اعدام «شیخ نمر»؛ توطئه آشکار آل‌سعود علیه ایران
مسلماً اعدام شیخ النمر توطئه آشکار آل‌سعود علیه ایران و دامن زدن به اختلافات با تهران است؛ هرچند این عملی است بسیار شنیع ولی باید اقرار کرد که سعودی‌ها موقعیت را بسیار دقیق تشخیص داده‌اند.
فارس: «ایگور پانکراتینکو» کار‌شناس سیاسی روس در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری فارس گذاشته است به اهداف ریاض از به شهادت رساندن شیخ «نمر باقر النمر» پرداخته است.
در این یادداشت آمده است: بدون تردید از اعدام شیخ نمر باقر النمر نمی‌توان به عنوان «یکی از دیگر جنایات رژیم آل سعود» صحبت کرد زیرا موضوع از مرز یک جنایت معمولی فرا‌تر رفته و عربستان مردم خود و همچنین ایران و کل منطقه را مخاطب قرار داده است.
یعنی هم به شیعیان عربستان سعودی و هم سایر پادشاهی‌های خلیج فارس این پیام صریح ابلاغ شده که هر گونه اقدامات در برابر رژیم‌های موجود به عنوان عمل تروریستی تلقی و بی‌رحمانه مجازات خواهد شد (تصادفی نبود که شیخ باقر النمر را با اعضای سابق القاعده اعدام کردند).
همزمان به گروه‌های محافظه کار اهل سنت این کشور‌ها چنین پیامی داده شد که هر نوع «اصلاحات» و «دموکراسی» که از آن در ریاض و دیگر پادشاهی‌های خلیج فارس صحبت می‌کنند، چیزی جز دکوراسیون و یک نوع مشغول داشتن افکار عمومی نبوده و به هیچ وجه مبانی رژیم و رفاه حکامی را که از راه استثمار جوامع شیعه و مهاجران کشورهای دیگر زندگی خود را می‌چرخانند، تحت تاثیر قرار نخواهد داد.
از اینجاست که سایر پادشاهی‌های منطقه با شور و شوق زیادی از جنایت آل سعود حمایت کردند. در بیانیه رسمی «منامه» آمده است: پادشاهی بحرین موضع قاطع و همبستگی خود با عربستان سعودی را که تمام اقدامات لازم و قاطع برای مبارزه با خشونت و افراط گرایی را به کار گرفته است، اعلام می‌دارد.
شیخ «عبدالله بن زاید آل نهیان» وزیر امور خارجه امارات متحده عربی نیز اعلام کرد: «قتل نمر باقر النمر پیام روشنی علیه تروریسم و کسانی است که به تروریسم دامن می‌زنند و همچنین علیه کسانی که دعوت به شکاف جامعه کرده و امنیت پادشاهی را در معرض تهدید قرار داده‌اند».
البته قتل نمر باقر النمر دارای پیام فرا‌تر از حوزه خلیج فارس نیز هست. در واقع به صورت مستقیم به تمام کشورهای خاور میانه اعلام می‌شود که «اصول گفت‌و‌گو و بحث و بررسی‌های شفاف برای خاندان‌های حاکم غیر قابل قبول است. یعنی «ما کاری را انجام خواهیم داد که خود لازم می‌دانیم، پس شما باید یا در برابر اراده ما تن در دهید و یا بمرید».
می‌خواهم به این نکته اشاره داشته باشم که بیان مسالمت آمیز عقیده و دیدگاه مغایر با مواضع رسمی فقط یک اصل حقوق بین الملل نبوده بلکه موضوعی است که تعالم قرآنی به آن اشاره کرده است.
پس از کدام تقدس و جایگاه رهبری عربستان سعودی در جهان اسلام می‌توان صحبت کرد (چون در سطح برخی از کشورهای مسلمان و مخصوصا روحانیت رسمی روی این موضوع تاکید می‌شود) در حالی که با بی‌اعتنایی تمام و به صورت علنی نه تنها قوانین بشری زیر پا گذاشته می‌شود بلکه نسبت به دستورات الهی نیز هیچ گونه توجهی صورت نمی‌گیرد. در حالی که برای ریاض هیچ گونه موازین حقوق بشر وجود ندارد، از کدام مشارکت عربستان سعودی در مذاکرات سوریه می‌توان صحبت کرد؟
و در نهایت با ترور شیخ نمر باقر النمر و قطع روابط دیپلماتیک با تهران، عربستان سعودی می‌خواهد این پیام را دهد که هیچ نوع توافقی در خصوص برنامه هسته‌ای را قبول نداشته و بیانیه‌های دوستانه جانب ایران و دعوت غرب جهت خویشتن‌داری روی آن‌ها تاثیر نخواهد گذاشت.
یعنی ایران رقیب اصلی سعودی در منطقه باقی مانده و مبارزه با آن را آل سعود به هر وسیله‌ای ادامه خواهد داد که در این مبارزه همه شیعیانی که در پادشاهی‌های خلیج فارس به سر می‌برند گروگان به شمار می‌آیند که این یک مورد بی‌سابقه‌ای در تاریخ معاصر می‌باشد.
من اینجا می‌خواهم به یک نکته اشاره کنم و آن اینکه زمانی کابینه فعلی اصلاح طلبان در تهران اعلام آمادگی برای یک گفت‌و‌گوی گسترده با عربستان سعودی کرد، این اقدام در میان کار‌شناسان شک و تردیدهای زیادی را به میان آورد. به عنوان مثال شخصا بنده همواره معتقد بودم که در اصل هیچ توافقی امکان پذیر نبوده و تلاش‌های بیش از حد در این راستا اتلاف وقت و ایجاد توهمات مضر سیاست خارجی است.
مسلما اعدام نمایشی شیخ النمر توطئه آشکار علیه ایران و دامن زدن به اختلاف با تهران است. هرچند این عملی است بسیار شنیع ولی باید اقرار کرد که سعودی موقعیت را بسیار دقیق تشخیص داده‌اند: ایران در حال حاضر در مسیر دشوار لغو تحریم‌ها جلو می‌رود و چنانچه تهران بخواهد در برابر اقدامات خصمانه آل سعود پاسخ قاطع دهد، برای ریاض، اسرائیل و آمریکا بهانه‌ای مناسب برای منحرف کردن روند اجرای موافقت نامه وین فراهم خواهد شد اما اگر تهران به این جرم و جنایت غیر انسانی پاسخ ندهد به وجهه آن در چشم هوادارانش آسیب جدی خواهد دید.
از این وضعیت امروز در ریاض، تل آویو و واشنگتن با خوشحالی به عنوان «بن بست» یاد می‌شود. اما من مطمئنم که با تدبیر رهبر ایران و شخصیت‌هایی که در خط ایشان حرکت می‌کنند، راه شرافتمندانه خروج از این وضعیت پیدا خواهد شد که خود آل سعود را گرفتار بن بست و دامی خواهد کرد که خود افکنده است.
دیدگاه تان را بنویسید