نحوه مواجهه تهران با تحریم ۱۰ساله
پس از آنكه مجلس نمايندگان آمريكا طرح تمديد ۱۰ ساله تحريم نسبى يعنى محدود كردن ميزان سرمايه‌گذارى در بخش نفت ايران را تصويب كرد، اكنون سناى آن كشور نيز به اتفاق آرا با كسر يك راى آن قانون را كه به نام پيشنهادی اوليه‌اش «قانون داماتو» بود تصويب كرده است.
روزنامه آرمان؛ فريدون مجلسی*: پس از آنكه مجلس نمايندگان آمريكا طرح تمديد ۱۰ ساله تحريم نسبى يعنى محدود كردن ميزان سرمايه‌گذارى در بخش نفت ايران را تصويب كرد، اكنون سناى آن كشور نيز به اتفاق آرا با كسر يك راى آن قانون را كه به نام پيشنهادی اوليه‌اش «قانون داماتو» بود تصويب كرده است.
تصويب به اتفاق آرا يعنى امرى قطعى كه اوباما، اگر هم بخواهد نمى‌تواند از حق وتوى رياست جمهورى براى لغو آن استفاده كند. قانون داماتو مربوط به پيش از تحميل جهانى تحريم‌های مرتبط با فعاليت‌هاى هسته‌‌اى ايران به استناد قطعنامه‌هاى شوراى امنيت سازمان ملل متحد مشهور به كاغذ پاره است. با اين حال تمديد محدوديت سرمايه‌گذارى در صنعت نفت ايران را مى‌توان مغاير روح توافقنامه برجام بر پايه برد- برد و امتيازى به سود تبليغات ايران هراسانه دلواپسان آمريكايى و لابى‌هاى ثروتمند عربستان و اسرائيل و برخى اقدامات تحريك‌آميز به سود پروژه ايران‌هراسى، از سوى محافل دلواپس داخلى دانست. پروژه ايران‌هراسى را با استناد به برخى شعارهاى شفاهى و گاه نقش بسته بر ديوار عليه ايران پیش می‌برند. آنان شعارها را در حكم اعلام موضع و برنامه رسمى و علنى تلقى مى‌كنند. بى‌دليل نيست كه در نظرسنجى‌ها كه معمولا مبتنى بر نظرسازى‌های زمينه سازى شده است، ايران را طور دیگر نزد آمريكایيان معرفى كرده‌اند. چند روز پيش در كليپى ويدئويى كه از سوى مخالفان ترامپ در شبكه‌هاى مجازى منتشر شده بود تا به طنز نشان دهد راى دهندگان آمريكايى چه مردمان عامى و نا‌آگاهى
بوده‌اند كه به ترامپ راى داده اند، پاسخ‌های اشخاصى را در برابر پرسش‌هاى بسيار ساده سياسى نشان مى‌داد، از جمله حتى شخصى كه از ايران به عنوان خطرناك‌ترين دشمن نام برد، نتوانست ايران را روى نقشه جهان نشان دهد، و پس از ترديد جايى را در استراليا نشان داد.
وقتى تبليغات ايران‌هراسى ملتى را وادار می‌كند كه ايران را بد بداند، نمى‌توان واكنش شخصى را كه حتى نمى‌تواند ايران را روى نقشه مشخص كند، امرى انفرادى از سوى يك نفر تلقى كرد. آراى جمعى سناتورها را نيز مى‌توان تابعى از همين نظرسازى و نظرسنجى ايران‌هراسانه دانست. لابى عربستان و اسرائيل گرچه خوشبختانه حتى با بسيج دلواپسان آمريكايى نتوانست مانع توافق نهايى برجام شود، اما تسليم هم نشد، خصوصا آنكه شعارها و تحريكات دلواپسان مخالف برجام خوراك تبليغاتى كافى براى تنش‌آفرينى و كمك به ايران‌هراسى فراهم كرد.
طرف برجام فقط آمريكا نيست. ايران بدون آمريكا هم می‌تواند به حيات خود ادامه دهد و بيش از پيش به جبهه‌اى كه جايگزين بلوك شرق شده است نزديك و وابسته شود كه نه خیلی به سود ايران است و نه به سود غرب. اما توسعه بازرگانى و اقتصادى نياز به آرامش و محيطى امن و ايمن دارد. تا زمانى كه دلواپسان، دلواپس توسعه و پيشرقت و اقتدار و رفاه ملى نباشند، و قهرمانى را در شعار بيابند و تا زمانى كه كشور را در شرايط التهاب نگاه دارند، چگونه مى‌توان از بيگانه انتظار داشت خود و سرمايه‌اش رادر جامعه‌اى شعار زده و متلاطم ايمن ببيند. ايران‌هراسى ابزار اصلى تهاجم خصمانه به ايران است و دست كم نبايد از داخل تحريك و تغذيه شود.
ما نياز به آرامش و صلح داريم و خنثى كردن ايران‌هراسى فقط مستلزم درك جهانى از بى‌دليل و بى‌پايه بودن تبليغات ايران‌هراسانه و فراهم بودن شرايط غيرخصمانه و صلح دوستانه و آرامش‌طلبانه در ايران است. لزومى ندارد ايران با كشورى يا جناحى دوست باشد، روابط بايد متقابلا متساوى و محترمانه و با احترام به حقوق و منافع يكديگر و پرهیز از خصومت‌هاى زيانبخش باشد.
* کارشناس روابط بین‌الملل
دیدگاه تان را بنویسید