ایسنا: منابع آگاه در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفتند تجربه کلمبیا در مبارزه با چریکهای چپگرا و قاچاقچیان مواد مخدر داخلی آنها را به نیروهای جذابی برای امارات تبدیل کرده که خودش تجربه نظامی چندان ندارد و نیروهایش به عنوان بخشی از ائتلاف عربی به دولت یمن برای مقابله با حوثیها کمک میکنند.
یکی از افسران سابق ارتش کلمبیا میگوید: سربازان کلمبیایی به دلیل آموزشهایی که برای مقابله با چریکها دیدهاند بسیار ارزشمندند. کلمبیاییها تجربه سالها جنگ را به همراه دارند.
حضور نیروهای کلمبیایی در درگیری خونین یمن، بیش از پیش مسائل را پیچیده کرده است. از زمانی که حوثیها مناطق بسیاری از این کشور را در ژوئیه 2014 تحت کنترل خود گرفتند 6000 تن کشته و 28 هزار تن که اکثرا غیرنظامی بودند، زخمی شدهاند.
سربازان کلمبیایی غالبا از سوی شرکتهای امنیتی خصوصی بینالمللی در کشورهایی از جمله عراق، افغانستان و سودان استخدام میشوند.
این افسر سابق کلمبیا که ارتش را در اواخر دهه 90 میلادی ترک کرد، خودش سابقا کارمند شرکت امنیتی جنجالی بلکواتر بوده است. وی در سال 2004 که اوج جذب کلمبیاییها برای جنگ در عراق بود، جذب شد و پس از آن در افغانستان، امارات، قطر و جیبوتی کار کرده است.
وی گفت: سربازان آمریکای لاتین محبوب شرکتهایی چون بلکواتر هستند و در مجموع 1500 کلمبیایی، 1000 پرویی، 500 شیلیایی و 250 سالوادوری بین سالهای 2004 تا 2006 در عراق خدمت کردند.
وی تاکید کرد که از حدود سال 2010 امارات جذب نیروهای کلمبیایی را برای ایجاد یک ارتش خصوصی در پایگاهی بیابانی در خاورمیانه موسوم به شهر نظامی زاید آغاز کرد. این نیروهای کلمبیایی با عنوان فرماندهای نیروهای ویژه و یا خلبان هلیکوپترها بلکهاوک ماهانه حدود 3300 دلار حقوق دریافت میکنند که پنج برابر کمتر از قرارداد مشابه مقاطعهکاران آمریکایی است اما به نسبت استانداردهای کلمبیا سرمایه کوچکی محسوب میشود. این افسر سابق ارتش کلمبیا میگوید که چون این نیروها برای عملیاتهای جنگی جذب نشدهاند و تنها ماموریت آنها امنیتی است، نمیتوان آنها را مزدور برشمرد.
با این حال این منبع مطلع گفت، حدود یک ماه پیش 300 تن از 3000 کلمبیایی که تاکنون توسط امارات جذب شدهاند، "به صورت داوطلبانه" تصمیم گرفتند که به عنوان مزدور وارد جنگ در جنوب یمن شوند.
شان مکفیت، از کارشناسان شورای آتلانتیک و نویسنده کتاب "مزدوری مدرن" میگوید: مزدوران یک گزینه جذاب برای کشورهای ثروتمندی هستند که مایلند جنگی به راه بیندازند و نمیخواهند شهروند کشورشان بجنگد. این صنعت نظامی خصوصی هماکنون جهانی است. در واقع آمریکا با تکیه بسیار بر مقاطعهکاران در عراق و افغانستان برای بیش از یک دهه، به این صنعت مشروعیت بخشید.
دیدگاه تان را بنویسید