نامه ۱۲۰ خانواده شهدای منا به ظریف

بسم الله الرحمن الرحیم حضور وزیر محترم امور خارجه، جناب آقای دکتر ظریف با عرض سلام و ادب خداوند را شاکریم که قامت عزیزانمان را پس از آنکه به احرام خلوص مزین شدند، به ردای شهادت آذین بست و تلبیه برگزیدگانش را در حالتی سرخوش از جذبه ربوبی خویش پاسخ گفت. این نامه حاوی ناگفته های خانواده بزرگ شهدای مکه و مناست و ازآن رو خطاب به حضرتعالی نوشته شده که از سویی به عقیده اغلب مردم ایران دانش و مهارت کافی برای تصدی جایگاهی که بر آن تکیه زده اید را دارا می باشید و تلاش مسئولانه شما برای عمل به آنچه به عهده گرفته اید، از دید کسی پوشیده نیست و از سوی دیگر بیشترین گلایه های ما از عملکرد مسئولین کشور عزیزمان، مستقیماً به ساز و کار روابط دیپلماتیک دولت و حوزه مدیریت حضرتعالی مربوط می­شود. مردم شریف ایران در هیچ برهه ای از تاریخ، ملت پرتوقعی نبوده ا ند و اینک از شما نیز توقعی بیش از قاطعیت منطقی و منطق قاطع در دفاع از کیان آنها در عرصه بین الملل ندارند. چندی پیش فیلم کوتاهی در فضای مجازی پخش شد که حضرتعالی پرسش یک خبرنگار ژاپنی در مورد علت آزمایش موشکی ایران را در کمال آرامش، بسیار مستدل، محکم و زیبا پاسخ دادید. پاسخی که بواسطه برخورداری از اقتدار و منطق مورد انتظار، تحسین همه مردم ایران را برانگیخت و نشان داد که حضرتعالی حقیقتاً پتانسیل دفاع از حق ایرانیان را در گلوگاه­های عرصه بین الملل دارا می باشید. در مقابل آن قاطعیت، ما با بعد دیگری از رویکرد شما مواجه شدیم. ای کاش می توانستیم با قلم و بیان، شدت تألم خود را از نرمش غیرقابل درک شما در برابر دولت سعودی ابرازکنیم. آن هم در زمانی که پیکر مطهر عزیزان مان در شرایطی غیر انسانی در کانتینرهای عربستان به حال خود رها شده بود و قلب هیچ دیدبان حقوق بشری نیز از آن وقایع به درد نمی آمد و ما در عرصه بین ­الملل هیچ مدافعی بجز شما نداشتیم. ما بواسطه احترام و اعتماد به مسئولین این مرز و بوم و برای پیشگیری از بروز هر گونه رخداد غیرمترقبه که ممکن بود به ایجاد نا امنی در منطقه دامن بزند، سکوت کردیم تا شما با آرامش سکان هدایت دفاع از حقوق شهدای ما را در دست بگیرید. اما پاسخی که در برابر این اعتماد از شما دریافت کردیم در شأن این همه متانت و خویشتنداری نبود. آیا آنگونه که ما شرایط حساس حوزه مسئولیت شما را درک کردیم، شما نیز شرایط پرالتهاب ما را درکوران آن طوفان سهمگین درک نمودید؟ اجازه می خواهیم به برخی ابعاد این فاجعه و کوتاهی­های که رخ داد و برای همه ملت ایران همچنان بعنوان پرسشهایی بدون پاسخ باقی مانده، اشاره نماییم. جناب آقای وزیر: اینک 9 ماه از وقوع فجایع حج 1394گذشته است و فاز التهاب روزهای نخستین را پشت سر گذارده ایم. با وجود اینکه از همان روزهای نخست وعده داده شد که کمیته حقیقت یاب تشکیل خواهد شد، اما هنوز هیچ بازخوردی از اقدامات وزارت امور خارجه و کنسولگری جمهوری اسلامی مبنی بر تشکیل این کمیته در سطح کشور و پیگیری تشکیل آن در سطح بین المللی به ما ارایه نشده است. به راستی چرا هنوز وزارت امور خارجه علیه این همه دنائت عربستان به مجامع بین المللی شکایت ننمود؟ علت کم توجهی به کشف و انتشار عوامل بروز رخداد های کم نظیر تاریخی در حج 1394 چیست؟ به چه دلیلی در برابر تعلل سعودی برای پذیرش ورود مسئولین کشورمان به عربستان (که جهت رسیدگی به وضعیت مصدومین و مفقودین ضروری بود و تأخیر در آن منجر به تخریب ابدان مطهر شهدا قبل از شناسایی و به شهادت رسیدن برخی مصدومین واعطای فرصت کافی به سعودی برای دست بردن در اسناد واقعه منا شد) هیچ موضع بازدارنده ای اتخاذ نشد؟ چرا عملیات شناسایی و انتقال پیکر شهدا از سرعت کافی برخوردار نبود تا حدی که ابدان(بدن های) بسیاری از شهدا در فرودگاه ها و یا سردخانه ها بلاتکلیف و به حال خود رها مانده بود و در نتیجه برخی خانواده ها بیش ازصد و بیست روز طاقت فرسا در بی خبری محض به سر بردند و برخی دیگر نیز با قطع روابط ایران و عربستان برای همیشه ازملاقات پیکر عزیزانشان محروم گشتند؟ چرا قبل از اتمام مراحل شناسایی، ادعای سعودی مبنی بر جان باختن کلیه مفقودین به ناگاه مورد تأیید مسئولین ایران قرار گرفت و پیگیری احتمال حیات مفقودین متوقف گشت؟ و با چه توجیهی آخرین پرواز ایران که قرار بود کلیه پیکرهای باقی مانده و شناسایی شده را به وطن بازگرداند، بدون انتقال آن پیکرهای مطهر به ایران بازگشت؟ به چه دلیلی برای همه خانواده های مفقودین امکان عزیمت به مکه معظمه و شناسایی پیکر شهدا فراهم نشد و در این زمینه انتخابی عمل کردید؟ دردناکتر اینکه بارها در رسانه ملی به تعیین تکلیف و شناسایی کامل مفقودین اشاره شد در حالیکه هم­اینک تعدادی از حجاج عزیز ما مفقود الأثر بوده و خانواده های آنان هیچ اطلاعی از وضعیت آنان در دست ندارند و به تعدادی نیز تنها تصویر جان باخته عزیزانشان نشان داده شد و اطلاعی از محل دقیق دفن آنان در اختیار نیست. علت اینکه برخی ازمسئولین، مرتبا ً ازفاجعه منا به عنوان یک حادثه غیر عمد یاد می­کنند چیست؟ حال آنکه به گفته شاهدان عینی (که چند ده سفر به حج عازم شده بودند) شواهد زیادی وجود دارد که همگی مؤید وقوع عمدی این حادثه است.گرچه طرح مبسوط این شواهد خارج از موضوع این نامه است ولی دست­یابی به آنها در صورت مراجعه به شهود، مصدومان و تیم امداد رسانی قابل جمع آوریست. البته در ظاهر امر هم رد پای عمدی بودن این فاجعه چندان پوشیده نیست. نفس عدم همکاری عربستان برای تحویل فیلم دوربین های مدار بسته بزرگترین شاهد این ادعاست. شاهد غیر قابل انکار دیگر، نحوه برخورد با نیروهای امداد و سلامت ایران است. شما به خوبی می­دانید که در برگزاری مراسم آیینی بین المللی، یا کشور میزبان از ابتدا اجازه حضور نیروی امداد و نجات کشورهای میهمان برای مشارکت در تامین امنیّت و سلامت مراسم را صادر نمی­کند و به تنهایی عهده دار تأمین امنیت مراسم می شود و یا اگر اجازه حضور نیروهای کشور میهمان صادر شد، دیگر ممانعت از خدمت رسانی آنان به حادثه دیدگان در لحظه وقوع حادثه هیچ مفهومی ندارد، مگر آنکه حادثه­ای خودخواسته و از پیش طرح شده باشد.

ای­کاش می دانستید که چگونه مردم عادی و حق شناس ایران که در ظاهر نسبتی با قربانیان ندارند، همراه با ما در آتش سوگ حجاج سفر کرده می­سوزند و می گدازند و این مؤید آن است که این مصیبت، محدود به 475 خانوار داغدار از این وقایع نبوده و در حقیقت یک مصیبت ملّی است. اما شما در پایان این مصائب سنگین که قلب هر انسانی را به درد می آورد، سردمداران حکومت سعودی و قاتلان حجاج شریف و بی گناه را برادر خواندید و فرمودید که با آنها هیچ مشکلی ندارید. و متأسفانه تا زمانیکه رفتارهای موهن حکام سعودی دامان خود شما را نگرفت، آنهمه کوتاهی و جنایت شما را به محدود کردن رابطه با عربستان وادار نکرد. گویی که زمان زیادی باقیست تا جان­های پاک انسان­های مبرا از سیاست، درمعادلات بین المللی اعتبار پیدا کنند. سؤال ما این است: زمانیکه شما و سایر مسئولین کشور از کنار این فاجعه بی تفاوت عبور می کنید دیگر چه توقعی از نهادها و سازمانهای بین المللی میتوان داشت که با ما مانند شهروندان درجه دو و سه برخورد نکنند؟ ما بواسطه کدام نهاد مسئول، به رژیم سعودی بفهمانیم که شرافت انسانی ارزشش از بشکه های نفت آنان بیشتر است؟ چگونه فریاد برآوریم که آیا بر روی این کره خاکی هیچ فریادرسی نیست که قدرتش از دلارهای آغشته به خون و نفت عربستان سعودی بیشتر باشد؟ البته بسیاری از پرسش­ها و گلایه های ما مربوط به سازمانها و نهادهای متعدد دیگری است

اینک از حضرتعالی بعنوان شخصی توانمند و با کیاست توقع داریم: برای درک ابعاد فاجعه و پرده برداشتن از حقیقت این رخداد، بیش از پیش ازشاهدان عینی که جزو پیکره ملت شریف ایران بوده و حقیقت را فدای مصالح سیاسی نمی نمایند، کمک بگیرید و طی"دیداری با خانواده های شهدای منا" نکات ابهامی را که در این نامه به آن ها اشاره شد، برطرف فرمایید.

با بازتاب کامل ابعاد فاجعه منا در محاکم بین المللی قاطعانه و استوار تر از قبل از حقوق و کرامت ملت ایران دفاع نمایید. امیدواریم در آینده نه­چندان دور پرده از حقیقت این کشتار بی سابقه تاریخی برداشته شده و عاملان آن به جزای خود برسند. در پایان، چنانچه صراحت کلام ما شما را آزرد، این ناگواری را بر خانواده های داغداری که پس از دوره­ای اضطراب و بی خبری، بجای چهره بشاّش و سرخوش از اتمام حج تمتع، با پیکر بی جان و بعضاً غیرقابل شناسایی عزیزانشان مواجه شده اند، ببخشید. با آرزوی موفقیت حضرتعالی در اعتلای ایران اسلامی جمعی از خانواده های شهدای منا 27 تیر 1395

1:خانواده شهید بهرام مهدیان دهکردی ( شهر کرد ) 2:خانواده شهید میر زاده ( تهران ) 3: خانواده شهید میر مرتضوی ( مشهد ) 4:خانواده شهید حسینی ( تهران ) 5: خانواده شهید حصاری ( نیشابور ) 6:خانواده شهید وجیه اله تقیانی( تهران ) 7:خانواده شهید عبد الرحمن لطیفی ( بوشهر ) 8:خانواده شهید سلطانی ( تهران ) 9:خانواده شهید بنیسی (تهران ) 10:خانواده شهید اسد زاده (قائمشهر ) 11:خانواده شهید موسی کرمی (بروجرد) 12:خانواده شهید حجت الاسلام قاسمی ( بروجرد ) 13:خانواده شهید محمدی سرلک (البرز) 14:خانواده شهید تقوی (قائمشهر) 15:خانواده شهید محمد امین پیروتی (مهاباد) 16:خانواده شهید علی ثامنی (لنگرود) 17:خانواده شهید شماعیان (تهران ) 18: خانواده شهید سید مهدی جعفری (قائمشهر) 19:خانواده شهید حجت الاسلام سید حسین حسینی (مشهد ) 20:خانواده شهید محمد مجلسی ( تهران ) 21: خانواده شهید اصغر علی زاده (قائمشهر ) 22:خانواده شهید علی اکبر کلاته (تهران ) 23:خانواده شهید عفتی (کرج ) 24:خانواده شهید دکتر ناصر قربان نیا (قم ) 25: خانواده شهید علی اصغر مهرآباد (نیشابور ) 26:خانواده جانباز شهید فتح الله گودرزی (بروجرد ) 27: خانواده پاسدار شهید محمد علی پناهی (بروجرد ) 28:خانواده جانبااز شهید امیر رحمت نیا ( نیشابور ) 29:خانواده شهید حبیب ترابی (لنگرود) 30: خانواده شهید محمد اسماعیل فخری ( نیشابور ) 31: خانواده شهید محمد جعفر فلاح (شهرضا ) 32: خانواده شهید ایزدی مقدم (قائمشهر ) 33: خانواده شهید یونسیان (شاهرود ) 34: خانواده شهید محمد ابراهیم دهنوی ( نیشابور ) 35: خانواده شهید علی کریملو (اصفهان ) 36:خانواده شهید محمد روزبهانی (بروجرد ) 37: خانواده شهید محمد جمهور( کرج ) 38: خانواده شهید هادی ذاکری ( مشهد ) 39: خانواده شهید حسین شیخانی ( نیشابور ) 40: خانواده شهید حمیدرضا خاکسار حقانی دهکردی (شهرکرد ) 41: خانواده شهید محمد حسن پور (قائمشهر) 42: خانواده شهید حسن فتح آبادی (نیشابور ) 43: خانواده شهید عبد العزیز نساج ( بوشهر) 44: خانواده شهید خوشخویی (شهرضا) 45: خانواده شهید سرهنگ سعید جعفری (تهران) 46: خانواده شهید حسن مشهدی خوشخو(مشهد) 47: خانواده شهید موسی افغانی ( اردبیل ) 48: خانواده شهید غلامحسین عشقی ( نیشابور ) 49: خانواده شهید عباس جعفری (قائمشهر) 50: خانواده شهید حسن قاسمی،شهید حادثه جرثقیل (تهران ) 51: خانواده شهید مهدی حسنی (قائمشهر) 52: خانواده شهید سید محمد رضا روحانی (تهران ) 53: خانواده جانباز شهید سید علی احمدیان (مشهد) 54: خانواده شهید محسن حاجی حسنی کارگر (مشهد) 55:خانواده شهید مردان احمدی (قائمشهر) 56: خانواده شهید محمد علی کریمی (اصفهان ) 57:خانواده شهید جاتن ( نیشابور ) 58: خانواده شهید محمد علی بدیعی (قائمشهر) 59: خانواده شهیدغضنفر بشیری گودرزی (بروجرد ) 60: خانواده شهید لطیف مشهدیان(قائمشهر) 61: خانواده شهید محمد جواد رضی (رامسر) 62: خانواده شهید شجاع پیره (مشهد) 63: خانواده شهید ابراهیم صادقی (قائمشهر) 64: خانواده شهید رمضان امید علی (کرج) 65: خانواده شهید علیرضا بقایی(مشهد) 66: خانواده شهیدسید کمال الدینی عربشاهی (کرج) 67:خانواده شهیدعبدالرضا میرزایی (شهرضا) 68: خانواده شهید رمضانی (مشهد ) 69: خانواده شهید مرتضی شاهپوری (اصفهان ) 70: خانواده شهیدمحمد اسدی (کرج) 71: خانواده شهید رحمت الله عموهادی(شهرضا) 72: خانواده شهید نصرت الله سعیدی (تهران ) 73: خانواده شهید غلامعلی نظری (مشهد) 74: خانواده شهید ابوالفضل دشتی (نیشابور) 75: خانواده شهید ابراهیم هادی (اصفهان ) 76: خانواده شهید سلیم ایور (مهاباد) 77: خانواده شهید حسن شبانی (شهرضا) 78: خانواده شهید احمد کفاش (شهرضا) 79: خانواده شهید حسن اسحاقی (اصفهان ) 80: خانواده شهید حسین شورابی (نیشابور) 81: خانواده شهید هدایت قاسمی (قائمشهر) 82: خانواده شهید تاج محمد پاریخی (گلستان ) 83: خانواده شهید حاج محسن فلاحی (اصفهان ) 84: خانواده شهید نوربخش ابراهیمی (قائمشهر) 85: خانواده شهید عبد الصالح جهانبازی (شهرکرد ) 86: خانواده جانباز شهید فرهاد نجفی (شهرکرد) 87: خانواده شهید حاج محمد جواد فیاض(شهرکرد) 88: خانواده شهید غلامحسین الله وردی (شهرکرد) 89: خانواده شهیدباقر حسین زاده دهکردی (شهرکرد) 90: خانواده شهید سید محمد حسین شفیعی (تهران ) 91: خانواده شهید رحمت الله بهرام (گرگان) 92: خانواده شهید یدالله روئین تن (قائمشهر) 93: خانواده شهید حاج ولی الله عابدی (شهرضا) 94: خانواده شهید حمیدرضا انزاهی (تنکابن ) 95: خانواده شهید محمد اابراهیم مصطفی زاده تالش (تنکابن ) 96: خانواده شهید محمد رحیم آقایی پور (تهران ) 97: خانواده شهیدشادمند قانع (مشهد) 98: خانواده شهید جلال زاده (مشهد) 99: خانواده شهید حاجتمند (مشهد) 100: خانواده شهید علی نژاد (مشهد) 101: خانواده شهید رئیس زاده (شهرضا) 102: خانواده شهید کریمی (تهران ) 103: خانواده شهید حسین قربانی مهر(کرج) 104: خانواده شهید عبدالباقی گل چشمه (گلستان ) 105: خانواده شهید خدیجه خرمالی (گلستان ) 106: خانواده شهید صفر محمد حیدری (گلستان ) 107: خانواده شهید جانه گل قوجق(گلستان ) 108: خانواده شهید دکتر عباسعلی جوزی (اصفهان ) 109: خانواده شهید غلامی (مشهد) 110: خانواده شهیدسلطانعلی نفری شلمزاری (شهرکرد ) 111: خانواده شهید حاج رضا عارف خانی (نیشابور) 112: خانواده شهید حجت الاسلام دکتر محمدرضا نمازی مکی ( مشهد) 114: خانواده شهید مجتبی برزگر(قائمشهر) 115: خانواده شهید نور محمد فلاح نژاد(قائمشهر) 116: خانواده شهید فرضعلی اصغری(قائمشهر) 117: خانواده شهید علی قنبری (قائمشهر) 118: خانواده شهید حجت الله رجبی (قائمشهر) 119: خانواده شهید محمدباقر بزاز (قائمشهر) 120: خانواده شهید قربان یعقوبیان (قائمشهر)