده ، مذهبی تلقی می شود؟ و در یک کلام رئس جمهور مذهبی کسی است که رفتار و کردار و حتی چهره او انسانها را به یاد خدا بیندازد و مذهب از نهاد ریاست جمهوری چون چشمه ای جوشان تمام سرزمین شهیدان را از ولایت، معرفت، خداجویی و ...سیراب نماید. انشاءالله . در روزهای بعد سایر شرایط رئیس جمهور را بیشتر مرور خواهیم کرد. هوالعالم