مهر: فعالیت براندازانه و ضد امنیت ملی کشورها تحت پوشش سازمانهای حقوق بشری بیش از یک دهه است که بستر جدیدی را برای تقابل غرب با کشورهای مستقل جهان فراهم کرده است. این سازمانها در ابتدای امر خود را حامی مسائل اختلافی چون حقوق بشر، حقوق زنان و مسائل جنسیتی نشان میدهند و از این طریق تلاش میکنند تا با اجیر کردن عدهای در کشور هدف زمینه تحقق اغراض خود را فراهم کنند. یکی از مهمترین بنیادهایی که این سناریو را علیه ایران ایفا میکند؛ بنیاد «هیفوس» وابسته به دستگاه سیاست خارجی هلند است. هلند یکی از کشورهایی است که شدیدا تحت نفوذ لابیهای صهیونیستی قرار دارد. هیفوس که خود را شدیدا دغدغهمند نسبت به مسائل حقوق بشر در ایران نشان میدهد گاهی اوقات در خارج از کشور اقداماتی انجام میدهد که پرده از نیات اصلی تامینکنندگان مالی آن برمیدارد. سال ۲۰۱۰ هیفوس در اقدامی عجیب و کمسابقه جایزهای ۵۰۰۰ یورویی را به مستندسازی ارائه میدهد که صرفا با گوشی تلفن همراهش از تجمعات سکوت پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ ایران فیلمبرداری کرده بود! جالب آنجاست که برای مخفی ماندن هویت فیلمبردار جایزه به فردی با نام محبوبه عباسقلیزاده که طبق
معمول همه عناصر برانداز و مخالف نظام جمهوری اسلامی فعال حقوق بشر نامیده میشود تحویل داده شده است. فیلمی دیگر با موضوع سوء استفاده یک مرد ایرانی چاق از زنان و جوانان خوشتیپ سال ۲۰۱۳ جایزه هیفوس را در جشنواره فیلم روتردام هلند به خود اختصاص داد. فیلمی که سراسر توهین به فرهنگ ملت ایران بود و تنها با اغراض سیاسی تولید شد. اما با بررسی پروژههای این تشکیلات ظاهرا حقوق بشری در ایران باز هم به نکات جالبتری دست پیدا میکنیم. ۲۲ جولای سال ۲۰۱۳ در مقالهای که وبسایت موسسه «knowledge platform» منتشر کرده است به چگونگی ایجاد رابطه میان جنبشهای کارگری در ایران و جنبش برانداز سبز اشاره شده است. نویسنده علنا ادعا میکند که قصد دارد تا با طرحی برای افزایش مطالبات صنفی و منحرف کردن آن به سمت مطالبات سیاسی زمینه را برای تغییرات در ایران فراهم آورد. نکته حائز اهمیت این است که طرح مذکور از طرف بنیاد هیفوس و دفتر وزارت علوم سیاسی دانشگاه آمستردام هلند پشتیبانی مالی شده است. اما برای اینکه اثباب کنیم بنیادهایی چون هیفوس کاملا برای ایجاد تغییرات دلخواه در کشورهای مستقل طراحی شدهاند دلایل بیشمار دیگری نیز وجود دارد. برای
مثال سایت روزآنلاین به مدیریت مسعود بهنود رسما بخش قابل توجهی از بودجه فعالیت خود را از این بنیاد تامین میکند. هیفوس بنیادی است که هرگز بودجه و یا کمک مالی را بابت مبارزه با مواد مخدر، حمایت از زنان بیسرپرست، کودکان کار، درمان بیماران جنسی به دولت جمهوری اسلامی اختصاص نداده و میلیونها دلار کمک مالی این بنیاد تنها به کسانی تعلق میگیرد که جزئی از مخالفان حکومت ایران و طرفداران براندازی در کشورمان باشند. در مقالهای دیگر هیفوس رسما وظیفه تامین مالی هستهای از زنان در داخل ایران را برعهده میگیرد که قرار است مشارکتی فعال در حرکتهای اجتماعی ضدحاکمیتی و براندازانه دارند. نویسنده بنیاد هیفوس ادعا میکند که زنان از سال ۲۰۰۵ تاکنون نقش موثرتری نسبت به جنبشهای کارگری برای براندازی نظام ایران ایفا کردهاند. در واقع این مجموعه از زنان افرادی مانند شیرین عبادی، نرگس محمدی، مهرانگیز کار، نوشابه امیری، مسیح علینژاد، فریبا داوودی مهاجر هستند که از طرفی برای مردم نقش یک روشنفکر و انقلابی از خود گذشته را ایفا میکنند و از سویی دیگر مستمری دائم چند هزار یورویی را از بنیادهای براندازی چون هیفوس دریافت میکنند.
دیدگاه تان را بنویسید