اردوغان دیگر نمی‌خندد!/تصاویر

به این ترتیب حزبی که برای ۱۳ سال تحت هدایت اردوغان بود اکنون برای باقی‌ ماندن در قدرت باید به فکر تشکیل ائتلاف باشد و برای تشکیل دولت به تقلا بیفتد.

در این انتخابات حزب دموکراتیک خلق که از حمایت کردها برخوردار است برای اولین بار حدود ۱۳ درصد آرا را به دست آورده که بیش از ۱۰ درصد آرای لازم برای حضور در مجلس قانونگذاری ترکیه است. با این حساب این حزب در پارلمان جدید حدود ۸۰ کرسی خواهد داشت. این حزب که مدافع حقوق کردها است برای اولین بار تحت عنوان حزب به پارلمان راه می‌یابد.

در پارلمان کنونی، حزب عدالت و توسعه ۳۱۱ کرسی، حزب جمهوری‌خواه ۱۲۵ کرسی، حزب حرکت ملی ۵۲ کرسی و نمایندگان وابسته به حزب (نه خود حزب) دموکراتیک مردم ۲۹ کرسی را در اختیار دارند.

اردوغان با برنامه تغییر قانون اساسی قرار بود اختیارات خود را در حکومت ترکیه افزایش دهد و این کشور را به یک نظام ریاستی تبدیل کند که در آن اختیارات اصلی اجرایی با شخص رئیس‌ جمهور باشد؛ رویایی که در این انتخابات بر باد رفت.

حالا حزب عدالت و توسعه که برای تشکیل دولت حدود ۱۷ کرسی کم دارد، باید به فکر تشکیل یک دولت اقلیت یا ائتلاف با سایر احزاب باشد. حزب دموکراتیک خلق ترکیه گفته هرگز با اردوغان ائتلاف تشکیل نخواهد داد. برخی احزاب اپوزیسیون هم اعلام کرده‌اند که در ائتلاف با حزب عدالت و توسعه شرکت نخواهند کرد و این انتخابات نشان‌دهنده پایان دوران دیکتاتوری در ترکیه است.

انتخابات روز یکشنبه در ترکیه برای رجب طیب اردوغان و حزب متبوعش یک ضربه سخت و یک شکست مفتضحانه به حساب می‌آید، به نحوی که بسیاری از تحلیلگران از آن تحت عناوینی چون «اردوغان سیلی خورد»، «افول ستاره اردوغان» و «پایان دیکتاتوری اردوغان» نام برده‌اند.

اردوغان در اولین واکنش پس از اعلام نتایج انتخابات پارلمانی گفت هیچ حزبی نتوانسته در انتخابات اکثریت قاطع را کسب کرده و حکم تشکیل دولت را به صورت تک حزبی به دست آورد.

وی از تمام احزاب سیاسی درخواست کرد برای حفظ جو اعتماد و ثبات در کشور همکاری کنند. دلایل متعددی برای چرایی شکست اردوغان در انتخابات پارلمانی عنوان شده است اما بدون شک برخی سیاست‌های داخلی و به ویژه خارجی اردوغان در حصول این نتیجه، نقش مؤثرتری داشته‌اند.

اردوغان در رؤیای بازگرداندن امپراتوری عثمانی سیر می‌کرد؛ یک نظام امپراتوری که احتمالا شخص اردوغان در آن نقش امپراتور را داشته باشد! ساخت کاخ مجلل ۶۱۵ میلیون دلاری با ۱۱۵۰ اتاق آن هم به این بهانه که، کاخ قبلی سوسک داشت! استقبال عجیب از محمود عباس در این کاخ ( اردوغان در این مراسم رسمی با حضور ۱۶ بازیگر شمشیر و نیزه به دست و با پوشش‌هایی که بیشتر یادآور دوران عثمانی بود، با محمود عباس عکس یادگاری گرفت.) تجاوز به خاک سوریه و نبش قبر سلطان سلیمان عثمانی، سرکوب وحشیانه اعتراض‌های خیابانی، ماجرای میدان استقلال و پارک گزی، انفجارهای اخیر در تجمع انتخاباتی مخالفان اردوغان در شهر دیاربکر و ... مواردی هستند که در کارنامه سیاست داخلی اردوغان ثبت شده‌اند، مواردی که بی‌شک در نتایج این انتخابات بی‌تاثیر نبوده‌اند.

بخش مهمتر و مؤثر‌تر مسئله، به تحولات منطقه‌ای و سیاست خارجی دولت ترکیه باز می‌گردد. ترکیه به رغم سیاست اعلامی‌اش در حوزه خارجی، مبنی بر صفر کردن تنش‌ها با کشورهای منطقه، در حوزه سیاست خارجی، همچون سیاست داخلی، کارنامه قابل قبولی از خود به جای نگذاشته است. تلاش برای سرنگونی نظام سوریه به هر قیمت ممکن و حمایت‌های پیدا و پنهان از تروریست‌های تکفیری برای رسیدن به این هدف برای اردوغان و حزبش بسیار گران تمام شد.

افشاگری‌های روزنامه جمهوریت درباره کمک‌های تسلیحاتی اردوغان به تروریست‌های تکفیری، تکذیب آن از سوی دولت و بلافاصله انتشار اسناد محکم این کمک‌ها از سوی این روزنامه، دیگر برای مردم ترکیه شکی باقی نگذاشت که، دست اردوغان در دست‌های خون‌آلود تکفیری‌ها است.

همچنین ماجرای شهر کردنشین کوبانی (عین العرب) سوریه و اقدام ناجوانمردانه دولت ترکیه در جلوگیری از فرار زنان و کودکان این شهر که با هجوم وحشیانه تروریست‌های تکفیری مواجه شده بودند را هم باید در نظر داشت. تکفیری‌ها وقتی در حال تکه تکه کردن زنان و کودکان شهر کوبانی بودند، شمار زیادی از مردم این شهر با رساندن خود به مناطق مرزی ترکیه، اجازه عبور خواستند اما ارتش ترکیه نه تنها حاضر به کمک کردن به آنها نشد، بلکه با سرکوب مردم، آنها را وادار به عقب‌نشینی کرد. بعدها برخی رهبران محلی کوبانی فاش کردند، دولت ترکیه کمک به زنان و کودکانشان را به «اعلان جنگ» آنها علیه بشار اسد مشروط کرده بود!

روز گذشته و در حالی که شهرهای کردنشین ترکیه از جمله دیاربکر در جنوب شرق ترکیه شاهد جشن و شادی هواداران حزب دموکراتیک به دلیل راهیابی به پارلمان بودند تصاویری از رجب طیب اردوغان منتشر شد که به شدت غمگین و ناراحت به نظر می‌رسید.

شاید بعد از کُردهای ترکیه، مردم سوریه خوشحال‌ترین افراد از نتایج این انتخابات باشند.حذف ترکیه از معادلات جنگ سوریه، کمک بزرگی خواهد شد برای سوریه و مقاومت منطقه.