سرویس سیاسی فردا - سیدسجاد اصفهانی ؛ پس از آنکه حسن روحانی در سخنانی عجیب از مجلس اول که بدون نظارت شورای نگهبان صورت گرفته بود به عنوان مجلس ایدهآل نام برد. محمد قوچانی سرمقالهنویس هفتهنامه صدا در یادداشتی به تحلیل این سخنان پرداخت و این سخنان را حتی از سخنان اصلاحطلبان که مجلس ششم را به عنوان ایدهال خود میپندارند تندتر دانست و نوشت:
«در شرایطی که اکثریت اصلاحطلبان در بهترین شرایط بازآفرینی مجلس پنجم را آرزو میکنند و اقلیت آنان- در خیال انگیزترین موقعیت- حتی جسارت بیان کردن رویای احیای مجلس ششم را ندارند، رئیسجمهور روحانی در گامی بلندتر و فراتر از همه اصلاحطلبان به سرچشمه بازگشته و استراتژی بازگشت به مجلس اول را پیش کشیده است.»
در مجلس ششم که انتخابات پر حرف و حدیث آن توسط دولت اصلاحات صورت گرفت و حجم تخلفات آن به قدری بود که انتخابات در برخی حوزههای انتخاباتی ابطال و در تهران نیز با حکم حکومتی تایید گردید. اکثریت با اصلاحطلبان بود و حزب مشارکت بزرگترین فراکسیون مجلس را در اختیار داشت. حضور عناصر افراطی مجاهدین انقلاب و مشارکت در این مجلس بهگونهای بود که مهدی کروبی رئیس این مجلس در حاشیه نطق یکی از نمایندگان آن را تکرار ادعاهای رادیو اسرائیل و آمریکا دانست.
آنچه روحانی در سخنانش به آن اشاره داشت عدم نظارت شورای نگهبان در انتخابات دوره اول مجلس شورای اسلامی بود. چرا که بواسطه عدم تشکیل مجلس شورای اسلامی اعضای حقوقدان شورای نگهبان نیز انتخاب نشده بودند و این شورا رسمیت نداشت. لذا انتخابات بدون نظارت شورای نگهبان برگزار شد. در این انتخابات چهرههای گروهکی نظیر اعضای منافقین نیز کاندیدا شده بودند. انتخابات با تعلق اکثریت کرسیهای مجلس به حزب جمهوری اسلامی نزدیکترین حزب به آرمانهای انقلاب اسلامی به عنوان خواسته مردم خاتمه یافت. و چهرههای نظیر مسعود رجوی سرکرده گروهک منافقین که از حوزه انتخابیه تهران کاندیدا شده بود نتوانست به مجلس راه یابد. حضور چهرههای انقلابی و مرضی الطرفین در انتخابات دور اول به گونهای است که فخرالدین حجازی در تمام لیستهای مطرح از حزبجمهوری اسلامی تا دفتر همکاری با مردم بنیصدر حضور دارد و منتخب اول مردم تهران میگردد.
اصلاحطلبان شکست را نمیپذیرند توجیه اش میکنند
تمکین نکردن به قواعد دموکراسی و انتخابات و جرزنی در سالهای اخیر از ویژگیهای فعالیتهای انتخاباتی اصلاحطلبان بودهاست از بروز تخلفات در انتخابات مجلس ششم که موجب ابطال بسیاری از صندوقهای رای گردید تا بیاخلاقیهای تبلیغاتی بویژه علیه هاشمی رفسنجانی بهگونهای که در نهایت وی مجبور به استعفا از سمت نمایندگی مجلس ششم گردید. تا تحریم انتخابات و در نهایت شاهکار ۸۸ که با مشخص شدن عدم اقبال مردم به کاندیداهای مورد حمایت اصلاحطلبان، فتنه ۸۸ را برای وتو نظر مردم به راه انداختند. بسیاری از چهرههای اصلاحطلبان به عنوان مهره های پازل این بازی صهیونیستی ایفای نقش کردند و برای همیشه صلاحیت حضور در مجلس و پستهای مدیریتی را از دست دادند.
مروری بر انتخابات شورای شهر دوم، که بدون نظارت استصوابی و شاید بهتر باشد بگوییم بدون نظارت و تائید صلاحیت توسط مجلس ششم برگزار گردید نکات بیشتر و بهتری را به قوچانی و همفکرانش در حزب کارگزاران سازندگی که غالبا نتوانستهاند چهرههای اصلیشان را بواسطه عضویت در حزب در قامت نماینده مجلس و حتی شورای شهر نظاره کنند خالی از لطف نباشد.
شورای شهر دوم عبرت اصولگرایان و اصلاح طلبان
در انتخابات اسفندماه ۸۱ که طیفهای گوناگون سیاسی و احزاب مختلف با تابلوهای مختلف حضور داشتند این اصولگرایان بودند که با لیست واحد در انتخابات شرکت کرده و توانستند اکثریت شورای شهر را از آن خود کنند.
مشارکتها با سرلیستی مصطفی تاجزاده، امده بودند و نهضت آزادی و ملی مذهبیها با چهرههای سالخورده خود لیستی مجزا با عنوان «ياران بازرگان، طالقاني، سحابي» داده بودند و گروهی دیگر از اصلاحطلبان و ملی مذهبی ائتلافی تشکیل داده بودند که عکسهای بزرگ محسن سازگارا به عنوان شهردار منتخبشان هویت پوسترهایشان بود. کارگزارانیها که در این انتخابات با دیگر احزاب دوم خردادی ائتلاف نکرده بودند در سودای بازگشت دوران کرباسچی بودند. روزنامه نگاران اصلاحطلب نیز لیستی ۱۵ نفره از روزنامهنگاران نامزد ارايه کرده بودند مصطفي تاجزاده (عصر ما)، ابراهيم اصغرزاده (همبستگي) نيكآهنگ كوثر (كاريكاتوريست)، اميد معماريان (حيات نو)، فريبا داوودي مهاجر (هفته نامهي ديروز، امروز، فردا)، سعيد رضوي فقيه (صبح امروز ـ نوروز) از جمله چهرههای این لیست انتخاباتی بودند. سازمان ازدوار تحکیم وحدت، ائتلاف جبههي اصلاحطلبان (مدافعين نهادهاي مدني) جمعيت زنان انقلاب اسلامي انجمن اسلامي مدرسين، جبههي مشاركت، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي، انجمن اسلامي معلمان و انجمن جامعهي اسلامي پزشكان و دهها حزب و ائتلاف اصلاحطلب لیستهای مجزایی ارايه
کردند.
تنها انتخاباتی که رهبر انقلاب در آن رای ندادند
آیتالله خامنهای که در سفر استانی به سیستان و بلوچستان رفته بودند، ظهر روز ۹ اسفند ۸۱ با حضور در یکی از شعبههای اخذ رأی در کنارک از توابع شهرستان چابهار، با اشاره به اینکه به علت منع قانونی، افراد غیر بومی در شهرهای کمتر از یکصد هزار نفر، نمیتوانند در انتخابات شوراها شرکت کنند؛ افزودند: «برخی گزارشها حاکی است در برخی از جاها در تشخیص صلاحیتها کوتاهی شده است که در این زمینه تحقیق خواهد شد و اگر افرادی نابجا و بر خلاف مقررات به انتخابات راه یافته باشند، انتخابات آنها اعتبار نخواهد داشت؛ چرا که در همه مراحل انتخابات، باید معیارها و ضوابط منطبق بر مبنای جمهوری اسلامی ایران رعایت شود.» ایشان افزودند: «اگر چه برخی شوراها انتظارات مردم را برآورده نکردند، اما اگر انتخابات شوراها به درستی صورت گیرد، وضع شهرها و روستاها بهتر خواهد شد.» تحلیلگران سیاسی ، رأی ندادن رهبرمعظم انقلاب در این دوره از انتخابات شوراها را به عنوان اعلام نارضایتی ایشان از عملکرد و کشمکشهای سیاسی در اولین دوره شوراها قلمداد کردند.
پیروزی آبادگران، آغاز خدمت به جای کشمکشهای سیاسی
تهرانیها که شورای اولشان به علت کشمکشهای سیاسی و انحصار و طلبی و قدرتطلبیطیفهای مختلفشان آخرالامر منحل گردیده بود خاطره خوشی از شورای شهر نداشتند. تمامی اعضای شورای شهر اول تهران را اصلاحطلبان تشکیل داده بودند کشمکشهای طولانی مدت برای انتخاب شهردار و استیضاح شهردار و رئیس شورا نهایتا کار را به شورای حل اختلاف رساند و محمدعلی ابطحی رای شورای مرکزی حل اختلاف مبنی بر انحلال شورای شهر تهران را اعلام کرد. در انتخابات شورای دوم اصولگرایان که با لیست واحد و با چهرههای تخصصی شهری و بدون چهرههای سیاسی در انتخابات حاضر شده بودند و نام آبادگران را برای خود انتخاب کرده بودند.عباس شيباني، مهدي چمران، حسن بيادي، منظر خيرحبيباللهي، محمود خسروي وفا، خسرو دانشجو، مسعود زري بافان، نسرين سلطانخواه، حسن زياري، نادر شريعتمداري، حمزه شكيب، مهنوش معتمدي آذري، محمدمهدي مظاهري تهراني، حبيب كاشاني و اميررضا واعظي آشتياني. کاندیداهای لیست آبادگران بودند که توانستند اکثریت شورای شهر تهران را به دست بیاورند اتفاقی که در سایر کلانشهر نظیر مشهد، اصفهان، شیراز تکرار شد. در تهران رسول خادم چهره ورزشی و ماندگار کشتی ایران
تنها فردی بود که خارج از لیست آبادگران توانست آرا مردم را کسب کند.
این موفقیت انتخاباتی موجب شد تا اصولگرایان از شوک انتخابات ۷۶ ریاست جمهوری و ۷۸ مجلس شورای اسلامی خارج شده و در انتخاباتهای بعدی بهتر و منظمتر شرکت کنند. امری که در انتخابات مجلس شورای اسلامی پیش رو نیز باید مورد توجه قرار گیرد. به نظر میرسد تشکیل جلسات فقها با حضور حضرت آیات موحدی کرمانی، یزدی و مصباح یزدی بتواند چارچوبی را مشخص کند که بار دیگر اصولگرایان ذیل جامعتین به وحدت رسیده و با لیستی یکسان خود را در معرض رای مردم قرار دهند.
دیدگاه تان را بنویسید