روزنامه کیهان: محمد سلامتی در مصاحبه با آرمان و درباره نگرانیهای انتخاباتی طیف متبوع خود گفته است: به نظر من مهمترین موضوعی که اصلاحطلبان باید آن را پیگیری کنند، اشتغال است. مشکل بیکاری گریبانگیر همه اقشار جامعه از قشر روستایی گرفته تا شهری و از اقشار کمدرآمد تا متوسط را دربرمیگیرد برای ایجاد اشتغال حمایت از صنایع داخلی ضروری است. حمایت از تولیدات کشاورزی نیز کمک شایانی به امر اشتغال میکند. حمایت از سرمایهگذاریهای داخلی و خارجی نیز از عوامل ایجاد اشتغال و رفع بیکاری است مهمترین مشکل در حال حاضر به نظر من مشکل اقتصادی است.
وی درباره کارگران و روستائیان میگوید: برای تاکید بر منافع آنها دولت باید چند کار متداول در جهان را انجام دهد؛ نخست آنکه از تولید در بخش کشاورزی حمایت کند و نیز محصولات استراتژیک را در بخش کشاورزی بیمه کرده و خرید آنها را تضمین کند. خرید محصولات کشاورزی میتواند به کشاورز اعتماد دهد که دولت از او حمایت میکند تا محصولاتش به صورت عادلانه به فروش برسد. دولت باید نهادههای کشاورزی را به موقع و با قیمت مناسب در اختیار کشاورز قرار دهد. دولت تا مدتها نباید سوبسید را از بخش کشاورزی حذف کند. این سیاستها نه فقط برای حمایت از کشاورزان بلکه در جهت امنیت غذایی نیز باید اعمال شود.
کارگران نیز جز کار و امنیت شغلی چیزی نمیخواهند گرچه مشکل مسکن برای آنها یک واقعیت است، اما با ایجاد اشتغال و امنیت شغلی نیل به آن امکانپذیر است. بنابراین روحانی باید در اولویت برنامههایش این مطالبات کشاورزان و کارگران را در نظر گیرد.
سلامتی میافزاید: روحانی هماکنون در میان نخبگان طرفداران بسیار زیادی دارد. تقریبا اکثریت اصلاحطلبان و شاید قریب به اتفاق آنها نظرشان بر این است که از روحانی به عنوان کاندیدای ریاستجمهوری سال 96 حمایت کنند. اما مسئله اصلی بدنه جامعه است. بدنه جامعه متاسفانه تحقق وعدهها را از سوی روحانی از سال 92 تاکنون آن طور که باید احساس نکرده است. بنابراین، این نگرانی نسبت به حمایت اقشاری از مردم از روحانی وجود دارد. زیرا ایشان نسبت به وعدههای خود تعللهایی داشته است. دولت برای تحقق وعدههای خود باید اقداماتی انجام میداد که مستلزم ایجاد تغییراتی در کابینه بود، اما این اقدامات صورت نپذیرفت. بنابراین ممکن است عدهای نسبت به رای به روحانی منفعل شوند. به عبارت دیگر با ادامه این روند آرای روحانی نسبت به قبل کاهش پیدا کند. از این رو این نقدها تا حدی درست است. در حقیقت مردم میگویند که از برجام و سیاستهای اقتصادی دولت چیزی عاید ما نشد. به همین دلیل نگرانیم که اقشاری از جامعه انگیزه رای مجدد به روحانی را نداشته باشند. حتی اگر از اقشار مختلف جامعه نیز بپرسیم آنها میگویند از برجام چیزی عاید ما نشده است. تقریبا حق با
آنهاست چون گرچه در خوشبینانهترین حالت، آثار برجام در میان مدت و درازمدت قابل حصول است، اما متاسفانه شیوه تبلیغات دولت انتظار حصول کوتاهمدت را به وجود آورده است. به نظر من روحانی نباید همه کارها را به برجام گره میزد. او باید به موازات حل مسئله هستهای در جهت استفاده از منابع داخلی برای تحرک بخشیدن به اقتصاد اقدام میکرد که نکرد. از آن بدتر اینکه با عدم تغییر برای اصلاح و در جهت جبران مافات و بیتوجهی به پیشنهادات حتی دوستان نزدیک مواجه شدیم.
وی میگوید: اگر فردی انگیزه قوی برای ادامه حضور در صحنه را داشته باشد، نسبت به انتقادات دلسوزانه حساستر عمل میکند و با نگاهی تیزبینانهتر مسائل و انتقادها را مورد حلاجی قرار میدهد، اما متاسفانه این کار تاکنون در حد انتظار انجام نشده است. به همین علت ما نگران اقشاری از جامعه هستیم که با توجه به برخی از عملکردها، انگیزه رای مجدد به آقای روحانی را از دست بدهند. بنابراین دکتر روحانی باید بیش از پیش دنبال تحقق و اجرای شعارهایی که به مردم وعده داده بودند، باشد. در این صورت مردم نسبت به رای مجدد به آقای روحانی ترغیب میشوند و ایشان میتوانند نتیجه انتخابات 96 را به نفع خود رقم بزند، در غیر این صورت نگرانی نسبت به آینده رای روحانی همچنان وجود دارد.
دیدگاه تان را بنویسید