آل سعود؛ تداوم تنش زایی یا واقع بینی

مهر: سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه کشورمان، به بررسی ابعاد مختلف اقدام عربستان در اعدام شیخ نمر و سپس قطع روابط با ایران پرداخت.

یک بررسی مختصر به روشنی آشکار می سازد که تصمیمات وم واضع اعلامی و اعمالی عربستان فاقد هر گونه منطق و خرد سیاسی بوده و منافع و مصالح ملی این کشور در تعیین این سیاستها از کمترین اهمیتی برای مقامات حاکم برریاض برخوردار نیست.

مهمترین دلیل ریشه ای سیاستهای تنش زا و تشنج آفرین سعودیها و اقدامات نا متعارف ناشی از آن در قبال تحولات منطقه را باید در موفقیتهای چشمگیر و غیرقابل کتمان جمهوری اسلامی ایران در عرصه های مختلف سیاسی، امنیتی، دفاعی، علمی و فناوری و درحوزه های منطقه ای و بین المللی جستجو کرد:

توفیقات اخیر جمهوری اسلامی در شکست پروژه ایران هراسی و شیعه هراسی و اقناع بخش عظیمی از جامعه بین الملل مبنی بر بی پایه بودن این توهم و توطئه استکباری

حضور فعال و نفس گیر در روند مذاکرات هسته ای و دستیابی به توافق قابل دفاع با 6 قدرت جهانی و تثبیت حق جمهوری اسلامی در برخورداری از فناوری مسالمت آمیز هسته ای؛ و در پی آن:

- زمینه سازی برای رفع تحریمهای ظالمانه چند ساله علیه ملت ایران

- اقبال کم نظیر هیأتهای خارجی عالی رتبه سیاسی اقتصادی از مناطق مختلف دنیا برای سفر به ایران و تلاش بی وقفه آنان برای بهبود و تقویت روابط با تهران

- توفیق ایران در ارائه الگویی قابل عرضه از مردم سالاری دینی و جامعه اسلامی، مستقل، مقتدر و پویا

- موفقیت جمهوری اسلامی در ارائه طرحهای منطقی و واقع بینانه برای حل و فصل معضلات منطقه ای و ایفای نقش موثر و سازنده در منطقه و تحولات مربوط به سوریه، عراق و یمن

- دستیابی به توفیقات غیرقابل انکار در مبارزه صادقانه و موثر با پدیده تروریزم و گروه های فعال تروریستی

و اینها همه، بخشی از دستاوردهای ایران است که در مقابل دیدگان و مورد اذعان دوست و دشمن قرار دارد.

اما در طرف مقابل در سیاستهای کلان سعودیها نیز واقعیاتی قابل مشاهده و غیر قابل انکار وجود دارد که مهم ترین آنها نقش منفی و مخرب سعودیها در ایجاد ناامنی و بی ثباتی در منطقه به طورعام و در برخی از کشورها بطور خاص می باشد.

در طول سه دهه اخیر، علاوه بر اعمال سیاست های جانبدارانه و همه جانبه از رژیم بعثی صدام در جنگ هشت ساله علیه ملت ایران؛ مبدأ، منشاء و حامی فکری، مالی و تسلیحاتی هر گروه افراطی و تروریستی که در منطقه تشکیل شده و سازمان یافته را علاوه برآمریکا باید در عربستان جستجو کرد.

سیاست های مداخله جویانه و مخرب در عراق، سوریه، لبنان، بحرین و یمن و دخالت های نظامی مستقیم و غیر مستقیم در این کشورها و به بن بست کشاندن هر گونه مذاکره ثمربخش توسط عربستان، امری بغایت آشکار است که نگرانی های جدی را در میان ملتهای منطقه و جامعه بین الملل برانگیخته است.

به شهادت رساندن عالم والا مقام و مصلح محبوب، شیخ نمر در نهایت غربت و مظلومیت نیز نمایشی شفاف از وضعیت دموکراسی، آزادی بیان، حقوق بشر و حقوق اقلیتها در عربستان بود و نشان داد که سران سعودی حتی تحمل انتقادات و مخالفتهای صرفاً سیاسی و گفتاری را نیز نداشته و لبه تیز شمشیر سریع ترین و صریح ترین پاسخ خواهد بود.

تلاش این کشور برای کاهش شدید قیمت نفت (که تبعات آن گریبان ریاض را بیش از سایرین گرفته)، اعمال نفوذ جهت تخریب روند مذاکرات هسته ای، تلاش برای حذف سیاسی جمهوری اسلامی ایران در تحولات منطقه ای و مذاکرات بین المللی مربوط به آن و اخیراً حمله نظامی علیه سفارت کشورمان در یمن نیز از جمله رویکردهای کینه توزانه سعودی علیه ایران بوده است.

نکته مهم اینکه مجموعه این سیاست های منفی و تخریبی که حکایت از فقدان عقلانیت و تدبیر سیاسی در اتخاذ تصمیمات مهم و راهبردی میکند، هیچ دستاورد قابل ذکری برای عربستان نداشته بلکه این کشور را حتی برای هم پیمانان منطقه ای و بین المللی به یک شریک دردسرساز و غیرقابل اتکاء بدل نموده است.

هیأت حاکمه عربستان باید بداند اقدام نسنجیده اخیر در قطع رابطه سیاسی با بازیگری مقتدر، ذینفوذ وکلیدی در تحولات منطقه ای و بین المللی و تلاش برای یارگیری در اجرای این تصمیم نادرست و مغرضانه، سرنوشتی جز تکرار شکستها و ناکامی های گذشته ندارد.

اکنون، زمان برای انتخاب راهبردی عربستان فرا رسیده:

ادامه مسیر ناصواب و تنش‌زای گذشته و ادامه کینه توزیها و آتش افروزیها که دیر یا زود قطعاً دامان خود حاکمان سعودی را خواهد گرفت یا اصلاح مسیر و تکیه بر منطق و واقع بینی و توجه به منافع ملی، منطقه ای، جهان اسلام و کمک به ثبات و امنیت منطقه.

نکته آخر اینکه عزت، اقتدار، جایگاه والا و منطق قوی حاکم بر مواضع و رفتار سیاسی جمهوری اسلامی ایران ایجاب میکند تا در قبال اقدامات غیر عقلانی و برخاسته از حقد و کینه که ریشه در تعصبات افراط گرایانه تکفیری دارد، با نهایت درایت و حکمت انقلابی عمل نماییم.