روزنامه کیهان: اصلاحطلبان از مردم میخواهند به جای کارآمدی، به دولت «فشل» و «ضعیف» و «خسرالدنیا و الآخره» رأی بدهند!
روزنامه وطن امروز با اشاره به کاربست شگرد «مارپیچ سکوت» از سوی اصلاحطلبان برای جا انداختن برجام و سرکوب و ارعاب منتقدان نوشت: امروز به نظر میرسد آنها در پیچی واقعی گیر افتادهاند که البته مشکلش دیگر با سکوت هم حل نمیشود. رخنمایی از واقعیت پسابرجامی دولت یازدهم و دستاوردهای «تقریباً هیچ» در حوزه اقتصاد و معیشت مردم اینقدر ملموس و اثربخش است که دیگر حتی ژنرالهای سیاسی و رسانههای حامی دولت هم نمیتوانند سکوت پیشه کنند و به نظر میرسد در یک «فرامارپیچ» افتادهاند، مثلاً صادق زیباکلام درباره عملکرد دولت در حوزه اقتصاد میگوید: «دولت آقای روحانی خسرالدنیا والآخره شده است؛ دولت در زمینه مسائلی که مردم متوجه آن بشوند و با گوشت، پوست و استخوان خود آن را لمس کنند همچون کاهش رکود یا بیکاری عملاً کاری نکرد و در زمینه جذب سرمایهگذاری خارجی که موجب رونق در کشور شود نیز موفق نبود» یا عباس عبدی میگوید: «اینکه دولت روحانی به طور مستقیم بر فساد و میراث ویرانگر دولت سابق تأکید کند، ضرر میکند؛ آنها باید بر دستاوردهای خودشان تأکید کنند. بیان و تحلیل آن میراث را بگذارند برای نیروهای سیاسی. نکته مهم این است که دولت
در این زمینهها هم مثل افراد سیاسی برخورد میکند، در حالی که باید گزارشهای کارشناسی مستدل ارائه کند. رقیب اصلی روحانی عملکرد خودش است و اینکه مجموعه اطرافیانش تا چه حد کارآمد و با سلامت عمل کنند».
همین طور ابراهیم اصغرزاده میگوید: «دولت در این زمینه گرفتار است. دولتی که به مردم میگوید 45 هزار تومان یارانه نگیرید تا بتوانیم برنامههای توسعه را پیش ببریم از آن سو نمیتواند به مدیرانش بگوید شما هم باید فداکاری کنید؛ اینجاست که فاقد صلاحیت اخلاقی میشود. آن وقت دولتی میشود که از طبقه خاص و منافع طبقه خاصی حمایت میکند اما منافع تودههای مردم را نمیتواند بفهمد... آقای روحانی باید متوجه باشد که درباره دولت ایشان تصویری از یک دولت فشل، ضعیف و امامزادهای که اصلاً معجزه نمیکند در ذهن مردم دارد شکل میگیرد. دولت ناکارآمد بدترین اتفاق برای شرایط سال 96 است.»
وطن امروز اضافه کرد: طبعاً وضعیت اجماعی دولت در فاصله کمتر از یک سال به انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم هم بر مبنای همین عملکرد صورتبندی میشود. اما حالا باید رسانههای اصلاحطلب از مردم بخواهند به مجموعهای رأی بدهند که پیشتر بر ناکارآمدی آن در حوزههای مختلف از اقتصاد و معیشت گرفته تا فرهنگ و سیاست صحه گذاشتهاند و البته طنز ماجرا در همین «فرمان اصلاحطلبانه علیه فهم» است، آنها از مردم میخواهند به جای گفتمان کارآمدی در حوزه اقتصاد و معیشت و فرهنگ و... به دولت «فشل»، به دولت «ضعیف»، به دولت در این زمینه «گرفتار»، به دولت «خسرالدنیا والآخره» و دولتی که «کارنامه موفقی در حوزه اقتصاد نداشته و اصولاً سیاسیکار است» و... رأی بدهند. آنها از مردم میخواهند به دولتی که ناکارآمد است رأی بدهند تا رفقایشان همچنان وزیر و مدیر باشند، تا ذخیرههای نظام(!) بتوانند همچنان پای سفره انقلاب لقمههای چرب چند صد میلیونی بردارند، تا فرزندانشان با رانت پدر، نماینده مجلس شوند.
و قصه میشود قصه رأی دادن به لیست امیدی که از دلش فاطمه حسینی خارج میشود که از تریبون مجلس که بیتالمال است، به صورت خلاف قانون برای دفاع از خلاف قانونی خانوادگیاش استفاده کند!
دیدگاه تان را بنویسید