از «هات داگ خور» نامیدن راهپیمایان تا تشبیه سپاه به داعش/ آیا هیأت نظارت بر مطبوعات این بار هم «رد» می‌شود؟

کد خبر: 493197

روزنامه قانون بدون در نظر گرفتن کمک های مستشاری نیروهای سپاه به کشورهای منطقه و تقدیم کردن چندین شهید برای جلوگیری از گسترش خشونت های داعش در منطقه در یادداشت خود به قلم فریدون مجلسی، سپاه پاسداران را به داعشی بودن متهم کرده است!

شبکه اطلاع رسانی راه دانا: روزنامه قانون بدون در نظر گرفتن کمک های مستشاری نیروهای سپاه به کشورهای منطقه و تقدیم کردن چندین شهید برای جلوگیری از گسترش خشونت های داعش در منطقه در یادداشت خود به قلم فریدون مجلسی، سپاه پاسداران را به داعشی بودن متهم کرده است! روزنامه قانون امروز در یکی از یادداشت های خود با زیر سوال بردن اقدام شجاعانه اخیر نیروی دریایی در خصوص دستگیری سربازان آمریکایی اقدم به مقایسه این نهاد با داعش کرده است. این روزنامه بدون در نظر گرفتن کمک های مستشاری نیروهای سپاه به کشورهای منطقه و تقدیم کردن چندین شهید برای جلوگیری از گسترش خشونت های داعش در منطقه در یادداشت خود به قلم فریدون مجلسی، سپاه پاسداران را به داعشی بودن متهم کرده است! در بخش هایی از این یادداشت آمده است: "می‌دانم تنظیم‌کنندگان آن برنامه چه فکری در سر داشته‌اند. نکته دیگر نشان دادن صحنه گریستن اسیری آمریکایی لابد برای تحقیر آمریکا بود. پرسش این است که سربازی جوان که پشت‌گرم به ابرقدرت شماره یک جهان و آن ناوشکن‌ها و غول‌های دریایی و هوایی است، با چه احساسی و در چه شرایطی به گریه افتاده است؟ ظواهر نشان می‌دهد که در شرایط عمومی، اقدامی با قصد به گریه انداختن آنان انجام نشده است. پس چرا نوع برخورد و به زانو نشاندن آنان با دست‌های نهاده بر پشت سر که در نمایش ناهنجار قم نقش اسیر زن را هم به بازیگری زن‌نما و بزک‌کرده داده بودند، برای آن جوان می‌توانست یادآور شباهت صحنه با صحنه‌های اسیران آمریکایی و اروپایی با لباس نارنجی و دست‌نهاده بر پشت گردن در صحنه اعدام داعش باشد که لحظاتی بعد گردنشان بریده می‌شد یا تیر خلاص دریافت می‌کردند؟ متأسفانه آن فیلم تحقیرآمیز بیشتر حکایت از چنین احساسی در آن سرباز داشت که با توجه به تبلیغات ایران‌هراسانه پیشین و نمایش‌های (داعشی )خود را در آستانه فنا می‌بیند و نومیدانه به یاد خانه و خانواده و همسر و فرزند و شهر و دیار می‌افتد و طبیعتا به خاطر سرنوشت شوم و محتوم خود می‌گرید." این اقدام نیروی دریایی سپاه در آستانه اجرایی شدن برجام این فرصت را برای تیم مذاکره کننده به وجود آورد که با دستی پر و با قدرت بیشتر در مقابل آمریکا حاضر شوند. اقدام شجاعانه در خصوص دستگیری تفنگداران آمریکایی تا جایی محترم و ارزشمند بود که رهبر انقلاب ضمن تشکر و قدردانی از این اقدام آنها در مراسمی به این پاسداران مدال فتح اعطا کردند. این روزنامه که تا کنون سابقه یک بار توقیف به خاطر نشر اکاذیب را در کارنامه خود داشته است، بارها اقدام به توهین به ملت و دستگاه های مختلف کشور کرده است. پنجم اردیبهشت ماه سال جاری این روزنامه در مطلبی با عنوان" هات داگ خورها" به تمسخر حضور مردم انقلابی در راهپیمایی ها پرداخت و با بیان یک مثال برون مرزی اعتقادات داخلی را نشانه رفته و به ملت میلیونی که هر ساله در راهپیمایی ها شرکت می کنند توهین کرد. در این مطلب انگیزه های راهپیمایان ایرانی که هر ساله مطرح می شود از زبان یک خارجی بیان شده و در میان آن اهداف پنهان روزنامه در زیر سوال بردن حضور میلیونی مردم گنجانده شده است. روزنامه قانون در این مطلب نوشته بود: بیست و پنجم آپریل 1971 است. در میان جمع کثیری از مردم هوشیار واشنگتن هستیم که در واکنش به جنگ ویتنام به خیابان آمده‌اند. از شما دعوت می‌کنیم مصاحبه ما با چند تن از آنان را در ادامه بخوانید. - «دوست‌عزیز، چرا اومدید اینجا؟»دوست‌عزیز: «بنده اومدم که حمایت خودم رو از دولت اعلام کنم و به اون ویتنامی‌های ددمنش بگم "ما بچه‌های جنگیم، بجنگ تا بجنگیم"» - «قربان شما چرا اینجایید؟» قربان: «با تشکر از شما و همکاران محترمتون در سیمای مرکز واشنگتن و درود به محضر ملت غیور آمریکا، بنده اومدم تا به همراه اقیانوس خروشان ملت، تو دهنی بزنیم به دهن هر کسی که با جنگ مخالفه.» - «جناب شما علت حضورتون چیه؟» جناب: «قطعا هر چی هست، هات داگ مجانی نیست. باور کنید این دو تا ساندویچ رو هم به زور دادن دستم.» - «خانم چرا در این راهپیمایی شرکت کردید؟» خانم: «اومدم مشت محکم بزنم ولی چون دستام ظریف و زنونس مجبورم مشت آروم بزنم!» - «به کجا؟» خانم: «به دهن این سوسولایی که میگن نباید با ویتنام بجنگیم» لازم به ذکر است در این راهپیمایی مردم یک صدا فریاد می‌زدند: «دیگر نداریم باکی / چونکه ما داریم راکی» (منبع مصاحبه: بخش خبری 20:30 شبکه یک سیمای ایالات متحده آمریکا)‌‌. روزنامه قانون در شماره 494 خود در مطلبی طنز و قابل تامل در خصوص القای تقلب در انتخابات و دروغگو خواندن مسئولین در مطلبی تحت عنوان " قانون بازی" ، آورده است : خاطرات: در زمان صدام، شخصی صندوق انتخابات را زیارت می‌کرد و می‌بوسید و از آن حاجت می‌خواست! شخصی به او رسید و گفت: این چه کاری است که می‌کنی؟ مگر صندوق هم می‌تواند حاجت تو را برآورده سازد؟ آن شخص گفت: من از این صندوق معجزه‌ها دیده‌ام. ما به حسن رای می‌دهیم، تقی رای می‌آورد! به نقی رای می‌دهیم، عبدالحسین رای می‌آورد! پس این صندوق معجزه می‌کند و معجزه‌ای که من از این صندوق دیدم از هیچ امامزاده‌ای ندیده‌ام!!! سخنان حکما:کسی که خودش دروغ می‌گوید و به دروغ خودش گوش می‌دهد، کارش به جایی خواهد رسید که هیچ حقیقتی را نه از خودش و نه از دیگران تشخیص نخواهد داد. این روزنامه در یک شماره دیگر خود طی طنزی قابل تامل با هدف زیر سوال بردن انتخابات و القاء فرمایشی بودن انتخابات نوشته بود: «انتخابات بدون رقابت امکان پذیر نیست. اصلا انتخاب یعنی چه؟» از آنجایی که تو تا الان در سوئیس زندگی می‌کردی و زیاد با کشور ما آشنایی نداری باید خدمتت عرض کنم که انتخاب (که در کشور شما به آن election می‌گویند) به این معنی است که مثلا از شما می‌پرسند چه نوشیدنی‌ای میل دارید؟ می‌گویی آب پرتقال. می‌گویند آب پرتقال نداریم، آیس کافی هست و قهوه ترک. می‌گویی من اصلا نمی‌تونم کافیین دار بخورم، دکتر منع کرده! می‌گویند: باشه پس همون قهوه رو میاریم. در پایان هم از آنجایی که ایرانی‌ها اصولا آدم‌های مهمان نوازی هستند عمرا بگذارند نخورده از کافه بیرون بروید، همانجا آن قهوه را با قیف تا ته می‌ریزند توی ... توی ... شما بهش چی میگین؟ آهان حلق ... می‌ریزند توی حلق‌تان که بفهمید دفعه بعد همان اول باید همان گزینه‌ها را انتخاب کنید. آقای روحانی قربان شکلت این فرآیند انتخاب بود دیگر اگر ضعفی در توضیح ماجرا دیدی بگذار به حساب حمایت بی دریغ وزارت ارشادت از مطبوعات. .... ضمنا خیلی حرف‌های دیگری هم راجع به انتقاد از قوا و این‌ها زدی که من را نگران کرد. یک موقع توقیفت نکنند حسن. به نظرم اینقدر درگیر سیاست نشو. اصلا به من و تو چه ربطی داره، بیا یک گوشه بنشینیم نان و ماست‌مان را بخوریم که البته همان دو سه هزار تومان خرج بر می‌دارد. اصلا ولش کن. بیا یک گوشه بنشینیم همدیگر را نگاه کنیم و لذت ببریم. البته لذت هم خوب نیست و ممکن است مسئله ساز شود. این هم بی خیال. بیا یک گوشه بنشینیم و با بعضی از وزرایت هیچ کاری نکنیم. از این دست توهین های روزنامه قانون به ملت و ارزش های کشور در این روزنامه زیاد دیده شده است، اما متأسفانه هیأت نظارت بر مطبوعات که روزنامه های منتقد دولت را به بهانه انتقاد محکوم و توقیف می کنند در مقابل توهین های علنی این روزنامه تا کنون سکوت کرده اند.
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت