اطلاعات جریان خاص از ذهن قالیباف...

مشرق: روزنامه اعتماد در شماره شنبه گذشته خود و در انتهای مطلبی به قلم «جواد دلیری» سردبیر این نشریه که با عنوان «رقیب اصلی روحانی کیست: رئیسی یا قالیباف؟» منتشر شد، نوشت:

«قالیباف این بار با سه هدف وارد صحنه انتخابات شده است: اول آنکه مناظره های سال ۹۲ را جبران مافات کند و با روحانی تسویه حساب کند، حتی اگر پیروز میدان نباشد. دوم آنکه حمله کند تا مسایل شهرداری تهران مطرح نشود و سوم اینکه حامیان اصولگرایش را متقاعد کند که فقط اوست که می تواند در برابر رقیب تاب بیاورد و از شکست نهراسد. زیرا او می داند نجابت رییسی نمی تواند مناظره های ۸۸ را برای احمدی نژاد و مناظره ۹۲ را برای شهردار بازتولید کند. به این ترتیب قالیباف جنگی داخلی را در میان اصولگرایان راه انداخته تا نظر آنها را برای کنارگذاشتن رییسی و جا انداختن خود جلب کند و در این کارزار رقیب اصلی حسن روحانی شود. او این را می خواهد چه پیروز انتخابات باشد چه بازنده. اما برنده این رقابت درون جناحی هر که باشد، حسن روحانی کار سختی برای رقابت با او پیش رو نخواهد داشت!»[۱]

*از ۳ ادعای مطرح شده درباره قالیباف مورد اول (جبران مافات مناظره ۹۲ با روحانی) امریست که هیچ دلیلی بر اثبات آن وجود ندارد و سردبیر اصلاح‌طلب روزنامه اعتماد در واقع اقدام به ذهن‌خوانی کرده است.

کاری که اصلاح‌طلبان همواره خود را منتقد شماره یک آن قلمداد کرده و در اظهارات خود تأکید می‌کنند که بایستی با «فَکت» و دلیل سخن گفت.

مورد دوم (حمله برای عدم طرح مسائل شهرداری تهران) نیز با اشکالات فلسفی مواجه است.

به این معنی که طرح یا عدم طرح مسائلی که اصلاح‌طلبان در اشاره به مسئله «فساد» می‌گویند در شهرداری تهران وجود دارد؛ ربطی به انتخابات ندارد و نهادهای ذیربط، دستگاه‌های نظارتی و حتی فعالان اجتماعی و رسانه‌ای در هر برهه‌ای قادر به طرح این مقولات هستند.

(کما اینکه اصلاح‌طلبان چند ماه قبل به زعم خود مسئله‌ای به نام املاک نجومی را در شهرداری تهران مطرح کردند اما بعداً مشخص شد که پای یک «دروغ نجومی» در کار است و هیچ فساد سازمان‌یافته‌ای هم اثبات نشد)

از طرفی اگر واقعاً سازمان تحت امیر قالیباف و ذیل نظر شورای شهر تهران مشحون از فساد باشد، مناظره و حتی حمله هیچ کمکی به قالیباف نخواهد کرد و اصطلاحاً مشت طرف مقابل قالیباف پُر خواهد بود و لذا نباید ترسی از رفتارهای انتخاباتی قالیباف داشت!

درباره مورد سوم هم می‌توان به تحلیلگر حق داد که چنین نظری داشته باشد. اگرچه هیچ فکت یا اظهار نظری از جانب قالیباف و حتی نزدیکان مبرّز وی در این زمینه وجود ندارد و نویسنده روزنامه اعتماد هم ترجیح داده دلیلی بر صحبت‌های خود ارائه نکند...

نگاهی به این اظهارات همچنین اثبات‌گر این معناست که جریان سیاسی خاص پس از مطرح شدن پخش مناظرات غیرزنده نامزدهای انتخاباتی، طبیعتا به رفتارهایی مثل ذهن‌خوانی از نامزدهای رقیب و اظهار ادعاهای اثبات نشده روی خواهد آورد.