بهره‌کشی انتخاباتی دولت از موضوع کنسرت‌ها
دولت‌مردان در حالی بر روی اسب «لغو کنسرت‌ها» می‌تازند و آن را بزرگ‌ترین خواسته جوانان قلمداد می‌کنند که بیشتر مردم از وضعیت اقتصاد و بیکاری گله‌مندند.
پایگاه اطلاع رسانی آناج: با هر ساعتی که می‌گذرد و عقربه‌ها به سمت انتخابات ریاست جمهوری می‌چرخد، حاشیه‌هایی جدید پدیدار می‌شود تا منافع گروه‌های سیاسی تامین گردد. در این بازی انتخاباتی مسایل کلان ریز می‌شوند و مباحث کم‌رنگ در کوره‌ی رنگ‌رزی می‌روند تا به آن چیزی که سیاسی‌ها می‌خواهند به مردم نشان دهند، تبدیل شوند.
بعد از ماجرای حقوق‌های نجومی، دعوای مشاور رئیس جمهور با وزیر کابینه، گزارش‌های تکان دهنده رسانه‌ها از آسیب‌های اجتماعی، قراردادهای نفتی زنگنه و قص علی هذه، این‌بار نوبت به دولت‌مردان رسیده تا با طرح موضوعی مخاطب پسند و بزرگ‌نمایی آن، بر روی اسب «لغو کنسرت‌ها» سوار شوند و چنان سواری از آن بگیرند که مطالبات اصلی مردم به پای این اسب سرکش نرسند!
در شرایطی که بیکاری جامعه را فرا گرفته و جوانان لیسانس به دست در جست‌وجوی کار پیر می‌شوند، دولت‌مردان برگزاری کنسرت را مطالبه اصلی مردم تلقی می‌نمایند و فلان مسئول وزارت فرهنگ و ارشاد در اظهار نظری جالب عنوان می‌کند: «اگر جوانان به کنسرت نروند ایدز می‌گیرند» اما همین مسئول نمی‌آید از بیکاری سخن گوید و علت کاهش نرخ ازدواج را شرح دهد.
در طول سال‌های اخیر کنسرت‌های زیادی در سطح کشور برگزار شده و از مطرب زیرزمینی گرفته تا خواننده ممیزی، در اقصی نقاط ایران محفل موسیقی به راه انداخته‌اند اما در این میان چند کنسرت نیز به دلایل مختلف لغو گردیده تا شرایط برای تاخت و تاز طالبانِ چنین وقایعی فراهم گردد.
اخیرا امام جمعه مشهد از برگزاری کنسرت‌های لهو و لعب در این شهر انتقاد کرد و بیان داشت: «کنار گنبد امام رضا نمی‌شود کنسرت برگزار کرد، این خلاف حیثیت و هویت این شهر است»
همین جمله نیز بهانه‌ای شد تا رسانه‌های اصلاح‌طلب با آب و تاب دادن به سخنان آیت الله علم‌الهدی از محدودیت‌ها سخن گویند و لغو یک درصد کنسرت‌ها را فاجعه‌ای بدتر از منا نشان دهند، رئیس جمهور هم که حسابی دلش از قضیه فیش‌های حقومی و پرده‌برداری از مدیران شیشلیکی‌اش پر بود، فرمان جنگ را صادر و از عقب‌نشینی وزیر فرهنگ و ارشاد انتقاد کرد تا با امام جمعه مشهد مچ بیاندازد و با برگزاری یک کنسرت در مشهد سوپرمن بچه‌پولدارها شود!
در مقطعی که دولت‌مردان بر طبل لغو کنسرت‌ها می‌کوبند و عدم استفاده جوانان از چنین برنامه‌هایی را موجب شیوع ایدز و طاعون می‌دانند، بهتر است از آنان بپرسیم چند درصد مردم این توانایی را دارند 100 هزار تومانی مایه بگذارند و یک ساعت به تماشای فلان خواننده جلوس کنند؟
ای کاش رئیس جمهوری که تا این حد نگران لغو کنسرت‌هاست کمی هم به فکر حل مشکلات اقتصادی و صنایع بود تا جامعه چنین رکودی را به خود نبیند و در شبی که پدر خانواده‌ای 500 هزارتومان برای حضور اهل و عیالش در کنسرت فلان خواننده پرداخت می‌کند، سرپرست خانواده‌ای دیگر در مضیقه‌ی نانِ شب فرزندان خویش نباشد.
حالا که دولت می‌خواهد در مشهد کنسرت‌های سریالی برگزار کند، شایسته است به فکر جوانان قم نیز باشد تا عده‌ای فکر نکنند آقای روحانی به خاطر کسب رأی در سال 96 داعیه‌دار قانون شده و به فکر جوانان است. از سویی دیگر دولتی که نگران دل خوشی 10 درصد جوانان است، فکری هم به حال آن 90 درصد در حاشیه مانده کند و خطاب به وزیر اقتصادش بگوید چرا در برابر تهدیدهای بانک‌ها عقب‌نشینی کرد و ارائه وام 10 میلیونی ازدواج را به صورت 100 درصدی محقق ننمود.
دیدگاه تان را بنویسید