تسنیم: نیویورکتایمز در گزارشی به بررسی روند قتل سیاهپوستان براساس آمار رسمی این کشور پرداخت. در این مطلب آمده است: تامیر رایس، اریک گارنر، والتر اسکات، مایکل براون؛ هر کدام از این موارد قتل این پرسش را دوباره مطرح میکند: اگر این افراد سفید پوست بودند، آیا توسط افسران پلیس کشته میشدند؟
هیچ ایدهای در مورد روانشناسی افسران پلیسی که درگیر این موارد هستند، وجود ندارد. پاسخ به این پرسش در مورد هر کدام از این موارد قتل سخت و دشوار است.
اما اگر به آمار بنگریم شاهد یک جهت گیری نژادی همیشگی در دیگر حوزهها هم خواهیم بود - از بازار کار تا بازار خرید و فروش آنلاین. بنابراین میتوان گفت که پیشداوری نیروهای پلیس یک عامل اصلی در قتل آمریکاییهای آفریقاییتبار است. اما اگر به اعداد نگاهی دقیقتر بیاندازیم، دیگر اینگونه به نظر نمیرسد.
براساس آنچه که دادهها نشان میدهند، حتی در صورت از بین بردن سوگیریها در بین افسران پلیس، شاهد کاهش کمی در میزان قتل آمریکاییهای آفریقاییتبار خواهیم بود. جهت گیری پلیس هرچند یک مشکل عمده است، اما در مورد این پرسش که چرا چنین برخوردهایی به قتل منتهی میشوند، موضوع به مشکلات بزرگتری مرتبط میشود که جامعه، اقتصاد و نظام قضایی ما را گرفتار خود کرده است.
طبق گزارش تکمیلی اف.بی.آی درباره قتل عمد، 31.8 درصد افرادی که از سوی پلیس هدف شلیک گلوله قرار میگیرند شامل آمریکاییهای آفریقاییتبار است، میزانی که بیش از دو و نیم برابر نسبت 13.2 درصدی سیاهپوستان به کل جمعیت این کشور است. هرچند این آمارها ممکن است که کامل نباشد، اما دیگر دادهها همچون اطلاعات ایالت کالیفرنیا و شهر نیویورک نیز چنین الگوی مشابهی را نشان میدهند.
دادهها بیپرده سخن میگویند. قتل توسط پلیس یک مشکل نژادی است: آمریکاییهای آفریقاییتبار به صورتی نامتناسب و با اختلاف زیادی از سوی پلیس کشته میشوند. جهت گیری پلیس در این میان میتواند نقشآفرین باشد. اما این دادهها تأیید کننده این امر نیست که افسران دچار سوگیری به احتمال بیشتر سیاهپوستان را هدف گلوله قرار میدهند.
به جای آن یک توضیح جایگزین وجود دارد: اینکه - به دلایل مختلفی از جمله سوگیری پلیس - آمریکاییهای آفریقاییتبار به نسبت بسیار بیشتری در معرض برخورد با پلیس قرار دارند. هر حادثه برخورد با پلیس واجد ریسک و خطری است: افسر پلیس ممکن است به خوبی آموزش ندیده باشد، ممکن است دچار عناد و سوءنیت شود یا دچار اشتباه گردد، و فرد غیرنظامی ممکن است کاری کند که به صورت یک تهدید درک شود. حضور فراگیر سلاح میتواند تمامی این ریسکها را افزایش دهد.
چنین ریسکهایی برای تمام نژادها وجود دارد - و با وجود تمامی این گفتهها تعداد زیادی از افراد غیرسیاهپوست وجود دارند که توسط پلیس کشته میشوند. اما داشتن برخوردهای بیشتر با پلیس، حتی اگر افسران پلیس فارغ از سوگیری باشند، میتواند خطرِ در معرضِ شلیکِ گلوله قرار گرفتن را تشدید کند.
دادههای مرتبط با موارد بازداشت میتواند توضیحی برای این امر باشد. در مورد تمامی کشور آمریکا، 28.9 درصد تمامی بازداشتها شامل آمریکاییهای آفریقاییتبار است. این تعداد چندان با آمار 31.8 درصدی شلیک پلیس به قربانیان آفریقاییتبار متفاوت نیست. اگر تبعیض پلیس یک عامل عمده در قتل افراد باشد، ما باید انتظار یک تفاوت بیشتر را بین نرخ بازداشت از سوی پلیس و نرخ کشتن افراد از سوی پلیس را داشته باشیم.
این وضعیت بیانگر این است که حذف سوگری پلیس تأثیر کمی بر نرخ کشتن دارد. فرض کنید هر مورد بازداشت، ریسک شلیک به آفریقاییتبارها و سفیدها را افزایش میدهد. در این صورت، با نرخ کنونی بازداشت، 28.9 درصد تمامی کشتهها از سوی افسران پلیس باید آمریکاییهای آفریقاییتبار باشند. این عدد تنها کمی کمتر از 31.8 درصدِ تعداد واقعی کشتهها و بسیار بیشتر از نسبت 13.2 درصدی جمعیت آفریقاییتبارها به کل جمعیت است.
دیدگاه تان را بنویسید