اگر ارتباط موتلفه با ایثارگران و پایداری حساب شده نباشد، هزینه خواهد داد

حزب موتلفه اسلامی بعد از یک دوره فترت و گوشه‌نشینی این‌بار در آستانه انتخابات مجلس دهم تصمیم گرفته زیر پرچم حزب پایداری برود تا شاید بخت از دست رفته خود را یک بار دیگر باز یابد. اما مهم‌ترین شاخصه نزدیکی به پایداری، اتخاذ مواضع تندوتیز و سهم‌خواهی از جریان اصولگراست که اساسا شناسنامه موتلفه با این موارد همخوانی ندارد. حال سوالی که پیش می‌آید اینکه آیا موتلفه با اتخاذ این شیوه خواهد توانست در انتخابات آینده موفق عمل کند. امیر محبیان فعال سیاسی و روزنامه‌نگار اصولگرا معتقد است حزب موتلفه می‌کوشد از حالت انفعال خارج شده و به‌صورت فعال در ساماندهی جریان اصولگرا، فرا‌تر از نقش میانجی‌گری، عمل کند. موسس حزب نواندیشان با اشاره به خصلت آرام و غیرمهاجم حزب موتلفه می‌گوید: «آنها در حال مدیریت رفتار آن دو گروه دیگر اصولگرا هستند. این تحلیلگر مسایل سیاسی معتقد است اگر ارتباط موتلفه با ایثارگران و پایداری با برنامه و حساب شده باشد حتما مفید خواهد بود وگرنه هزینه خواهد داد.» مدیرعامل خبرگزاری آریا البته به موتلفه هشدار می‌دهد که مراقب اثر تعامل با گرایش‌های با رفتار تند باشند چراکه ممکن است روی رفتار آنها هم اثر بگذارد. *حزب موتلفه اسلامی از احزاب قدیمی و شناسنامه‌دار اصولگرا پس از یک دوره حاشیه‌نشینی، اخیرا همزمان با گفت‌وگوهای وحدت با جمعیت ایثارگران و جبهه پایداری با رویکرد جدیدی از خود نشان داده که به نظر می‌رسد این حزب از نمایندگی طیف میانه‌رو اصولگرا به طیف تندرو در حال تغییر است. تحلیل شما از این تغییر موضع موتلفه چیست؟ به نظر می‌رسد که حزب موتلفه می‌کوشد از حالت انفعال خارج شده و به‌صورت فعال در ساماندهی جریان اصولگرا، فرا‌تر از نقش میانجی‌گری، عمل کند. گفت‌وگوهای موتلفه با ایثارگران یا پایداری را منفی ارزیابی نمی‌کنیم البته قضاوت قطعی هم درمورد نتیجه محتمل آن نداریم. اساسا موتلفه به‌عنوان یک گروه سیاسی حق دارد سیاست‌های خود را پیش ببرد و دلیلی ندارد حتما طبق خط و نقشه سیاسی ما عمل کند. البته ممکن است ما نظراتی داشته باشیم و دوستانه به آنها اعلام کنیم. از طرف دیگر باید دانست که موتلفه به عنوان موتلفه در گفت‌وگو‌ها وارد شده و قرار هم نیست از طرف ما یا سایر تشکل‌های اصولگرا تصمیمی بگیرد. *دلیل این تغییر مواضع موتلفه را در چه می‌دانید؟ آیا عدم موفقیت در انتخابات‌های گذشته باعث این تغییر استراتژی شده یا به خاطر فقدان لیدر جامع مانند مرحوم عسگراولادی یا مسائل دیگر این موضوع اتفاق شده است؟ بعضی‌ها معتقدند که رویکرد راهبردی موتلفه عوض شده و افراد تندرو در فقدان مرحوم عسگراولادی فعال شده و هدایت را در اختیارگرفته‌اند. من این تحلیل را قبول ندارم. موتلفه را تا آنجا که می‌شناسم خصلتی آرام و غیرمهاجم دارد. آنها در حال مدیریت رفتار آن دو گروه دیگر اصولگرا هستند. برداشتشان هم این است که قادرند در مسیر وحدت اصولگرایان گره‌گشایی کنند. به گمانم اشکالی ندارد که آزمایش کنند اگر موفق شوند کار ارزشمندی انجام داده‌اند اگر هم موفق نشوند خیلی ضرر نکرده‌اند. البته به شرطی که تعامل با گرایش‌های با رفتار تند اثری بر روی رفتار آنها نداشته باشد. *اصولا شما دلیل دوره فترت این حزب شناسنامه‌دار و قدیمی که در اکثر شهرهای ایران دفتر دارد را در چه می‌دانید؟ برای چه حتی دبیرکل این حزب نتوانست به مجلس نهم راه یابد؟ ریاست‌های موتلفه معمولا آرام و فابیانی بود نتیجه آنکه می‌کوشیدند زیاد وارد جنجال‌ها نشوند؛ طبعا در جامعه‌ای که شهرت محصول جنجال هم در رشد رأی تاثیر دارد؛ آنها در جذب آرا عقب می‌افتند. موتلفه به گمانم باید با توجه به اینکه خصلت‌های یک حزب واقعی را دارد در حوزه تولید فکر، آسیب‌شناسی رفتارسیاسی خود و دیگران و تولید سیاست نامه‌های بروز فعال شود؛ از فضای سیاسی دور نیفتد و البته غرق آن هم نشود و در ‌‌نهایت با نوسازی پیکره اعضا و جوان‌سازی، خون تازه‌ای به رگ‌های خود تزریق كند. *چرا موتلفه به جای نزدیکی به تندرو‌ها تلاش نکرد با چهره‌های میانه‌رو اصولگرا و مثلا طیف جبهه رهروان ولایت ائتلاف کند تا وجهه میانه‌روی خود را حفظ کند؟ موتلفه با جریان‌های سنتی و میانه‌رو ارتباط سیستماتیک و حتی ارگانیک دارد؛ بنابراین نقصی در این مورد نیست ولی اکنون کوشیده که با طیف‌های جدید و نوظهور هم ارتباط برقرار کند. اگر این ارتباط با برنامه و حساب شده باشد حتما مفید خواهد بود ولی اگر برنامه‌ای در پس این نشست‌ها نباشد، که بعید می‌دانم بی‌برنامه باشند؛ در این صورت مواجهه انفعالی بوده و هزینه خواهند داد. منبع: همشهری ماه