منازعه عمیق در سرزمین ژرمن‌ها

تسنیم: منازعه میان صدر اعظم آلمان و اعضای دولت ائتلافی این کشور بر سر موضوع پناهندگان وارد فاز تازه ای شده است. صورت این منازعه از یک سو حول مسائل سیاسی و از سوی دیگر، حول تعلقات اجتماعی دو حزب تشکیل دهنده دولت آلمان تعریف می شود. حزب دموکرات مسیحی و ائتلاف مسیحی ها به طور کلی خواستار حفظ سیاستهای موجود در خصوص پناهندگان(بر اساس پذیرش نامحدود پناهندگان ) هستند حال آنکه حزب سوسیال دموکرات چنین نظری ندارد. نکته قابل تامل اینکه وزارت امور خارجه آلمان که وزارتخانه ای کلیدی در این معادله محسوب می شود، در اختیار سیاستمداری سوسیال دموکرات به نام فرانک والتر اشتاین مایر است.

زیگمار گابریل به عنوان معاون صدر اعظم آلمان و نفر دوم دولت ائتلافی نیز معتقد است پذیرش پناهندگان باید تابع ظرفیت و قواعد خاصی باشد و هر اندازه زمان می گذرد، این ظرفیت تکمیل تر می شود. با این حال آنگلا مرکل به عنوان صدر اعظم سرزمین ژرمنها و فردی که بیشترین قدرت مانور را در کابینه دارد، قائل به نظر گابریل و اشتاین مایر نیست. از این رو می توان صراحتا از تشدید منازعات سیاسی و اجتماعی دو حزب اصلی تشکیل دهنده دولت ائتلافی آلمان سخن گفت. دامنه این منازعه به اندازه ای گسترده است که به نظرسنجی ها کشیده شده و منجر بهکاهش محبوبیت احزاب مسیحی و در مقابل، افزایش محبوبیت احزاب سوسیال دموکرات، حزب سبزو احزاب ضد یورو و ضد مهاجرت شده است.

فارغ از آنچه هم اکنون در سرزمین ژرمنها می گذرد، لازم است نکته مهم تری به نام "ثبات دولت ائتلافی" در آلمان را مدنظر قرار داد. از ابتدای تشکیل دولت ائتلافی، بروز اختلافات عمده میان دو حزب سوسیال دموکرات و دموکرات مسیحی بر سر مسائلی مانند نحوه تعامل با اروپای واحد و نوع مواجهه در قبال بحران اقتصادی قابل پیش بینی بود اما هرگز کسی تصور نمی کرد موضوعی به نام بحران پناهندگان نیز به این مجموعه اختلافی اضافه شود. بحران پناهندگان حدود و ثغور معینی ندارد و بعید است دو حزب اصلی آلمان حول آن به اجماع برسند.

از این رو ممکن است تشدید بحران پناهندگان در آلمان منجر به افزایش دامنه و شدت تقابل میان دو حزب اصلی تشدیل دهنده کابینه و حتی برگزاری انتخابات زودهنگام و سقوط دولت ائتلافی شود. این بحران در اواخر سال 2015 میلادی، یعنی طی ماههای نوامبر و دسامبر امسال و همچنین در ماههای ابتدایی سال 2016 میلادی به نقطه اوج خود خواهد رسید. پیش بینی می شود در سال 2016 میلادی بحران پناهندگان در آلمان به نقطه اوج خود برسد. ضمن آنکه پلیس و نیروهای امنیتی آلمان نیز اقدامات کافی را در راستای مقابله با احزاب تند و افراطی که مخالف مهاجرت هستند صورت نمی دهند. هر روز به طور متوسط دو حمله علیه مهاجرین و پناهندگان بی پناه در آلمان صورت می گیرد که نشان دهنده اوج بحران در این کشور است.

همان گونه که مشاهده می شود، منازعه شکل گرفته در درون دولت ائتلافی المان جدی و گسترده است. به عبارت بهتر، جنس منازعه حتی مانند منازعه ای مانند بحران اقتصادی اروپا نیست که با تعامل نسبی دو حزب اصلی تشکیل دهنده دولت قابل حل و فصل باشد. در اینجا تعامل نسبی معنا و مفهوم خود را از دست می دهد و حل بحران مستلزم تعاملی مطلق خواهد بود. با این حال به دلیل اختلاف نظر عمیق و مبنایی دو حزب دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات با این مسئله امکان این تعامل مطلق وجود ندارد. حتی تحلیلگران مسائل داخلی آلمان معتقدند در آینده ای نزدیک و طی ماههای آتی شاهد تبدیل شدن تقابل فعلی به تقابلی مطلق خواهیم بود.

یکی از مقاطع و صحنه هایی که چنین تقابلی در آن نمود خواهد یافت، بودجه ریزی سال 2016 در آلمان خواهد بود. در بودجه ریزی سال 2016 باید بودجه ای اختصاصی و ویژه برای پناهندگان و اسکان آنها در نظر گرفته شود اما مرکل و گابریل در این مسیر پر پیچ و خم نه تنها با یکدیگر همراه نسیتند، بلکه در تعارض با یکدیگر عمل می کنند. در صورتی که مرکل بتواند نظر خود را در این خصوص به کرسی بنشاند، شاهد ابراز مخالفت صریح سوسیال دموکراتهای کابینه با او خواهیم بود. در صورتی که عکس مسئله اتفاق بیافتد نیز صدر اعظم آلمان از اختیارات ویژه خود برای به ثمر رساندن نهایی طرح خود در خصوص پناهندگان استفاده خواهد کرد. در هر صورت، محصول عملکرد متقابل دو حزب ائتلافی آلمان، ایجاد تشنج در دولت خواهد بود.

در نهایت اینکه منازعه عمیق شکل گرفته در سرزمین ژرمنها به زودی پایان نخواهد یافت زیرا به فرض اینکه همین لحظه نیز بحران پناهندگان متوقف شود، ساماندهی و مدیریت پناهندگانی که تاکنون وارد آلمان شده اند نیز اقدامی آسان نخواهند بود. بحرانی که محصول سالها دخالت غرب و متحدان عربی و صهیونیستی آن در امور داخلی کشورهای منطقه از جمله سوریه و عراق است و هم اکنون خود دولتهای اروپایی را هدف قرار داده است.