وقتی ۶ پسر یک خانواده تونسی عضو داعش شدند/کدام تیپ‌های شخصیتی جذب داعش می‌شوند؟

تونس از کشورهایی است که بیشترین آمار را از جذب جوانانش به سمت داعش را دارد. سایت میدل است آی از لندن گزارشی درباره علل این پدیده منتشر کرده است. همچنین بسیاری از سازمان های غیردولتی نیز به دنبال پیدا کردن علت این ماجرا هستند. حال نتایج تحقیقات نشان داده است که "ناکامی"، "انزوا" و "گوشه گیری" در مقیاس بالایی بین جوانان تونسی رواج دارد. در این گزارش به نتایج یک نظرسنجی که موسسه "هشدار بین الملل" در سال 2015 در میان 800 جوان تونسی انجام داده، اشاره می کند که نشان می دهد "این افراد شدیدا احساس بی عدالتی و غربت دارند و 95 درصدشان گفته اند که به ادارات دولتی و پلیس اعتمادی ندارند. بنا بر اطلاعات منتشره از این نظرسنجی، "احساس عدم اعتماد" ریشه در فساد رو به رشد حتی بعد از انقلاب اخیر تونس دارد، مخصوصا این که مسئولین محلی در اداره امور دیده نمی شوند. این گزارش به نقل از یکی از کارشناسانی که در تهیه این نظرسنجی شرکت کرده است می آورد: برای مطالعه مورد تونس باید چهار سال پس از انقلاب را مورد بررسی قرار داد. بسیاری از جوانان همچنان از حقوق اساسی اجتماعی به عنوان شهروندان این کشور مانند بهداشت، رفاه اجتماعی، و زیرساخت ها محروم هستند و مراکز فرهنگی و تفریحی ندارند. این کارشناس می افزاید: با این وجود فقط محرومیت اجتماعی و ناامنی اقتصادی عواملی نیستند که جوانان را به افراط گرایی سوق می دهد، مثلا در یکی از مناطق شمالی تونس که طبقه بالای اجتماعی نیز ساکن هستند بازهم شاهدیم که جوانان داوطلب به سوریه می روند. این سایت به نقل از "مروان" که به کار لوله کشی اشتغال دارد می نویسد: سه نفر از میان ما کشته شده اند، یکی از آنها یک جوان خجالتی و غیراجتماعی بود که گروه های نظامی این موضوع را درک کرده و او را جذب کردند. فردی دیگری به نام استاد محمد می گوید: 6 جوان از یک خانواده به سوریه رفته اند، این درحالی است که آنها از خانواده طبقه متوسطی بودند، چطور این موضوع ممکن است؟ علتش این است که آنها در کشوری رشد کردند که ارزش آنها شناخته نمی شد، در نظام و حکومت سابق یک کارمند دون پایه به پدرخانواده درمقابل چشمان فرزندانش به او توهین می کرد و او نمی توانست هیچ واکنشی نشان بدهد. در این شرایط مردمی رشد کردند که احترام قانون را بخاطر فساد نمی دیدند و داعش نیز از این موضوع بهره گرفته است. عامل دیگری که در این گزارش به آن اشاره شده است سهولت فرار و گذر از مرزهای کشور است که از سال 2011 به وجود آمده است و هزاران جوان را برای فرار مشتاق کرده است. آنهایی که از کشور فرار می کنند هم به اروپا، سوریه و لیبی می روند، بر اساس آمار سازمان ملل متحد تونسی ها بیشترین عضو پیوسته به داعش را به نسبت عدد و همچنین جمعیت این کشور دارند. این آمار نشان می دهد که 5500 تونسی که به داعش پیوسته و در سوریه و لیبی هستند. همچنین مطالعات و آمار سی ان ان نشان می دهد که حدود 8800 جوان تونسی هم در مرزها بازداشت شده اند. نویسنده گزارش میدل است ای به نقل از پدر یک جوان 21 ساله که مانع جذب فرزندش به گروه های تکفیری شده است می نویسد که ثبت نام پسرس در مدرسه خصوصی هزینه بالایی داشت و اکثر مردم توان مالی این کار را ندارند. در ادامه گزارش آمده است: اما دربرابر این موج جدایی جوانان از جامعه، دولت هیچ فکری نکرده است، عدم سیاست کم کردن فاصله های اجتماعیی، جوانان را به ترک کشورشان تشویق کرده است. کشوری که نیمی از آنرا جمعیت زیر 35 سال تشکیل می دهند هیچ اقدامی برای جلب اعتماد مردمش نکرده است. سیاست روشنی برای جوانان دیده نشده است، مراکز جوانان خالی و بیکاری رو به رشد است، هیچ برنامه ای برای اصلاح اقتصاد فاسد وجود ندارد و بنا بر اعلام بانک جهانی 25 درصد از ثروت تونس در دست گروه خاصی قرار دارد و بخش هایی بسیاری مانند حمل و نقل، بیمه ، املاک نتوانسته اند موجب اشتغال بیش از یک درصد مردم شوند. در این گزارش آمده است که عامل اصلی البته خشونت پلیس علیه جوانان در جنوب تونس است که به طور مستمر ادامه دارد، این جوانان حس می کنند که در خانه های خود زندانی شده اند و از سویی بین پلیس و از سوی دیگر گروه های مسلح قرار گرفته و از هر دو سو گرفتار شده اند. نویسنده می افزاید: فقدان اصلاحات در امنیت تونس عامل بحران اعتماد شده است و این همان چیزی است که نشان می دهد چرا خانواده ها از گفت و گو درباره فرزندانشان که به سوریه فرار کرده اند اجتناب می کنند. خشونت پلیس در این کشور اثر معکوس گذاشته است و مردم را از گفت و گو درباره اطلاعات مهم بازداشته و با این وجود برنامه ای هم برای حمایت از شاهدین نیست. برخی از مردم از این که گفته شود آنها با پلیس همکاری می کنند از تروریست ها می ترسند و احساس تنهایی و وحشت می کنند.عادل بن قفصه پژوهشگر اجتماعی می گوید: تونسی ها مردمی هستند که حاضر به صحبت کردن نیستند و ما باید برنامه های مشاوره اجرا کنیم. در ادامه به گزارش دیگری اشاره شده است که نشان می دهد یکی از مهم ترین علل شکست دولت در این کشور فقدان احترام و فعالیت روزانه پلیس است که به شهروندان در آن توجهی نمی شود و این همکاری مردم و پلیس را به پائین درجه خود می کشاند در حالی که برای مقابله با تروریست به آن نیاز است. میدل ایست آی در ادامه به مناطق دورافتاده که در آن افرطی ها زندگی می کنند و مردم معمولا از آنها آسیب می بینند اشاره می کند، "به عنوان مثال اخیرا دو چوپان بخاطر این که حاضر نشده بودند گوسفندان خود را به گروه مسلحی بدهند کشته شدند، گروه مسلحی که مدعی شده بوند این چوپان ها با حکومت ارتباط دارند اما وزارت کشور تونس هر نوع ارتباط با این قربانیان را رد کرده است." نویسنده می افزاید: به حاشیه رفتن مناطق مرکزی هم همچنان در این کشور رو به رشد است که پیچیدگی موضوع را بیشتر کرده است. همانطور که پلیس تظاهرکنندگانی که خواستار توجه بیشتر و توسعه محل زندگی خود شده بودند را سرکوب می کند جوانان با درگیری با پلیس آشنا می شوند و از شروع انقلاب تاکنون چندین ایستگاه پلیس به آتش کشیده شده است. این گزارش می افزاید: از سال 2012 تاکنون استان قصرین شاهد درگیری هایی میان گروه های مسلح و پلیس بوده است این درحالی است که این منطقه کوهستانی و و نزدیک الجزایر است که زمینه رشد تروریست است. این استان از فقیرترین مناطق تونس است و بالاترین نرخ بیکاری را دارد و تنها 3درصد جمیعت دانشجویی دارد و و حدود 10 درصد موفق به پایان دوره دبیرستان می شوند و 60 درصد نیز بیمه درمانی ندارند. با این که در این مناطق حس وطن دوستی وجود دارد اما حس به حاشیه رانده شدن آنها همچنان ادامه دارد و ساکنانش از سیاست دوری می کنند و معتقدند که دولت فقط گروه خاصی را حمایت می کند.