وقتی کارمند پیک موتوری اندیشمند جلوه داده می‌شود! / "سهیل عربی" دقیقا کیست؟

سرویس سیاسی «فردا»: حقوق بشر همواره از جمله ابزار کشورهای غربی و سایت های ضدانقلاب جهت اعمال فشار و تبیلغات علیه کشورمان بوده است. داستان سرایی و مظلوم نمایی نیز از جمله شیوه های است که از سوی رسانه‌های اپوزیسیون برای مخدوش جلوه دادن احکام قضایی مورد سوء استفاده قرار می گیرد. متاسفانه حجم اغلب ای ن دروغ پردازی ها نیز بسیار زیاد است. در پروژه مظلوم نمایی رسانه‌های بیگانه اغلب افرادی که به دلیل جرم‌های سنگین به اعدام و یا زندان محکوم شده اند را بی گناه و از جمله شهروندان متشخص معرفی می کنند. در این میان می‌توان به پرونده «سکینه محمدی آشتیانی» اشاره کرد که به اتهام زنا محصنه و همچنین قتل همسرش به اعدام محکوم شد اما رسانه‌های بیگانه تحت لوای حقوق بشر زنان به این موضوع پرداختند و حتی کشورهایی مانند برزیل هم با این باور که وی بی گناه است برای اعطای پناهندگی به وی اعلام آمادگی کردند.

سناریو تطهیر مجرمان مختلف از سوی رسانه‌های ضد انقلاب اغلب با پروپاگاندای رسانه‌ای خاصی و به طور زنجیروار شروع می شود و بنگاه‌های خبرپراکنی به طور هماهنگ هجمه علیه احکام قضایی را آغاز می کنند. گاه اعلام می کنند که احکام قضایی غیر انسانی است و گاه نیز فرد زندانی شده را جهت مظلوم نمایی بیشتر بیمار قلمداد می کنند که فضای زندان بیماری آنان را بیشتر می کند. از دیگر شیوه های تطهیر مجرمان دروغ پراکنی در مورد شخصیت آنهاست. در این زمینه رسانه‌های بیگانه افراد متهم را بعضا شخصیت‌های هنری، علمی و سیاسی قلمداد می‌کنند و به مخاطب اینگونه القاء می کنند که محال است از این چنین افرادی چنین خطاهایی سر بزند.

برای نمونه چندی است رسانه‌های ضدانقلاب مکررا نامی را تکرار می‌کنند که پیداست سوژه‌ی جدید محافل حقوق بشری شده است. «سهیل عربی» فردی است که این رسانه ها قصد دارند از وی قهرمانی ضد دین بسازند و تمام تمرکزشان برتوهین وی نسبت به پیامبر اکرم و مقدسات است .

اما اصل ماجرا چیست؟ آیا سهیل عربی یک متفکر آزادی خواه و یک ایدولوگ ضد انقلاب است ؟ با پیگیری پرونده وی در قوه قضاییه به جزئیاتی از جرایم وی دست یافتیم که به مرور آن می پردازیم. سهیل عربی یک پیک موتوری (برای تولیدی های جوراب) است. وی تنها تا دوم دبیرستان تحصیلات خود را ادامه داده و دیپلم عکاسی دارد . پدرش دارای سابقه ی اعتیاد و حبس به جرم جعل اسناد است . وی فرزندی پنج ساله‌ای دارد که حاصل ازدواجی ناموفق است.

بنابر اخبار منابع موثق به هنگام دستگیری عربی تعدادی از فیلم های مستهجن همراه وی کشف شده که با پیگیری‌های بعدی مشخص می شود بخشی از تفریح و شغل نامبرده جمع آوری و توزیع این فیلم ها بوده است .

اما داستان به اینجا ختم نمی‌شود. با مراجعه ماموران قضایی به منزل وی یک آتلیه‌ی خانگی کشف می شود که پس از جستجوی بیشتر و اعتراف خود او مشخص می شود که این یک آتلیه ی ساده نیست، بلکه یک آتلیه ی پورنوگرافی خانگی است . وی در ساعاتی از روز زنانی را به خانه می آورده و از آنها عکس های حرفه ای مستهجن می‌گرفته است.

هرچند در حال حاضر و بنابر برخی مقتضیات نمی‌توان جزئیات این پرونده را اعلام کرد اما مستنداتی وجود دارد که جرم سهیل عربی ارتداد نبوده بلکه جرم اصلی وی که به خاطر آن حکم اعدام برای وی صادر شده است، ‌تجاوز به عنف است.

با این شرایط و با توجه به اینکه محاکم قضایی کمتر اجازه افشای برخی از پرونده ها را دارند سایت‌های ضد انقلاب از عربی به عنوان یک وبلاگ نویس که به اتهام اهانت به مقدسات محکوم شده یاد می‌کنند. جالب اینجاست که وی دارای هشت صفحه شخصی در فیسبوک نیز بوده است.

البته شانتاژهای خبری درباره این افراد نه تنها آنان را از اعمالی که انجام داده اند تبرئه نمی‌کند بلکه وضعیت بدتری را برای آنان رقم خواهد زد. وضعیتی که در مورد برخی از افراد همچون « ریحانه جباری» و « دل آرا دارابی» نیز بوجود آمد و با عدم رضایت شاکیان پرونده حکم قصاص انان اجرا شد. به هر جهت رسانه‌های ضد انقلاب با اهداف سیاسی دامی را جهت مخدوش جلوه دادن احکام قضایی کشورمان پهن کرده اند که در این میان متهمان این پرونده‌ها بیشترین ضرر و زیان را می بیبنند اما مشخص است که دلسوزی این رسانه‎ها بیشتر به دوستی خاله خرسه می ماند و آنان در این روند تنها به منافع سیاسی و اهداف شوم خود فکر می کنند نه نجات مجرمان از مجازاتی که برای آنان تعیین شده است.