۱۱۵ دلیل بر اثبات ساختگی بودن ۱۱ سپتامبر
پروفسور «دیوید رِی گریفین» در اثری با نام «از قلم افتاده ها و با قلم اضافه شده‌های کمیسیون تحقیق ۱۱سپتامبر» به بررسی دروغهایی که دولت آمریکا درباره ۱۱ سپتامبر پرداخته و ۱۱۵ دلیل بر رد ادعای مقام‌های آمریکایی اقامه کرده است.
تسنیم: حادثه 11 سپتامبر بهانه ای برای لشگرکشی بزرگ آمریکا به جهان اسلام شد که تاکنون بیش از 3 میلیون کشته بر جای گذاشته است. کشتار مردم عراق و افغانستان و همچنین ایجاد جنگ نیابتی با حاکمیت های مردمی منطقه پس از خفیف شدن حضور نظامیان آمریکا در عراق را می توان نتیجه فوری این حملات نامید. چنان هیاهوی سنگینی درباره حمله آنچه نظام حاکم بر آمریکا القاعده می نامد به برج های دو قلو به راه انداخته شد که افکار عمومی فرصت تفکر درباره چند و چون این حملات را پیدا نکرد.
علیرغم اینکه چهره های سرشناسی چون تیری میسان با نوشتن کتاب دروغ بزرگ در سال 2002 مدارک فراوانی درباره ساختگی بودن حادثه 11 سپتامبر و کارگردانی آن به وسیله سرویس های امنیتی آمریکایی، انگلیسی و اسرائیلی منتشر کردند، اما حجم سنگین تبلیغات رسانه ای هنوز مانع از کنار رفتن پرده های نیرنگ بر این سناریوی بی سابقه امنیتی شده است.
پروفسور «دیوید رِی گریفین» در یکی از آثارش با نام «از قلم افتاده ها و با قلم اضافه شده های کمیسیون تحقیق 11سپتامبر» به بررسی دروغهایی که دولت آمریکا درباره 11 سپتامبر پرداخته و حقایق ممتازی را افشا کرده است.
پایگاه خبری ولترنت می نویسد که هرگز نسخه‌ای رسمی مطلوبی از سوءقصدهای 11 سپتامبر 2001 وجود نداشته است. هیچ تحقیق قضایی و یا حتی پارلمانی روی این قضیه باز نشد. هر آنچه تا کنون ارائه شده نسخه‌ای دولتی بوده که براساس گزارشی از کمیسون ریاست جمهوری آماده شده است. خبرگزاری بین المللی تسنیم در سه گزارش این 115 دلیل که بر رد ادعای دولت آمریکا مبنی بر حمله القاعده به برج های دو قلو ارائه شده است برای علاقمندان منتشر می کند.
1. حذف این مدرک که حداقل شش هواپیماربا هنوز زنده هستند. یکی از آنها ولید الشهری است که قبل از اینکه پروازUA11، برج شمالی مرکز تجارت جهانی را ویران کند از طریق کمیسون تحقیق 11 سپتامبر متهم به کشتن مهماندارUA11بوده است.( صفحات 19-20)
2. حذف مدارک مربوط به محمد عطّا که نشان می دهد او گرایشی به الکل، گوشت خوک و رقصهای شهوت آلود تک نفره دارد. در صورتیکه مشخصات این فرد با اسناد کمیسون تحقیق ریاست جمهوری کاملا در تضاد است چونکه این کمیسیون مدعی است که این شخص، یک متعصب مذهبی شده است.( صفحات 20-21)
3. بی نظمی مغرضانه اطلاعات به گونه ای است که نشان ندهد «هانی هانجور» خلبانی حرفه‌ای نبوده که بتواند یک هواپیمای مسافربری را برای ویران کردن پنتاگون به آن نقطه ببرد.(صفحات 21-22)
4. حذف این واقعیت که در هیچکدام از لیستهای پرواز ( Flight manifest) نام یک عرب دیده نمی شود.(صفحه 23)
5. حذف این واقعیت که تاکنون هیچ آتش سوزی، چه قبل از 11 سپتامبر و چه بعد از آن، منجر به فرو ریختن کامل یک ساختمان با یک اسکلت فولادی نشده است.(صفحه 25)
6. حذف این واقعیت که آتش سوزی برجهای دوقلو در مقایسه با موارد مشابه آنقدر هم وسیع، شدید و طولانی نبوده که منجر به نابودی همه¬ی ساختمان شود. زیرا در سایر آسمان خراشهای آمریکا با همین ساختار فولادی چنین اتفاقی نیفتاده است.(صفحات 25-26)
7. با فرض اینکه تخریب کامل ساختمان بخاطر آتش سوزی باشد، چرا برج جنوبی که بعد از برج شمالی با هواپیما برخورد داشته و کمتر در معرض شعله های آتش قرار داشته، زودتر از برج شمالی فرو ریخته است؟(صفحه 26)
8 . حذف این واقعیت که چرا ساختمان شماره هفت مرکز تجارت جهانی(WTC) سقوط کرد، ساختمانی که هیچ هواپیمایی با آن برخورد نکرد و فقط در معرض چند شعله‌ای کوچک آتش قرار داشت! اتفاقی که آژانسِ فدرالِ بررسی شرایطِ فوری آن را تائید کرد اما نتوانست توضیحش دهد.(صفحه 26)
9. حذف این واقعیت که فروریختن برجهای دوقلو و ساختمان شماره هفت، حداقل از 10 منظر بیانگر یک تخریب کنترل شده است.(صفحات 26-27)
10. ادعایی مبنی بر اینکه مرکزِ اسکلتِ هر یک از بر جهای دوقلو به شکل یک چاه فولادی توخالی است در صورتیکه این ادعا حضور 47 ستون متراکمِ فولادی را که در واقع مرکز هر برج را تشکیل می دهند، انکار می کند. همچنین براساس نظریه سرهم بندی طبقات(The pancake theory) با این شرایط معماری، این برجها می بایست در هنگام نابودی، بیش از ده ها متر رو به آسمان پابرجا می ایستادند.(صفحات 27-28)
11. حذف صحبتهای لاری سیلورستاین، مالک مرکز تجارت جهانی مبنی بر اینکه او تصمیم گرفته بود با هماهنگی آتش نشانها ساختمان شماره هفت را خراب کند(to pull) [در زبان غیر رسمی درباره مسائل فنی به معنای ویران کردن می باشد].(صفحه 28)
12. حذف این واقعیت که فولاد ساختمانهای مرکز تجارت جهانی به سرعت از صحنه واقعه خارج شده و قبل از اینکه بتوان برای آشکار کردن اثرات انفجار، بررسی هایی روی آنها انجام داد، توسط کشتی هایی به مقصدی ناشناخته حمل شدند.(صفحه 30)
13.حذف این واقعیت که ساختمان شماره هفت، قبل از فروریختنش تخلیه شده بود و همین موضوع، دلیل رسمی قرار گرفت برای خارج کردن فولادهای این ساختمان. در صورتیکه امکان داشت تعدادی هنوز زیر آوار زنده باشند.(صفحه 30)
14. حذف صحبتهای شهردار جولیانی مبنی بر اینکه پیش بینی شده که مرکز تجارت جهانی ویران خواهد شد.(صفحات 30-31)
15. حذف این واقعیت که ماروین بوش(برادر رئیس جمهور) و ورت واکر (پسر عموی رئیس جمهور) هر دو رئیس بخش امنیتِ مرکز تجارت جهانی بودند.(صفحات 31-32)
16. حذف این واقعیت که بخش تخریب شده غربی پنتاگون، به دلایل گوناگون فاقد ارزشی برای حملات تروریستی القاعده است.(صفحات 33-34)
17. حذف هرگونه مباحثه‌ای برای تعیین کردن اینکه آیا خرابیهای پنتاگون با برخورد یک بوئینگ757 که بیش از صدها کیلومتر بر ساعت سرعت داشته، همخوانی دارد؟(صفحه 34)
18. حذف این واقعیت که بعضی از عکسها نشان می دهند نمای بخش غربی پنتاگون سی دقیقه بعد از برخورد هواپیما فروریخته و همچنین سوراخ ایجاد شده بسیار کوچکتر از اندازه یک بوئینگ757 می باشد.(صفحه 34)
19. حذف هرگونه شواهد بحث برانگیزی درباره وجود یا عدمِ وجود تکه‌پاره های هواپیمای بوئینگ757 در داخل یا خارج از پنتاگون.(صفحات 34-36)
20. انجام نشدن هیچگونه بحثی درباره مشخص کردن اینکه آیا پنتاگون مجهز به سیستم دفاعِ ضدموشکی برای سرنگون کردن هواپیمای مسافربری تجاری نبوده است؟ در صورتیکه کمیسیون تحقیق مدعی شده بود که تروریستهای القاعده به مرکز هسته‌ای پنتاگون حمله نکرده بودند چونکه آنها این بخش را محافظت شده می پنداشتند.(صفحه 36)
21. حذف این واقعیت که تصاویر موجود از دوربین‌های مراقبت به ویژه آنهایی که از ایستگاه خدمات روبروی پنتاگون گرفته شده و همچنین فیلم این تصاویر که بلافاصله بعد از برخورد هواپیما بوسیله اف.بی.آی مصادره شد، بی شک می تواند پاسخ معمایی باشد که چه چیزی به پنتاگون برخورد کرده است؟(صفحات 37-38)
22. حذف نامه نگاری دونالد رامسفلد، وزیر دفاع آمریکا معطوف به این جمله «یک موشک [استفاده‌شده] برای تخریب کردن [پنتاگون]».(صفحه 39)
23. چرا مامورهای سرویس مخفی آمریکا به بوش اجازه دادند در مدرسه ساراسوتا(Sarasota school) حضور داشته باشد درحالیکه بر اساس نسخه رسمی کمیسیون تحقیق امکان داشت این هواپیمایی که از مسیرش منحرف شده، به این مدرسه برخورد کند.
24. ناتوانی در مشخص کردن اینکه چرا ماموران مخفی آمریکا هیچ درخواستی برای محافظت هوایی از هواپیمای ریاست جمهوری(Air Force One) نداده¬اند.
25. اظهاراتی که نشان می دهند، وقتی همراهان رئیس جمهوری به مدرسه ساراسوتا رسیدند، هیچکدام از آنها خبر نداشتند تعدادی هواپیما از مسیر هوایی خود منحرف شده‌اند.(صفحات 47-48)
26. حذف گزارشی که براساس آن، جان اشکرافت وزیر دادگستری، قبل از 11 سپتامبر اعلام کرد دیگر از خطوط هواییِ تجاری استفاده نشود.(صفحه 50)
27. حذف اظهارات دیوید شیپر که بیهوده تلاش می کرد تا بر مبنای اطلاعات افسران اف.بی.آی در مورد حملات احتمالیِ جنوب منتهن، داده ها را شش هفته قبل از وقوع حادثه 11 سپتامبر در اختیار وزیر دادگستری قرار دهد.(صفحه 51)
28. حذف هرگونه اظهارنظرهای ماموران اف.بی.آی که پیشتر از این اعلام کرده بودند در مورد زمان و مکان هر حمله تروریستی اطلاع کافی دارند.(صفحه 51-52)
29. پایین آمدن غیرمعمول حجم خرید کالاها قبل از 11 سپتامبر نمی تواند تائیدی بر این باشد که خریدکنندگان پیش از این نسبت به حملات برجهای دوقلو مطلع بودند.(صفحات 52-57)
30. حذف گزارشهایی که براساس آنها، ویلی براون شهردار سان¬فرانسیسکو و چندی از مسئولان پنتاگون هشدارهایی دریافت کرده¬اند که در روز 11 سپتامبر از هیچ هواپیمایی استفاده نکنند.(صفحه 57)
31. حذف گزارشی که مبنی بر آن اسامه بن لادن، به عنوان تحت تعقیب ترین مجرم ایالات متحده، در ژوئیه¬ی 2001 توسط یک دکتر و بیمارستان آمریکایی در دبی درمان شد و در آنجا با مامور محلی سیا ملاقات کرد.(صفحه 59)
32. حذف مقاله هایی که ادعا داشتند، ارتش آمریکا بعد از 11 سپتامبر عامدانه اسامه بن لادن را فراری داده-اند.(صفحه 60)
33. حذف گزارشهایی که شامل ملاقات رئیس سرویس اطلاعات عربستان سعودی با اسامه بن لادن در بیمارستان دبی است. در صورتیکه این گزارشات با نسخه رسمی کمیسیون تحقیق مبنی بر اینکه بن لادن از طرف خانواده و کشورش طرد شده است، کاملا در تناقض است.
34. حذف گزارشهای جرالد پوسنر براساس شواهد ابوزبیده که بیان می داشت، سه عضو از خانواده¬ی سلطنتی عربستان سعودی برای القاعده سرمایه گذاری می کنند و اطلاعات قبلی در مورد حملات 11 سپتامبر داشتند.(صفحات 61-65)
35. تکذیبیه‌ی کمیسیون تحقیق درباره¬ی مدارکی که نشان می داد، سعودی ها بودجه مالی القاعده را تامین می کردند.(صفحات 65-68)
36. تکذیبیه کمیسیون تحقیق با پیدا کردن مدرکی درباره پول‌های زنِ شاهزاده بندر و پرنسس حیفا که به دست مأمورهای القاعده رسیده است.
37. تکذیبیه‌ای که بر اساس آن، تفاوت میان پروازهای خصوصی و تجاری نادیده گرفته شد و همچنین پرواز خصوصی که سعودیها را از تمپا به لکسینگتون در 13 سپتامبر انتقال داد، در واقع قوانین حریم هوایی را نقض کرده بود.
38. تکذیبیه کمیسیون تحقیق مبنی بر اینکه به سعودیها اجازه داده شده بود که در مدت زمان کمی خاک ایالات متحده را بدون هیچگونه بازرسی ویژه‌ای، ترک کنند.
39. حذف این مدرک که شاهزاده بندر اجازه ویژه‌ای از کاخ سفید برای پروازهای سعودیها گرفته است.
40. حذف اظهارات کولین راولی که گفته بود مأموران کی.جی. (.Q.G) در سازمان اف.بی.آی. از دفترچه یادداشت کنث ویلیامز باخبر هستند.
41. حذف این واقعیت که رابرت رایت، مأمور اف.بی.آی. در شیکاگو ابراز می‌کند که این سازمان دوباره تحقیقات درباره یک زندانی تروریستی را مختومه اعلام و تلاش کرده با ترساندن این زندانی مانع از چاپ کتابش که در آن تجربیاتش را ذکر کرده، بشود.
42. حذف این مدرک که مأموران کی.جی. سازمان اف.بی.آی. برای گرفتن اجازه‌ای به‌منظور جستجوی اطلاعات کامپیوتر زکریا موسوی، اقدامات کولین راولی و حتی سایر مأموران اف.بی.آی. را مختل کردند.
43. حذف سه ساعت و سی دقیقه شهادت حقوقی مقابل کمیسیون تحقیق توسط سیبل ادموندز، مترجم قبلی اف‌بی‌آی، این شهادت حقوقی بر اساس نامه‌ای که توسط خود همین مترجم خطاب به کین، رئیس کمیسیون تحقیق ارائه شده، از مخفی کاریهای جدی مسئولان اف‌بی‌آی در ارتباط با قضیه 11 سپتامبر و خود بخش مرکزی این سازمان پرده برمی‌دارد.
44. حذف این واقعیت که ژنرال محمود احمد، رئیس اطلاعات کشور پاکستان، یک هفته قبل از حادثه 11 سپتامبر در واشنگتن بوده و با جورج تنت رئیس سازمان سیا و سایر مسئولان بلندپایه آمریکایی دیدار کرده است.
45. حذف این مدرک که رئیس اطلاعات کشور پاکستان، ارسال 100هزار دلار را به «محمد عطا» قبل از 11 سپتامبر دستور داده است.
46. اظهارات کمیسیون تحقیق مبنی بر اینکه هیچ مدرکی از دخالت کشورهای خارجی، حتی پاکستان در مورد سرمایه گذاری روی القاعده پیدا نکرده است.
47. حذف گزارشی که بنا بر آن بعد از افشای اطلاعات مربوط به ارسال پول از مرکز اطلاعات پاکستان به «محمد عطا»، جرج بوش دولت پاکستان را تحت فشار قرار داده که ژنرال احمد را از ریاست اطلاعات خلع کنند.
48. حذف اسنادی که نشان می‌داد مرکز اطلاعات پاکستان همراه با القاعده در پشت صحنۀ قتل احمد شاه مسعود، فرماندۀ حلقه شمالی افغانستان دست داشتند. احمد شاه مسعود کسی است که ناگهان بعد از یک هفته ملاقات بین مسئولان سیا و مرکز اطلاعات پاکستان ظاهر شده بود.
49. حذف مدرکی که ثابت می‌کرد مرکز اطلاعات پاکستان باعث دزدیدن و به قتل رساندن دانیل پیرل روزنامه نگار وال استریت ژورنال بوده است.
50. حذف گزارشِ ژرالد پوسنر که بر اساس آن، ابوزبیده تصدیق کرده بود یک افسر نظامی پاکستانی به‌نام مصحف علی میر، به‌خاطر روابط بسیار نزدیکی که با مرکز اطلاعات پاکستان و القاعده داشته، پیشاپیش از حملات 11 سپتامبر باخبر بوده است.
51. حذف پیش‌بینی‌های یک مأمور مرکز اطلاعات پاکستان به‌نام راجا گولوم عباس که گفته بود، برجهای دوقلو فرو خواهند ریخت.
52. حذف این واقعیت که جرج بوش و سایر اعضای دولتش، بارها از حملات 11 سپتامبر به‌عنوان «فرصتهایی مناسب» یاد کردند.
53. حذف این واقعیت که پروژۀ قرن جدید آمریکایی (The Project for New American Century) که بسیاری از اعضای آن به مدلهای کلیدی برای حکومت بوش تبدیل شدند، اسنادی را در سال 2000 منتشر کرد که بیانگر یک پِرل هاربُر جدید بوده و کمک می‌کند تا منابع مالی مورد نیاز را برای تغییر سریع در ساختار فناوریهای نظامی آمریکا کسب کند.
54. حذف این واقعیت که دونالد رامسفلد، رئیس کمیسیون فرماندهی فضایی آمریکا، در حالی که درخواست افزایش بودجه اختصاصی این بخش را دستور داده بود، از همین حادثه 11 سپتامبر برای مطمئن شدن از اعتبارات مالی استفاده کرد.
55. واقعیتی که به آن اشاره نشده، این است که سه مرد مسئول (دونالد رامسفلد، ژنرال ریچارد مایر و رالف اِبِرهارت) که موفق نبودند حملات 11 سپتامبر را پیش‌بینی کنند، همان فرماندهان مرکز فضایی آمریکا هستند.
56. حذف این واقعیت که اتحادیۀ نفت کالیفرنیا (Unocal) اعلام کرده، طالبان نمی‌توانسته برای شروع ساخت خط لوله‌های گاز و نفتی که از دریاچه کاسپین و از میان افغانستان و پاکستان می‌گذرد، امنیت مناسبی تضمین کند.
57. حذف گزارش ملاقات مسئولان آمریکایی در ژوئیۀ 2001 که اذعان داشته بودند، چون که طالبان درخواست آنها را برای گسترش ساخت خط لوله‌های نفتی رد کرده است، جنگی علیه طالبان در اکتبر ماه راه اندازی می‌کنند.
58. حذف این واقعیت که برژینسکی نیز در کتابش در سال 1997 آورده، این بود که آمریکایی‌ها می‌خواهند برتری جهانی خود را حفظ کنند، به همین خاطر آنها باید آسیای مرکزی را با تمام ذخایر عظیم نفتی‌اش کنترل کنند، پس یک پِرل هاربُر جدید می‌تواند برای اتصال آرای مردمی آمریکا به این اهداف سلطه طلبانه مفید باشد.
59. حذف این واقعیت که اعضای کلیدی دولت بوش مانند دونالد رامسفلد و پاول ولفوویتز، سالها تلاش کردند که جنگ جدیدی در عراق آغاز کنند.
60. حذف مکالمات دونالد رامسفلد نشان می‌دهد که از پیشتر قرار بود حملات 11 سپتامبر به‌عنوان بهانه‌ای برای شروع جنگ با عراق در نظر گرفته شود.
61. حذف اظهارات مرتبط با پروژۀ قرن جدید آمریکایی که صریحاً گفته است: «نیاز به حضور قدرتمند آمریکا در خلیج [فارس] فراتر از موضوع رژیم صدام حسین است».
62. اظهاراتی که نشان می‌دهد، پروتکل آژانس فدرال هوایی (FAA)، فرایند طولانی را درباره حادثۀ 11 سپتامبر برای گذر از مراحل مختلف مجموعۀ فرمانها تقاضا کرده است در صورتی که گزارش رسمی کمیسیون تحقیق خلاف اینها را بیان می‌کند.
63. گزارشهایی که نشان می‌دهند در روزهای قبل از حادثه، فقط دو پایگاه نیروی هوایی آمریکا در بخش شمال شرقی نوراد (NORAD) چند خلبان هواپیمای شکاری را در حالت آماده‌باش قرار داده و هیچ هواپیمای جنگی در پایگاههای مک‌گوایر و اندروز در حالت آماده‌باش نبوده است.
64. حذف این واقعیت که پایگاه اندروز نیروی هوایی آمریکا همیشه تعداد زیادی هواپیمای شکاری در حالت آماده‌باش داشته است.
65. پذیرش اظهاراتی که بر اساس آن، سرهنگ مار مسئول دفاع هوایی بخش شمال شرق آمریکا، می‌بایست با افسر مافوق خود تماس می‌گرفت تا اجازۀ فرستادن هواپیمای شکاری را از پایگاه اوتیس دریافت کند. لازم به ذکر است که برقراری چنین تماس تلفنی هشت دقیقه طول کشیده است.
66. تأیید این گزارش ثابت می‌کند که عدم دریافت سیگنال از فرستنده یک هواپیما، عملاً مکان‌یابی هواپیما بوسیلۀ رادارهای آمریکایی را غیرممکن می‌سازد.
67. اسناد نشان می‌دهند که رهگیری هواپیما توسط فرمانده استوارد پاینی نسبت به زمانِ پاسخِ نوراد (NORAD) به پرواز AA11 بسیار هم سریع بوده است.
68. اسنادی که آشکار می‌کنند، خلبانهای هواپیماهای شکاری پایگاه اوتیس بعد از اینکه دستور پرواز را دریافت کرده‌اند، هفت دقیقه هیچ اقدامی نکردند چون نمی‌دانستند به کدام مقصد بایستی پرواز کنند.
69. شواهدی که نشان می‌دهند ارتش آمریکا مدعی شده که قبل از ساعت 9.30 دقیقه از تغییر مسیر پرواز UA175 باخبر نشده است در صورتی که در همین زمان، این پرواز با برج جنوبی مرکز تجارت جهانی برخورد کرده است.
70. حذف هرگونه توضیحی اولاً درباره گزارش قبلی نوراد (NORAD) که برمبنای آن آژانس فدرال هوایی، نظامیان را در مورد انحرافِ پرواز UA175 در ساعت 8.43 دقیقه مطلع کرده ولی بعدها به‌صورت کلی انکار شد. ثانیاً چگونه این گزارش به‌ظاهر غلط، بدون هیچ اصلاحی چاپ شد و در حدود سه سال کسی سراغی از آن نگرفت.
71. مدرکی که نشان می دهد اتحادیه فدرال هوایی تنها کنفرانس از راه دورِ خود را در ساعت 9.20 دقیقه انجام داده است.(183)
72. حذف این واقعیت که دفترچه یادداشت لورا براون یکی از ماموران اتحادیۀ فدرال هوایی نشان می دهد، کنفرانس از راه دور حوالی ساعت 8.50 دقیقه برگزار شده و به ویژه به موضوع انحراف از مسیر پرواز UA175 اشاره داشته است.(84-183و186)
73. مدرکی که ثابت می کند کنفرانس از راه دورِ مرکزِ فرماندهیِ نظامی کشور(NMCC) قبل از ساعت9.29 دقیقه شروع نشده است.(88-186)
74. حذف اظهارات کمیسیون تحقیق مبنی بر اینکه پرواز AA77 قبل از ساعت 8.54 دقیقه از مسیر خودش منحرف نشده در صورتیکه گزارشهای قبلی همین کمیسیون زمان انحراف از مسیرِ این هواپیما را 8.46 اعلام کرده است.(190)
75. همزمانی سقوط یک هواپیمای جت در کنتاکی آمریکا با ناپدید شدن هواپیمای پرواز AA77 از رادار اتحادیۀ فدرال هوایی و در عین حال جدی بودن این مسائل برای راه پیدا کردن به کاخ سفید از نظر مسئولان اتحادیۀ فدرال هوایی و مرکز ضد ترور اف.بی.آی، موضوعی است که هرگز به آن پرداخته نشد.(92-191)
76. مدرکی که نشان می دهد هواپیمای AA77 حدود چهل دقیقه در آسمان آمریکا به سمت واشنگتن پرواز کرده و هیچ رادار نظامی نتوانسته آن را شناسایی کند.(99-193)
77. اگر گزارش قبلی نوراد(NORAD) دربارۀ پرواز AA77 نادرست بود، چگونه این گزارش اشتباه منتشر شد. حالا این سوال مطرح می شود که آیا مسئولان نوراد( فرماندهی دفاعِ هوا و فضای آمریکای شمالی) حدود سه سال دروغ گفته یا اینکه در پیچ و خم این ماجرا سردرگم شده بودند؟(93-192)
78. گزارشها نشان می دهد که هواپیماهای جنگی پایگاه لانگلی که قرار بود به دستور مرکز فرماندهی نوراد(NORAD) برای متوقف کردن پرواز AA77 اقدام کنند به خاطر گزارش نادرست یک مامور( که هرگز هویتش فاش نشود) اتاق کنترلِ اتحادیۀ فدرال هوایی در ساعت 9.21 دقیقه، به سراغ هواپیمایAA11 که در حال رفتن به سمت واشنگتن بود، پرواز کردند.(99-193)
79. شواهد اذعان می دارند که قبل از اینکه هواپیمایAA77 با پنتاگون برخورد کند، هیچگونه تماسی با مسئولان نظامی آمریکا درباره انحراف احتمالی این پرواز صورت نگرفته است.(12-204)
80 . بنابر شواهد، جِین گاروی قبل از ساعت 9.40 دقیقه( یعنی بعد از برخورد هواپیما با پنتاگون) ارتباط ویدئو کنفرانسی با ریچارد کلارک نداشته است.(210)
81 . براساس مدارک موجود، در هیچ یک از کنفرانسهایِ از راه دور، هیچگونه هماهنگی بین اتحادیۀ فدرال هوایی و پاسخهای مسئولان نظامی آمریکا دربارۀ تغییر مسیر پروازها وجود ندارد چونکه هیچکدام از مسئولان بلندپای اتحادیۀ فدرال و وزیر دفاع در این کنفرانسهایِ از راه دور حضور نداشته¬اند. اگرچه گفته ریچارد کلارک نشان می دهد که او در ویدئوکنفرانسش با جِین گاروی مدیر اتحادیۀ فدرال هوایی، رامسفلد وزیر دفاع و ژنرال مایر رئیس نیروهای ارتش آمریکا، موقتاً صحبت کرده است.(211)
82 . اظهارات کمیسیون تحقیق در مورد بی خبر بودن از اینکه، چه کسی در وزارت دفاع با ویدئو کنفرانس با ریچارد کلارک ارتباط گرفته، در صورتیکه کلارک در کتابش از دونالد رامسفلد و ژنرال مایر نام برده است.(12-211)
83 . بنابر اظهارات خود ژنرال مایر، او در زمان حملات 11 سپتامبر در کاپیتول هیل بوده است در صورتیکه بنابر گزارشهای ریچارد کلارک، ژنرال مایر در حین حادثه در پنتاگون بوده و از طریق ویدئو کنفرانس با ریچارد کلارک در ارتباط بوده است.(17-213)
84 . تناقض بین شهادت کلارک دربارۀ تقسیمِ وظایف رامسفلد در روز حادثه و اصل اظهارات خود رامسفلد، موضوعی است که هرگز به آن اشاره نشد.(19-217)
85 . حذف گفته های نورمن مینتا وزیر راه و ترابری آمریکا که اعلام کرده بود، دیک چنی معاون رئیس جمهور و سایر مسئولان در پناهگاهی در زیرِزمین، متوجه نزدیک شدن هواپیمایی به پنتاگون در ساعت 9.26 شدند.(220)
86 . بنابر اسناد بدست آمده، مسئولان پنتاگون قبل از ساعتهای 9.32 دقیقه یا 9.34 دقیقه و یا حتی 9.36 دقیقه (که همۀ این زمانها نشانگر فاصله زمانی چند دقیقه¬ای تا برخورد هواپیما با پنتاگون است) از نزدیک شدن یک هواپیما به پنتاگون هیچگونه اطلاعی نداشتند.(223)
87 . پذیرشِ دو نسخۀ متفاوت دربارۀ وسیله¬ای که با پنتاگون برخورد کرده: یکی که با چرخشی 330 درجه وبا سرعتی بسیار زیاد به سمت پایین حرکت می کرده و در نسخه دیگر که هیچ ترفند و مانور این چنینی ذکر نشده است.(23-222)
88 . گزارشهایی که بیان می دارند هواپیماهای شکاری پایگاه لانگلی، دستوری دریافت کرده¬اند که بایستی به سرعت برای حفاظت از واشنگتن در مقابل یک فانتوم UA11 به پرواز درآیند در صورتیکه آنها در آن زمان، نزدیک به واشنگتن نبودند چونکه آنها را اشتباهاً به سمت اقیانوس ماموریت داده بودند.(25-224)
89 . حذف هر گونه مدرکی دالِ بر اینکه نشان دهد آنچه با پنتاگون برخورد کرده چیز دیگری به غیر از هواپیمای پرواز AA77 نبوده است.(25-224)
90. اسنادی که نشان می دهد هیچ یک از مسئولان نظامی آمریکا بوسیلۀ اتحادیۀ فدرال هوایی از تغییر مسیرِ پرواز UA93قبل از سقوطش باخبر نشدهاند.(29-227. 232. 253)
91. بنابر گزارشها، هیچ ارتباطی از نوع کنفرانس از راه دور میان مرکز ملی فرماندهی نظامی آمریکا( NMCC) و اتحادیۀ فدرال هوایی(FAA) برقرار نشده است.(37-230)
92. حذف هرگونه واقعیتی مبنی بر اینکه سرویسهای سری دولت آمریکا می توانستند تمام اطلاعاتی که اتحادیۀ فدرال هوایی داشته، برای آگاهی اذهان عمومی برملا کنند.(233)
93. حذف هرگونه تحقیق بر روی دلایلی که بر مبنای آن مرکز ملی فرماندهی نظامی آمریکا(NMCC) کنفرانس از راه دور ویژه‌ای برای خودش انجام داده در صورتیکه طبق گفتۀ لورا براون از اعضای اتحادیۀ فدرال هوایی، چنین کاری خلاف پروتکل استاندارد بوده است.(234)
94. حذف هرگونه تحقیق دربارۀ ادلهای که بر اساس آن، ژنرال مونتاگیو وینفیلد نه تنها جایش را به یک تازه کار داده بلکه کاپیتان لایدیگ، مدیر عملیاتهای مرکز ملی فرماندهی نظامی آمریکا، یک تازه وارد را در اتاق فرماندهی قرار داده، درحالیکه تا پیش از این، پنتاگون هرگز با چنین بحرانی روبرو نشده بوده است.(36-235)
95. مدارک نشان می دهد که اتحادیۀ فدرال هوایی سرویسهای سری آمریکا را بین ساعات 10.10دقیقه تا 10.15 دقیقه از حضور هواپیمای پرواز UA93 که در حال رفتن به سمت واشنگتن بوده، آگاه کرده است.(237)
96. بنابر اسناد موجود، دیک چنی معاونِ رئیس جمهور اجازه شلیک را از ساعت10.31 دقیقه(یعنی دقایق زیادی بعد از سقوط پروازUA93) صادر کرده است و همچنین این اجازه تا قبل از ساعت 10.31 دقیقه به ارتش آمریکا منتقل نشده بود.(41-237)
97. از بین بردن هر گونه مدرکی که نشان می دهد پرواز UA93 توسط یک هواپیمای نظامی سرنگون شده است.(39-238. 53-252)
98. شواهدی که نشان می دهد ریچارد کلارک مسئول ضد تروریسم آمریکا هیچگونه اجازۀ شلیکی تا قبل از ساعت 10.25 دقیقه دریافت نکرده است.(240)
99. حذف اظهارات ویژۀ ریچارد کلارک که گفته بود، درخواست اجازۀ شلیک را حوالی ساعت 9.50 دقیقه دریافت کرده است.(240)
100. براساس اسناد و مدارک، دیک چنی در ساعت 9.58 در پناهگاه زیرزمینِ مخصوصِ ریاست جمهوری(PEOC) مستقر شده بود.(44-241)
101. حذف اظهارات چندی از مسئولان در جلسه کمیسون تحقیق مانند نورمن مینتا وزیر راه و ترابری که گفته بود، دیک چنی قبل از ساعت 9.20 دقیقه در مأمنِ زیر زمینِ مخصوص ریاست جمهوری قرار داشته است.(44-241)
102. بنابر اسناد و مدارک، دستور سرنگون کردن یک هواپیمای غیرنظامی بایستی با اجازه رئیس جمهور صورت بگیرد.(245)
103. حذف گزارشهایی که ثابت می کند، سرهنگ مار دستور سرنگون کردن پروازUA93 صادر کرده اما از طرف دیگر، ژنرال وینفیلد و دیگر افسران مرکز ملی فرماندهی نظامی آمریکا(NMCC) توقع داشتند که یک هواپیمای شکاری پرواز UA93 را تعقیب کند.(252)
104. حذف گزارشهایی که نشان می دهد، دو هواپیمای شکاری در نزدیکی آسمان نیویورک و سه هواپیمای شکاری دیگر فقط در فاصله 320 کیلومتری آسمان واشینگتن وجود داشتند.(251)
105. نادیده گرفتن واقعیتهایی که نشان می دهد، حداقل شش پایگاه نظامی با تعدادی هواپیمای شکاریِ در حالتِ آماده باش، در منطقه شمال شرقی ایالات متحده وجود داشتند.(58-257)
106. براساس اظهارات ژنرال مایر، مأموریتهای مرکز فرماندهی دفاعِ هوا و فضایِ آمریکای شمالی(NORAD) فقط با توجه به تهدیداتِ خارجیِ علیهِ ایالات متحده تعریف شده است.(62-258)
107. با توجه به اظهارات ژنرال مایر، نوراد(NORAD) این احتمال را در نظر نگرفته که ممکن است تروریستها از همان هواپیماهای مسافرتی که از مسیر خود منحرف شده‌اند به مثابه موشکهای خطرناکی استفاده کنند.
(63-262)
108. ناموفق بودن در به تصور کشیدن حقیقت حادثه 11 سپتامبر، حتی آنچنانکه در گزارش کمیسیون به آن اشاره شده است. در این اوضاع حداقل بایستی وقایعی گفته می شد که ثابت کند، آیا نوراد(NORAD) واقعاً توانسته تهدیدی را که ممکن بود این هواپیماهای مسافرتی مانند موشکهایی تروریستی باشد، پیش بینی کند.(67-264)
109. عدم اهتمام در پاسخ دادن به این سوال که چگونه مانورهای نظامیِ برنامه ریزی شده در روز حادثه منجر به شکست تدابیر نظامی برای متوقف کردن آن هواپیمای مسافرتی شد؟(69-268)
110. ناتوانی در استدلال کردن دربارۀ مناسب بودن احتمالیِ مرکز عملیاتی نورث وود برای اینکه مانع از حملات 11 سپتامبر شود.(71-269)
111. شواهد نشان می دهند که پرسنل اتحادیۀ فدرال هوایی(FAA) به طرز عجیبی 16 مرتبه برای دنبال کردن فرایندهای معمول و متعارف خود، ناکام ماندهاند. به همین خاطر این سوال مطرح می شود که چرا مسئولان نظامی برای متوقف کردن به موقع هواپیمای منحرف شده، موفق نشدند اطلاعات کافی در مورد این پرواز به دست آورند؟(56-155. 157. 179. 180. 181. 190. 191. 193 .194. 200 . 3-202. 227. 237. 75-272)
112. موضوعی که نادیده گرفته شد، بحث ادعای کمیسیون تحقیق11ِسپتامبر مبتنی بر اینکه، هیچ وابستگی به حزب یا جناح خاصی ندارد در صورتیکه فیلیپ زیلکوف مدیر اجرایی این کمیسیون، از اعضای دولت بوش و از همکاران صمیمی خانم کاندلیزا رایس می باشد.(9-7. 12-11. 84-282)
113. حذف این واقعیت که نشان می دهد در ابتدا کاخ سفید به دنبال منع تشکیل کمیسیون تحقیق دربارۀ حملات 11 سپتامبر بود، به گونهای که هم موانع بسیاری در جلوی پای آنها قرار داد و هم بودجۀ بسیار محدودی برایشان تخصیص داد.(85-283) لازم به ذکر است که تشکیل این کمیسیون 441 روز بعد از وقوع حادثه صورت گرفت و در همین حین جورج بوش قبل از پس گرفتن حرف خود به خاطر انتقادات تند مردمی، پیشنهاد کرده بود که کسینجر به عنوان رئیس این کمیسیون باشد.
114. بازگو نشدن این موضوع که رئیس کمیسیون تحقیق و بیشتر بازرسهایش و حداقل نیمی از پرسنل این کمیسیون تضادهای جدی بر سر منافع یا مصالح این مسئله داشتند.(90-285. 95-292)
115. ناکامی کمیسیون تحقیق (که ادعا داشت ارائه گزارش نهایی بدون هیچگونه تفرقه و دودستگی پایان یافته) ثابت می کند که این مسئله فقط در حالتی خاص ممکن بود، چونکه ماکس کِلیلند منتقدترین کمیسیونر برخلافِ کاخ سفید اعتراف کرد که «او هیچگونه همدستی برای بررسی جانبدارانۀ اطلاعات نداشته است»، به همین خاطر مجبور شد استعغا دهد. البته کاخ سفید به او پُستی در بانک اکسپورت و اِمپورت محول کرد اما قبل از اینکه ماکس کلیلند نسبت به انتقاداتش مصممتر شود، ارتقاء درجهای به او اعطا کرد.(91-290)
دیدگاه تان را بنویسید