روزنامه صبح نو: «با آقای روحانی صحبت کردم؛ ایشان قول داده کاندیدای ریاست جمهوری شود اما توافق کلی بر این است که در کنار آقای روحانی، افراد دیگری نیز به عنوان کاندیدای در سایه وارد عرصه شوند تا دست این جبهه نیرومند مردمی در هیچ شرایطی بسته نباشد.» این برنامه انتخاباتی آیت الله برای انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ است که توسط حسین مرعشی رونمایی شد.
حسین مرعشی در گفتوگو با آرمان گفته است:«تاکید آقای هاشمی این بود که در انتخابات پیش رو، در کنار آقای روحانی، افراد دیگری هم باشند که به ایشان در مسائل تبلیغاتی و در اختیارگرفتن فضاهای رسمی کمک کنند. از سویی بهتر است با یک برگ بازی را شروع نکنیم که خدایی ناکرده به هر دلیلی پشیمانی بیاورد.»
در کنار انباشت مطالبات مردم، عدم تحقق وعده‌های روحانی و افزایش رکود و بیکاری که موجب کاهش محبوبیت دولت در جامعه شده بود، تحولات در عرصه سیاست خارجی با روی کار آمدن ترامپ و تمدید تحریم‌ها شرایط را تغییر داد و اصلاح‌طلبان پیام‌های هشدار جدی از جامعه دریافت کردند. همین امر آنان را در معرفی کاندیدای پوششی مصر کرد. طرحی که آقای محمد جواد حق شناس آنرا برای پیشگیری از حوادث غیرمترقبه‌ای ازجمله عدم تائید احتمالی شورای نگهبان کارساز دانست.
البته اصلاح طلبان در کنار کاندیدای در سایه، شرط و شروطی هم برای حمایت از روحانی مطرح کرده‌اند. همین آقای مرعشی عضو ارشد و سخنگوی حزب کارگزاران در گفتوگو با تسنیم گفته بود: «کارگزاران برای حمایت از آقای روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶ سه شرط دارند که باید عملی شود؛ یک: رئیس‌جمهوری هماهنگ با رهبری. دوم: هماهنگی قوا برای یک هدف مشترک در جهت خدمت به مردم و سوم: به‌کارگیری بهترین نیروهای کشور و توانمند و سالم.»
ترس اصلاح طلبان از عدم موفقیت روحانی در انتخابات و همچنین تردید در ورود به انتخابات تا جایی بود که هر روز نام‌هایی از سوی چهره‌های جدید برای گزینه پوششی مطرح می‌شد.
آقای عطریانفر، عضو ارشد حزب کارگزاران در این زمینه در گفت و گو با اعتماد گفته بود: اگر این اراده موفق شد آقای روحانی را از حضور در صحنه باز دارد یا اینکه خدای ناخواسته تقدیر، حیات ایشان را به چالش بکشد. باید پلن بی (plan B) را داشته باشیم. او در پاسخ به این سؤال که چه چهره‌هایی این پتانسیل و ظرفیت را دارند که کاندیدای پوششی باشند، گفته بود: « مناسب‌ترین فردی که از او سخن رانده شده آقای اسحاق جهانگیری است. ظریف علاقه‌مند به حضور تمام عیار درکار تخصصی و حرفه‌ای خود است و شخصاً علاقه‌ای به رقابت در انتخابات ریاست‌جمهوری ندارد.»
همچنین آقای حسن صفایی فراهانی عضو شورای مرکزی حزب منحله مشارکت در گفت و گویی با روزنامه آرمان گفته است:«در مقابله با آقای روحانی به نظرم نباید این کار صورت گیرد، ولی چون رخ دادن هر رویدادی در کشور ما ممکن است، مطمئناً شخصیت‌هایی مثل آقایان جهانگیری یا نجفی دارای پتانسیل بالایی هستند.» او تاکیدکرده بود: «دولت نه در حد کلام بلکه به صورت واقعی باید خدمتگزار مردم باشد و مسوولان رفتار خود را نسبت به ارباب رجوع تغییر دهند. یک مقام مسوول باید بپذیرد که به ارباب‌رجوع خدمت کند و با حوصله به درخواست‌های ارباب‌رجوع پاسخ دهد.» مسعود پزشکیان نیز از دیگر کاندیداهای در سایه‌ای است که اصلاح طلبان به آن امید بسته‌اند.
بعد از همین برنامه و تز آیت الله بود که موسوی لاری مأمور شد تا برنامه اصلاح طلبان برای کاندیدای پوششی را طراحی کند. او در طرح خود ۴ کارویژه برای کاندیدای پوششی آورده است:« ۱- روحانی در مناظره تنها نباشد. ۲- بدنه اصلاحات را به سمت جانشین ببرند و بعد آنرا منتقل به روحانی کنند. ۳- در صورت رد صلاحیت کاندیدای جایگزین وجود داشته باشد. ۴- با آوردن جانشین فشار از روی جریان اصلاحات برداشته شود و آنها شریک ناکامی‌های روحانی نباشد.» این طرح به آقای روحانی داده شده است قرار بود در مورد آن اظهارنظر کند.
حال آقای محمد علی نجفی رئیس اتاق فکر روحانی خبر از مخالفت روحانی با کاندیدای پوششی می‌دهد. نجفی با اشاره به اختلاف نظر در جریان اصلاحات برای معرفی گزینه پوششی می‌گوید: کاندیدای پوششی برای تنها نبودن روحانی در عرصه رقابت‌ها و در مقابل هجمه‌های کاندیدای مقابل است اما یکی مرد جنگی به از صدهزار است و روحانی هم موافق نیست. محمود واعظی دیگر عضو کابینه اعتدال نیز با تاکید براینکه حزب اعتدال و توسعه اعتقادی به ایده «نامزد پوششی» ندارد، تاکید کرد: «در انتخابات ریاست جمهوری همه کسانی که همسوی با دولت هستند با هم خواهند بود.»
عزم روحانی برای ورود به انتخابات بدون کاندیدای در سایه در حالی است که عناصر تصمیم گیر جریان اصلاحات نمی‌خواهند همه تخم مرغ‌هایشان را در یک سبد بگذارند. آنها شکست روحانی پس از درگذشت مرحوم هاشمی را به‌منزله بازگشت به نقطه صفر تلقی می‌کنند؛ از طرفی هم بر نقطه ضعف‌های دولت یازدهم واقفند و می‌دانند محبوبیت روحانی نسبت به چهار سال گذشته که با 1+50 رأی پیروز شد کاهش یافته است.
اندیشکده آمریکایی «میدل ایست» در یادداشتی تحت عنوان «افزایش بیکاری امیدواری روحانی برای انتخاب دوباره را تهدید می‌کند» با اشاره با سخنان اخیر «اسحاق جهانگیری» معاون اول رئیس جمهور ایران و هشدار او درباره « نرخ بالای بیکاری» و مبدل شدن آن به «بزرگ‌ترین چالش ایران» نوشت: باوجودی که آمارهای ارائه شده دولت «حسن‌روحانی» رئیس جمهوری ایران نشان از کاهش قابل قبول نرخ تورم دارند، اما بسیاری در داخل کشور نسبت به صحت این آمار و ارقام تردید دارند. این اندیشکده نوشت: ایرانیان نسبت به صحت این ارقام تردید دارند و نسبت به افزایش قیمت اقلام غذایی، خدمات عمومی و کاسته شدن قدرت خرید خود گله‌مند ند.
اندیشکده مذکور در خاتمه آورده است: رشد فزاینده مشکلات اقتصادی ایران مهمترین عامل کاهش محبوبیت سریع آقای روحانی برای انتخاب مجدد به عنوان رییس جمهور در ماه مه (اردیبهشت 96 ) است.
اسپوتنیک نیز درباره معرفی کاندیدایی دیگر در کنار روحانی نوشته است: در میان جناح اصلاح طلب، زمزمه مطرح شدن حداقل یک نامزد تماماً اصلاح‌طلب مطرح است اما بیش از اینکه هدف حذف روحانی باشد هدف به چالش کشیدن رئیس جمهوری و امتیاز گرفتن از وی در دولت آتی است.
حال باید دید عزم روحانی برای ورود به انتخابات بدون کاندیدای در سایه، اصلاح طلبان را راضی خواهد کرد یا آنکه این جناح سیاسی حاضر به حمایت بدون قید و شرط از او نمی‌شود و روحانی را مجبور به پذیرش خواسته‌هایشان خواهند کرد؟
دیدگاه تان را بنویسید