درخواست دیپلمات‌های اروپایی درباره مذاکرات

فارس: روزنامه گاردین در تحلیلی با عنوان « اکنون زمان توافق هسته‌ای با ایران است» ضمن ترغیب طرفین مذاکره به توافق نهایی می‌نویسد که ما کشورهای ۳+۳ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین بعلاوه‌آلمان) و ایران را ترغیب می‌کنیم تا مهلت ۲۴ نوامبر به توافق هسته ای جامع برسند. گاردین سپس ادامه می‌دهد، به تعویق انداختن تصمیم نهایی جدی موجب می‌شود فرصت‌های بیشتری برای مخالفان این مسیر دیپلماتیک به وجود آید تا این فرایند را تخریب کنند. طبق این گزارش ممکن است مخالفان ممکن است توافق را دچار مشکل کنند که راه‌حل‌های مبتکرانه فنی شکل گرفته باشد و توافق در دسترس باشد، توافقی که به صورت کارآمد و صلح‌آمیز نگرانی‌ها ۳+۳ درباره گسترش تسلیحات هسته‌ای را مورد خطاب قرار دهد و در عین حال به خواسته‌های قانونی و حاکمیت ایران احترام گذارد. این مقاله که توسط جمعی از دپیلمات‌های ارشد اروپایی نگاشته شده است، تصریح می‌کند توافق موقت هسته‌ای که در نوامبر ۲۰۱۳ به امضا درآمد، تا امروز اطمینان محکمی را برای گروه ۳+۳ از طریق نظارت دقیق بر برنامه هسته‌ای ایران و همچنین محدود کردن خروجی اورانیوم غنی‌شده ایران به وجود آورده است. گاردین افزود که برای رسیدن به این سطح از مذارکرات، اروپاییان [با دو روش]سرمایه گذاری وسیعی برای تحمیل هزینه‌های اقتصادی به ایران از طریق تحریم‌های بی سابقه علیه تهران و به انزوا کشیدن این کشور انجام دادند. طبق این گزارش، اروپاییان می‌بایست طرفین مذاکره را ترغیب کند تا از طریق مصالحه معقول به بخش‌های برجسته توجه کنند و همچنین در عین حال از موضوعاتی که برای یک توافق خوب ضروری نیست بپرهیزند. اروپا باید با دولت آمریکا همکاری کند تا به همپیمانان منطقه‌ای مشکوک تضمین دهد که توافق نهایی هسته‌ای با ایران دارای مزایای طولانی استراتژیک خواهد داشت. طبق این گزارش، هزینه شکست مذاکرات باید در نظر گرفته شود. شکست مذاکرات برای گروه ۳+۳، احتمالاً منجر به برنامه نامحدود و با نظارت ظریف هسته‌ای ایران می‌شود. شکست در رسیدن به توافق نهایی تحریم، تنش و انزوای ایران را نیز به همراه دارد و همین امر انگیزه‌های بیشتری برای ایران به وجود می‌آورد تا تسلیحات هسته‌ای را دنبال کند و منافع غربی را بیشتر تضعیف کند. هزینه شکست برای ایران هم از نظر اقتصادی و هم امنیتی غیرقابل شمارش است. این گزارش سپس ادامه داد که گروه ۳+۳ با رسیدن به توافق نهایی، می‌تواند یک سابقه کاملاً تاریخی به وجود آورد که امنیت جهانی را از طریق محدود کردن توانمندی ایران برای برنامه تسلیحات هسته‌ای تأمین کند. یک توافق نهایی هسته‌ای همچنین اعتماد را تقویت می‌کند و یک فضای سیاسی لازم برای اروپا برای تعامل مجدد با ایران به شیوه‌ای معنادار در خصوص موضوعاتی چون حقوق بشری را به وجود می‌آورد. این گزارش تأکید دارد که یک توافق نهایی با ایران می‌بایست تعامل غرب با ایران را از طریق بازکردن گزینه‌های جدید برای دنبال کردن منافع منطقه‌ای مشترک مجددا شکل دهد. از جمله نویسندگان این مطلب، «خاویرسولانا» مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه اروپا و دبیرکل ناتو، «آنا پالاسیو» وزیر امور خارجه اسبق اسپانیا، «کارل بیلدت» وزیر خارجه سابق سوئد، «اما بونینو» وزیر خارجه اسبق ایتالیا، «جان ماری گوئنو» رئیس مرکز تحقیقاتی «گروه بین المللی بحران» و «نوربرت روتگن» و «روبرت کوپر» دیپلمات ارشد انگلیسی هستند.