پروژه نافرجام آشتی در ترکیه
اردوغان بهتر است شرایط امروز را درک کند و در حالی که «عبدالله اوجالان»، رهبر دربند و پ‌ک‌ک تمایل زیادی برای گفتگو و تمام‌شدن جنگ دارند، بازگشت به پروژه نافرجام آشتی را محقق کند.
روزنامه شرق در یادداشتی به قلم «افشین غلامی» تحولات میدانی ترکیه و تمایل پ ک ک به آشتی گفتگو و بی توجهی اردوغان به مسئله نوشت: از تحولات میدانی چند روز گذشته ترکیه به گوش می‌رسد حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) توانسته است چند ناحیه مرزی را به کنترل خود درآورد. این موضوع را از دو منظر می‌توان ارزیابی کرد: نخست؛ جنگ نظامی «رجب طیب اردوغان»، رئیس‌جمهوری ترکیه، علیه کردها نتیجه عکس داشته و دوم؛ این آغازی برای یک پایان است. با توجه به ارتش مجهز و نیروهای زبده نظامی و امنیتی این کشور، ازدست‌دادن چند ناحیه مرزی در داخل خاک ترکیه گواه این امر است که جنگ پارتیزانی حزب کارگران کردستان آن‌قدر از خصوصیات نبرد نامتقارن بهره برده که ارتش کلاسیک و نیروهای کماندویی و ضد جنگ‌های نامتقارن هم نتوانسته‌اند از سد مبارزان این حزب بگذرند و همراهی‌نکردن مردم در کمک به ارتش ترکیه هم مزید بر علت شده تا ارتش مشروعیت خود را به‌دلیل سیاست‌های دوگانه اردوغان علیه مردم کشورش از دست دهد. بر همین اساس، شروع جنگ از جانب ترکیه علیه (پ‌ک‌ک) زمانی که ادعای نبرد با داعش را داشت، آغاز‌کننده راهی است که با پایان روند پروژه صلح شروع شد و این عاملی
شد تا تمامیت ارضی و روند پرتنش این کشور در شرف حوادث خطرناکی قرار گیرد. با نگاه به سیاست‌های (حزب عدالت و توسعه) تقابل اردوغان فقط در مقابل پ‌ک‌ک نیست و چیدمان سیاسی ترکیه نیز سر ناسازگار با هیمنه «اردوغانیسم» دارد. از جانبی حزب «دموکراتیک خلق‌ها» بالانسی از نیروهای اجتماعی و مدنی و چپ‌گرای میانه‌رو را بسیج کرده و از طرفی ملی‌گرایان و جمهوری‌خواهان سلطه اسلام سیاسی و مخصوصا حزب عدالت و توسعه را برنمی‌تابند و از سمت دیگر اوج‌گرفتن چپ‌گرایان انقلابی که در دهه‌های ٦٠ و ٧٠ به‌صورت مسلحانه دست به اقدام تلافی‌جویانه می‌زدند، موجب شده تا تلنگري به عرصه سیاسی و اجتماعی ترکیه وارد شود. به‌همین‌دلیل خلأ آرامش و گستراندن نیرو در چندین جبهه برای ترکیه در شرایطی که توانایی هماوردی در همه جبهه‌ها را ندارد، به گسترده‌شدن درگیری‌ها و سرایت به نقاط شمالی و مرکزی کشور منجر شده و اگر نتواند در دو جبهه جنگ با حزب کارگران کردستان و در نبرد سیاسی و مدنی با نیروهای حامی پ‌ک‌ک موفق شود، با تولید و بازتولید هرروزه جنگ و درگیری، به سمت آینده پرچالش حرکت خواهد کرد. به همین لحاظ اردوغان بهتر است این موضوع را در شرایط امروز درک کند
و در حالی که «عبدالله اوجالان»، رهبر دربند و پ‌ک‌ک تمایل بسیار زیادی برای گفت‌وگو و تمام‌شدن جنگ در ترکیه دارند، بازگشت به پروژه نافرجام آشتی را محقق کند؛ پروژه‌ای که اوجالان و پ‌ک‌ک با تغییرات در ایدئولوژی خود از استقلال به سمت (کنفدرالیسم دموکراتیک) از آن یاد می‌کنند که دیگر تهدیدی برای تمامیت ارضی ترکیه نیست، بلکه تزی در مورد همگرایی ملی اقوام ترکیه است. در طرف میدانی قضیه، ارتش ترکیه برای بازپس‌گیری این مناطق مطمئنا وارد عمل خواهد شد و به‌زودی این نواحی را بازپس خواهد گرفت، اما نکته‌ای که حائز اهمیت است، این موضوع است که پروژه صلح فرصتی برای دوباره ساختن ساختار سیاسی و اجتماعی ترکیه است و اگر آنها بتوانند از این پتانسیل به نحو احسن استفاده کنند، درگیری‌ها و خون‌ریزی‌های ٤٠ساله به پایان خواهد رسید و طرف پ‌ک‌ک با خروج آرام‌آرام از کوه‌ها و ورود به شهرها، بنای یک دموکراسی پیمانی را خواهد گذاشت
دیدگاه تان را بنویسید