اعترافات سه زن جدا شده از خنساء داعش

مهر: پایگاه ان بی سی نیوز در گزارشی، اعترافات سه نفر از زنان جدا شده از گروه تروریستی داعش را منتشر کرد. یکی از این زنان که از ترس شناسایی و تعقیب داعش، نام مستعار «دعاء» را برای خود برگزیده است در توضیح نحوه پیوستنش به گروه تروریستی داعش گفت که پس از ازدواج با یکی از اعضای سعودی این گروه تروریستی، به عضویت آن درآمد و به گردان زنانه موسوم به خنساء در داعش پیوست. شوهر وی 6 ماه پس از ازدواج در یک عملیات انتحاری به هلاکت رسید. وی در گردان خنساء مسئولیت گردش در کوچه و خیابان در مناطق تحت سیطره داعش را بر عهده داشت. وی پس از شناسایی این افراد آنها را به مقر اصلی داعش منتقل می کرد و به همراه یک مرد دیگر مسئول اجرای حکم شلاق از 20 تا 40 ضربه به این زنان بود. «ام اسماء» دیگر زن داعشی که از این گروه جدا شده بود وظیفه مجازات زنانی را بر عهده داشت که از زیورآلات ولو به ساده ترین شکل، استفاده می کردند، بر عهده داشت. وی همچنین گفت که وظیفه اصلی اش استقبال از زنانی بود که به تازگی از اروپا برای پیوستن به داعش به مناطق تحت سیطره این گروه تروریستی آمده بودند و بیشتر آنها از کشورهای آلمان، فرانسه و بریتانیا به عراق و سوریه آمده بودند. ام اسما در ادامه اعترافات خود افزود: زنانی که به منظور پیوستن به داعش، به تازگی از اروپا به عراق و سوریه آمده بودند در ابتدای امر بسیار خوشحال بودند و تصور می کردند که به «بهشت روی زمین» راه پیدا کردند. «ام اوس» سومین زن جدا شده از داعش در این خصوص گفت: داعش یک دوره آموزشی برای اعضای جدید خارجی خود برگزار می کند که طول این دوره یک ماه است؛ در 15 روز اول امور دینی را به اعضای جدید آموزش می دهند و در 15 روز دوم تروریستهای تازه کار، آموزشهای نظامی می بینند. این سه زن وحشیگریهای گسترده داعش را عامل جدا شدن خود از این گروه تروریستی اعلام کردند. بر اساس اعترافات آنها زندگی در شهر الرقه (از پایگاههای اصلی داعش در سوریه) مانند یک «فیلم ترسناک» بود، اجساد مثله شده انسانها در همه شهر نمایان است و بوی تعفن حاصل از این اجساد همه شهر را فراگرفته و صحنه مشمئز کننده خورده شدن تکه اجساد انسانها به وسیله سگهای ولگرد، در گوشه گوشه شهر دیده می شود. این سه زن درخصوص عضویت خود در داعش به شدت اظهار تاسف کرده و اعلام کردند که زندگی عادی در جامعه پس از جدا شدن از داعش برای آنها امری غیر ممکن خواهد بود و جامعه آنها را نخواهد پذیرفت.