نقش‌آفرینی اتحادیه اروپا برای شناسایی کشور فلسطین/ آمریکا از طرح پیشنهادی فلسطین حمایت می‌کند؟
تحولات دوسه سال اخیر منطقه و به‌ویژه آنچه که در عرصه صهیونیستی- فلسطینی واقع شده، برخی از کشورهای مهم اروپا را بر آن داشته که دست‌کم از جایگاه مجالس خود، نگاه مناسب‌تری به حقوق تضییع شده فلسطین داشته باشند تا آنجا که مجالس برخی از این کشورها به شکل نمادین از تشکیل کشور فلسطین حمایت کرده‌اند.
سرویس سیاسی « فردا »- پایگاه اینترنتی المانیتور 17 دسامبر 2014(۲۶ آذر) در مقاله‌ای به نقش‌آفرینی اتحادیه اروپا در روند صلح در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا پرداخت و نوشت: بی‌تفاوتی اسرائیل[رژیم صهیونیستی] به بسته سخاوتمندانه اتحادیه اروپا (بسته اقتصادی، مالی و دفاعی) و نیز شکست ابتکارعمل صلح آمریکا سبب شده اروپایی‌ها ترغیب شوند قواعد بازی را تغییر دهند و به‌دنبال صلحی کنش‌گرانه باشند. رادیو ارتش اسرائیل10 دسامبر صحبت‌های موشه یعلون، وزیر دفاع اسرائیل، را منتشر کرد که در آن به دلایل کندی شهرکسازیها پرداخت. وی به دانشجویان کالج خاخام‌ها گفت که کندی شهرکسازیها به دلیل فشارهای دولت اوباماست و مصرانه از جوانان خواست صبر پیشه کنند. وزیر دفاع اسرائیل ضمن ابزار خرسندی از زمان اندک رو به پایان دولت اوباما تشریح کرد که دولت اسرائیل مراقب بوده به تنش بیشتر با آمریکا دامن نزند. در ادامه مقاله آمده است: نتانیاهو نیز مانند یعلون امیدوار است که طی کمتر از دو سال باقی‌مانده از ریاست‌جمهوری اوباما، دوستان جمهوری‌خواهش که در انتخابات میان‌دوره‌ای 2014 بر کنگره مسلط شدند، کاخ سفید را نیز به دست گیرند. بنابراین،
به‌تدریج آمریکا از تأکید بر توقف شهر‌ک‌سازی اسرائیل عقب‌نشینی خواهد کرد. در حال حاضر، بیشتر تلاش‌های نتانیاهو بر ترغیب کری و نیز اوباما به خنثی‌سازی چالش‌های جدی است که در طرح پیشنهادی فلسطینی‌ها به شورای امنیت سازمان ملل در ماه جاری وجود دارد. از جمله چالش‌های این طرح پیشنهادی، شناسایی مرزهای 4 ژوئن 1967 به‌عنوان پایه‌ای برای مرز دائمی میان اسرائیل و فلسطین است. احزاب دست‌راستی و حتی برخی احزاب میانه، مرزهای 1967 را «مرزهای آشویتز» می‌خوانند؛ به این معنا که اگر کشور فلسطینی در این مرزها به رسمیت شناخته شود، برابر با نابودی اسرائیل است. حمایت آمریکا از قطعنامه شورای امنیت در مورد سرنوشت اراضی و اورشلیم (بیت‌المقدس) شرقی حتی اگر تنها منفعلانه باشد، سبب خواهد شد پای نتانیاهو به رویارویی علنی با آمریکا کشیده شود. مسئله نتانیاهو این است که این بار روند دیپلماتیک به دور از اثرگذاری کنگره و جامعه یهودیان آمریکا به پیش می‌رود. در پایان مقاله آمده است: پاریس اقدام خود را با تأیید و حمایت بریتانیا و نیز اسپانیا، سوئد، ایرلند و نهادهای اتحادیه اروپا در بروکسل صورت داد. بریتانیا همسایه اروپایی فرانسه و دارای کرسی
دائمی در شورای امنیت است. آلمان نیز احتمالاً از مواضع آمریکا حمایت می‌کند. لورنت فابیوس، وزیر خارجه فرانسه، در سخنرانی 28 نوامبر مجلس ملی این کشور گفت که اوضاع به این منوال پیش نخواهد رفت. گفت‌وگوهایی که کری هدایت کرده، به پایان رسیده است. «ما خواهان پرهیز از خطر گفت‌وگوهای بی‌پایان هستیم.» فابیوس تنش‌های فزاینده در اراضی و اورشلیم (بیت‌المقدس) را به دلیل سیاست‌های داخلی دانست که تلاش‌ها برای رسیدن به توافق از طریق گفت‌وگوهای مستقیم با کمک آمریکا را تضعیف کرده است. پاریس به‌دنبال برگزاری نشستی بین‌المللی با مرکزیت ابتکارعمل صلح عربی است. برای پیشبرد این ابتکارعمل عربی، فرانسه در اسرائیل از حمایت رهبر حزب کارگر و برخی از وزرای سابق و نیز اویگدور لیبرمن، وزیر خارجه اسرائیل، بهره‌مند است. هدف این ابتکارعمل، عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی و نیز خروج اسرائیل از مرزهای 1967 و تبادل زمین است. بنابراین به نظر می رسد امید چندانی نیست که آمریکا از طرح پیشنهادی فلسطین به شورای امنیت سازمان ملل که در متن به آن اشاره شده، حمایت کند؛ اما به‌نظر می‌رسد تحولات دوسه سال اخیر منطقه و به‌ویژه آنچه که در عرصه صهیونیستی-
فلسطینی واقع شده، برخی از کشورهای مهم اروپا را بر آن داشته که دست‌کم از جایگاه مجالس خود، نگاه مناسب‌تری به حقوق تضییع شده فلسطین داشته باشند تا آنجا که مجالس برخی از این کشورها به شکل نمادین از تشکیل کشور فلسطین حمایت کرده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید