تسنیم: عبدالباری عطوان سردبیر نشریه رای الیوم درباره تحولات اخیر منطقه و ورود نظامی روسیه در جنگ سوریه و مبارزه با تروریستها نوشت: واقعا از این هجمه صورت گرفته به دلیل اقدام روسیه برای ارسال هواپیماهای نظامی با هدف نبرد با نیروهای داعش در سوریه تعجب میکنیم، و گویی این تنها هواپیماهای نظامی روسیه هستند که بر فراز آسمان سوریه به پرواز در میآیند و گویی همچنین پرواز هواپیماهای نظامی آمریکایی، فرانسوی ، انگلیسی ، سعودی و اماراتی بر فراز آسمان سوریه حلال است اما در مقابل پرواز هواپیماهای نظامی روسیه حرام.
متن این مقاله به شرح زیر است
واقعا چه کسی حلال یا حرام را در این باره تعیین می کند؟ آیا ایلات متحده آمریکا باید این مساله را مشخص کند یا سازمان ملل یا نظام سوریه و اتحادیه عرب ؟
ائتلاف کشورهای شصت گانه آمریکایی زمانی که جنگنده های خود را برای بمباران داعش در عراق و سوریه اعزام کرد، چنین مجوزی را براساس شورای امنیت سازمان ملل انجام نداد و حتی دست به این اقدام به خواست و رضایت مقامات سوریه نزده است و در این باره با نظام سوریه هماهنگی هم به عمل نیاورد.
یک سال کامل گذشت و جنگنده های نظامی آمریکایی از تمام انواع و اقسامشان پایگاه ها و تجمعات را بمباران می کنند و هرگز در تحقق اهداف خود با وجود انجام بیش از 6 هزار سورتی پرواز موفق نبوده است در این حجم بالا از پروازها هزاران تن بمب و مهمات فروریخته شده و هزاران تن از بمب ها و موشک ها استفاده شد، این مهمات بسیار از بشکه های انفجاری که هولناک تر و کشنده تر هستند و تاکنون دهها و بلکه صدها تن از افراد بیگناه را قتل عام کردند اما هنوز آمریکایی ها کاری از پیش نبرده اند.
تمامی تلاش آمریکا و همپیمانانش برای سرنگونی نظام سوریه به شکست انجامید
پنج سال گذشت و خاک سوریه به یک زمین مشاع و باز برای جنگ های آمریکا به شمار می آید و همه همپیمانان اروپایی و عرب در این عرصه جولان دادند و جنگجویانشان هم مشارکت داشتند و همه تلاش های آنها برای تحقق وظیفه مهم آنها یعنی سرنگونی نظام سوریه بود، ولی در تحقق این امر شکست فجیعی را متحمل شدند.
آنها همه چیز را امتحان کردند .. معارضه میانه رو .. و ارتش های آنها و معارضه اسلامی تندرو و مجاهدان آنها، برپایی پایگاه های نظامی آموزش که کارشناسان سرویس اطلاعات مرکزی آمریکا "سیا" در ترکیه ، اردن ، قطر و عربستان سعودی برای آنها تشکیل دادند، اما بعد از تمام این تلاش ها دریافتند آنها جنگجویانی را آموزش می دهند که با شلیک نخستین گلوله فرار می کنند، یا این که در اولین نبرد خود را تسلیم می کنند، یا این که با تمام ادوات سبک و سنگین نظامی که به آنها تحویل داده شده، خود را تسلیم طرف مقابل می کنند، طرف دیگری که قرار بوده با او بجنگند و او را از بین ببرند.
روس ها براساس پیمان دفاع مشترک در سوریه حضور دارند
روس ها براساس پیمان دفاع مشترک در سوریه حضور داشتند و حتی یک پایگاه نظامی در طرطوس در روز روشن از چندین سال قبل برای خود ایجاد کرده بودند، درست به مانند پایگاه های نظامی آمریکا که در قطر ، عربستان سعودی ، عراق و بحرین بوجود آمده بوده است، پس جای تعحب در این مساله کجاست ؟ آیا پایگاه های آمریکایی مشروع هستند و پایگاه های روسیه غیر مشروع هستند ؟
"لوران فابیوس" وزیر امور خارجه فرانسه در این باره روز گذشته چنین توصیفی درباره روسیه داشته و گفته است: روس ها بسیار حرف می زنند، ولی در عمل چیز زیادی از آنها نمی بینیم، آنها کاری برای مبارزه با داعش نمی کنند، از این رو از روس ها می خواهم سخنانشان را با عمل یکسان کنند.
بسیار خوب اکنون روسیه به این خواسته پاسخ داده است، و چهار فروند جنگنده سوخوی خود را که بسیار پیشرفته هستند اعزام کرد، و سه پایگاه مرتبط با داعش را در نزدیکی شهر حمص بمبارن کردند، حتی طرف نظامی آمریکایی به نقل از یک مسئول عالی رتبه نظامی حصول چنین حملاتی را تایید کرده است.
روسیه حضور نظامی خود را در منطقه تقویت میکند
تحول جدید صورت گرفته در این باره آن است که ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه تصمیم گرفته است میزان حضور و نوع حضور روسیه در منطقه خاورمیانه را تقویت و گسترش دهد، و نمی خواهد منطقه را به عنوان یک منطقه " باز و بی صاحب " در اختیار آمریکایی ها و همپیمانان آنها تبدیل کند و منطقه را برای خود به شکل جولانگاهی مبدل سازد و دست به تبدیل دلبخواه نظام ها در منطقه بزنند و در این باره وی چنین گفته است: به شما اجازه نمی دهیم دخالت های خود را در عراق و لیبی تکرار کنید و منافع و دوستان ما را در معرض خطر قرار دهید، زمانه تغییر کرده است و اکنون ما در اینجا حضور دارد.
دخالت نظامی روسیه با این حجم و سطح وسیعش که به صورت پیشرفته ای حاصل شده است بعد از موافقت شورای فدراسیون روسیه با این امر صورت گرفته است، روز گذشته یک ماموریت روتینی این شورا به ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه تفویض کرد، تا با استفاده از زور نظامی در خارج از کشور دست به این اقدام بزند، و این موافقت شورای مذکور با اکثریت آرای نمایندگان صادر شد، البته این امر بعد از آن صورت گرفت که بشار اسد رئیس جمهوری سوریه چنین درخواستی را به صورت رسمی از ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه به عمل آورد.
ورود تمام قد روسیه به رینگ کشتی نفوذ در سوریه و منطقه
ورود تمام قد روسیه به رینگ کشتی نفوذ در سوریه و منطقه خاورمیانه به صورت کلی می تواند روسیه را بسیار خوش شانس تر از آمریکا در این امر جلوه دهد، چرا که جنگنده های روسیه که حملات خود را در سوریه آغاز کرده همپیمانانی دارد، که ارتش سوریه هم در زمین به آنها پوشش می دهد، البته در این بین نیروهای ایرانی ( مستشاران ) نیز حضور دارند و نیروهای دیگری برای " حزب الله " آنان را همراهی می کنند، اما در این میان نیروهای آمریکایی و محور آنها از چنین حمایتی و همراهی برخوردار نبودند، چرا که ترکیه و عربستان سعودی و اردن و قطر موافقت نکردند در نبرد زمینی در کنار " ارتش آزاد سوریه " حضور داشته باشند، حتی آمریکایی ها حاضر به آموزش " گروه های بیداری " در سوریه به مانند آن چیزی که در عراق در سال 2007 صورت گرفت، نشد، و این مساله موجبات خنده آمریکایی ها پیش از دشمنانشان شده بود.
نمی توان در خصوص سلطه سوری در سایه حضور این همه جنگنده های غربی و شرقی در این کشور سخن گفت، جنگنده هایی که در حال جولان دادن بر فراز آسمان سوریه هستند، وکسی که بخواهد غیر از این سخن بگوید در واقع خود را به گمراهی و نادانی زده است، پیش از این که بخواهد دیگران را بفریبد، البته پر گزافه نگفته ایم اگر بخواهیم در این باره بگوییم گه اکثریت قاطع نظام های عربی هیچ نوع سلطه ای بر خاک سرزمینی خود ندارند و کسی که مدعی شود این نظام ها سلطه دارند، زمان بسیاری سپری نخواهد شد و نظرش را تغییر خواهد داد.
موضع آمریکا در قبال حمله روسیه مبهم و توام با نگرانی است
موضع آمریکا در قبال حمله فراگیر بلدوزر روسیه هنوز گنگ و توام با نگرانی است، و این امر را می توان در عملکرد و مواضع همپیمانان آمریکا نیز مشاهده و ملاحظه کرد، به عنوان مثال فرانسوی ها به نقل از فابیوس وزیر امور خارجه این کشور می گویند، ما با بقای بشار اسد از یک سو موافقیم و در سوی دیگر خواستار برکناری فوری وی می شوند چرا که وی را بخشی از مشکل در سوریه می دانند، حتی شخص باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا در این باره در طول دو روز گذشته یکی از مقاماتی بوده که بیشترین تغییرات در مواثع را از وی دیده ایم، واقعا هر تحلیلگر و ناظری را به چالش می طلبم، و بتواند در این باره تحلیل یا تصوری واقعی به ما ارائه دهد، بخصوص سوالم از آنها در خصوص سخنرانی و مفاد سخنان اوباما در سازمان ملل در دور روز قبل است، بخصوص درباره مواضع وی در زمینه سوریه یا بشار اسد رئیس جمهوری این کشور است.
شاید یکی از واضح ترین تصاویر به دست آمده از این تغییر و سستی در مواضع را می توان از سخنانی که آقای عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان سعودی ایراد کرد دریافت کنیم، آنهم در حاشیه نشست های مجمع عمومی سازمان ملل در روز گذشته زمانی که با تکرار سخنانش قبلی خود گفت: در برابر بشار اسد رئیس جمهوری سوریه تنها دو گزینه وجود دارد، یا این که خودش برود، آنهم از طریق یک روند سیاسی یا آن که با گزینه نظامی که وی را ناگزیر به رفتن کند مواجه خواهد شد.
سخنان وزیر خارجه سعودی ناشی از برداشت نادرست از تحولات سوریه است
شاید پیش از دخالت فراگیر و کوبنده روسیه در سوریه این سخنان تاحدودی می توانست مصداقیت داشته باشد، اما اکنون که این دخالت روسیه با موافقت و هماهنگی آمریکایی ها صورت گرفته و عنوان اصلی آن تثبیت بشار اسد رئیس جمهوری سوریه در راس نظام قدرت در این کشور است، تنها این سخنان را یکی از این دو تحلیل می توان دانست: نخست این که این سخنان آقای الجبیر ناشی از برداشت غیر دقیق تحولات سیاسی در منطقه بیان شده است، ( البته نمی خواهیم از عبارت دیگری در این زمینه استفاده کنیم )، یا این که این سخنان را باید ناشی از نوعی تکبر دانست و البته ما مساله دوم را بیشتر ترحیج می دهیم که صحت داشته باشد.
اگر دخالت نظامی عربستان سعودی در یمن بعد از گذشت شش ماه با پیروزی همراه می بود، شاید می توانستیم این سخنان آقای الجبیر را مستند و مسبوق به یک سابقه نظامی سرنوشت سازی که باید مدنظر قرار دهیم، و در همان ردیف می گنجاندیم، قلمداد می کردیم، چرا که در آن صورت می توانستیم احتمال دهیم آن تجربه موفق را به سوریه هم منتقل کنیم، درست همانند آن چیزی که مقامات و تحلیلگران سعودی در آغاز " طوفان اراده " در این باره بسیار سخنان می راندند، اما این دخالت نظامی سعودی هنوز با مشکلات بسیاری مواجه است و این مشکلات در آینده نزدیک نمی توانند حل و فصل شوند.
آمریکا نمی پذیرید رقیبی در منطقه داشته باشد
این بازگشت روسیه و با این قدرت به منطقه و از طریق دروازه سوریه و با بهانه مبارزه با داعش صحنه را در سوریه تغییر می دهد و حتی می تواند صحنه را در " منطقه خاورمیانه " دگرگون و متحول سازد، البته گمان هم نمی رود آمریکا قبول کند در منطقه رقیبی برای خود داشته باشد، از این رو نمی تواند اذعان و کرنش کند و پرچم های سفید صلح را برافرازد، البته نباید تصور کرد که این بازگشت روسیه توام با خطراتی نخواهد بود.
همزیستی بین " خرس " روسیه و " الاغ " دموکرات آمریکایی نمی تواند برای مدتی طولانی دوام داشته باشد، همانگونه که برای همتای خود برای بعد از پایان خطر نازی ها و فروپاشی نازی ها بعد از جنگ جهانی دوم ملاحظه کردیم، البته نباید در این گفته هم تردید به خود راه دهیم و بگوییم که تغییرات بسیاری به سمت منطقه در حال پیشروی هستند و روزهای آتی گواه بر این مساله است.
دیدگاه تان را بنویسید