آیت ا...، مردی برای فصل های سخت

روزنامه خراسان: هاشمی رفسنجانی را هر طور بخوانیم یک نام بزرگ است. آیت اللهی که همه تلاشش برای رستگاری عبادا... بود.

با همین هدف نیز پنجه در پنجه استبداد و استعمار و انحراف گذاشت و در این رهگذار سخت، بارها تا مرز شهادت رفت. شکنجه های هولناک ساواک را چنان پشت سر نهاد که معلم دیگر انقلابیون شد. چنان که حسین شریعتمداری، منتقد این سال های آیت ا... از استقامت او در برابر شکنجه های ازغندی می گوید و پیشتر ها، جلال رفیع، صاحب قلم مبارز نوشته بود که من سختی های زندان را با دست خط آیت ا... برخویش هموار کردم . او می گفت وقتی مرا به سلول انداختند ، پشت آن دیوار های سیمانی حالی داشتم سخت تا اینکه چشمم به خطی افتاد که بر دیوار همان سلول نوشته بود" شب سمور گذشت و لب تنور گذشت..." انگار مثل آبی بر آتش بود برایم. از هم سلولی ام پرسیدم این را که نوشته؟ گفت: دوست خودت، همانی که در ساعت هواخوری با او قدم می زدی.

فهمیدم قبل از من، آقای هاشمی در این سلول بوده است. هم زندانی های آیت ا... از بزرگواری های او فراوان می گویند و از کرامت و بخشندگی اش نیز. او پناه مبارزان بود و حامی کسانی که می خواستند طاغوت را بشکنند. آیت ا... در عصر پیروزی انقلاب هم روز های سخت و شب های هولناک فراوان داشت. او را تیر در پهلو نشاندند قبل از اینکه حتی منافقین دست به اسلحه شوند. گروهک فرقان، انگار گوهر شناس تر و البته گوهرشکن تر از دیگران بود که به سراغ مطهری و مفتح و قرنی و هاشمی و...رفت اما خدا او را برای فرداهای انقلاب نگه داشت.

در دوران دفاع مقدس که عملا فرماندهی جنگ با ایشان بود نیز همسفر خطر بود و همزاد حادثه ها. آیت ا... کشور هزار زخم خورده از یک جنگ جهانی را در کوران تحریم های سخت، به سختی چنان ساخت که امروزه ما به راحتی در آن زندگی می کنیم بی آنکه یادمان بیاید دیروز های دشوار کمبودها را. بی آنکه نورستگانی که آیت ا... را به تیر طعنه و گاه توهین می نوازند بدانند هاشمی برای انقلاب و ایران و نظام چه کرده است. اگر حواس مان باشد که هاشمی از ذوابعاد ترین مردان سیاسی معاصر است چنین صفر یا صدی با او مواجه نمی شویم که او را باید "صفر تا صد" دید نه "صفر یا صد".

به دیگر عبارت آیت ا... را باید "کارنامه ای" مطالعه و داوری کرد و نسبت به فراز و فرود هایی که داشته است ، سخن گفت. او یک صفحه نبود که به یک نگاه خواند و داوری کرد. او کتابی قطور و چندین و چند جلدی بود که عالمانه باید خواند و منصفانه باید قضاوت کرد آن وقت به بزرگی او بیشتر پی خواهیم برد که مردان بزرگ را اگر گاهی غباری بر دامن می نشیند، در سر تدبیر و در دل دریایی دارند که پهنه تاریخ را روشنی می بخشد. بگذریم و به نیکی یاد کنیم از مرد بزرگی که از همه بدخواهان و بدگویان خود گذشت و نیک روزی را برای ایران بلکه جهان می خواست. این سنت پسندیده ای است که باید درگذشتگان را به نیکی یاد کرد و زیبایی ها شان را به چشم آورد و گاه نقد رفتار و اندیشه ها نه این هنگام است پس به تجلیل باید برخاست مردی را که جلال و جمال را توامان برای همه ما می خواست.