عاملان تفرقه متنبه شده‌اند/ هیچ چیز از نظر مردم پنهان نمی‌ماند/ وحدت نیازمند شفافیت است نه مذاکرات پنهانی

سرویس سیاسی « فردا »- برخی از طیف های اصولگرا بعد از یک دوره رایزنی فشرده و البته پشت پرده طی روزهای اخیر همایشی را با عنوان «همه با هم»‌ برگزار کردند. از قرائن و شواهد پیداست که این همایش به جهت علنی کردن تصمیمات برخی از گروه‌های سیاسی داخل در این جریان سیاسی برگزار می شود. خبر غیر منتظره برگزاری همایش نیز در نوع خود جالب توجه بود. گرچه برخی از اصولگرایان اعلام کرده بودند که فعالیت‌های مثبتی در جریان است اما هیچ گونه خبر و اطلاعاتی از نحوه و حتی برگزاری جلسات در رسانه‌ها درز پیدا نکرده بود. اما اینکه آیا این همایش توانست در جهت وحدت اصولگرایان موثر باشد یا خیر سوالی است که خبرنگار «فردا» از عباس سلیمی نمین کارشناس مسائل سیاسی کشورمان پرسید. متن این گفتگو را در ادامه بخوانید. - اصولگرایان این روزها تلاش دارند تا در مقابل رقبا به وحدت برسند. روند حرکتی اصولگرایان برای رسیدن به این وحدت را چگونه ارزیابی می کنید؟ قطعا گام های برداشته شده را می توان مثبت ارزیابی کرد چراکه بر اساس خطاهای گذشته نشانه هایی را شاهدیم که توجه به ضرورت های کار تشکیلاتی در حال صورت گرفتن است و به نظر می رسد از بعضی نگاه های فردی اجتناب می شود. بنابراین می توان این مسئله را مثبت ارزیابی کرد و گام های بعدی که برداشته می شود عموما باید در جهت تشخیص بهتر مردم صورت گیرد، یعنی شاخصین گروه های مختلف در طیف اصولگرا به گونه ای عمل کنند که تشخیص اصلح در انتخابات که کار بسیار سختی است برای مردم سهل شود. - نظر شما درخصوص همایش چند روز پیش تحت عنوان همایش وحدت اصولگرایان چیست. به نظر شما این جلسه توانست وحدت بین اصولگرایان را محقق سازد؟ قطعا نفس برگزاری جلسه و حضور کسانی که قبلا تاکید بر برداشت شخصی داشتند و حجت شرعی آنها فقط برداشت شخصی خودشان بود و برداشت جمعی را حجت شرعی برای خود نمی دانستند را می توان مثبت ارزیابی کرد. حضور این شخصیت ها در جمع سایر اصولگرایان یعنی پذیرش نظر جمع نه نظر فرد. خود این دستاورد بسیاری بالایی برای جریان اصولگرایی است. - یکی از موضوعاتی که پیش از این جلسه مطرح می شد این بود که هدف فعلی وحدت گفتمانی است. در این خصوص به نظر شما اصولگرایان این روزها به وحدت گفتمانی نیاز دارند یا وحدت عملی؟ در هر 2 زمینه اگر تلاش شود خوب است اما فرصت چندانی برای نزدیک شدن گفتمان نظری اصولگرایان در اختیار نیست. این مسئله یک زمان طولانی را می طلبد. به نظر من اصولگرایان نیازمند رسیدن به یک مکانیزم عملی در مورد نحوه کار تشکیلاتی هستند. اصولگرایی یک حزب نیست بلکه یک سری باورهایی است که جریانات مختلف می توانند در درجات مختلف نسبت به آن نزدیک و دور باشند، همین مسئله سبب می شود اصولگرایان نتوانند از نظر تشکیلاتی یک مشی عملی را حاکم کنند، چون نظام حزبی ندارند و فقط یک سری اعتقادات مشترک بین چندین جریان است که ایجاد نوعی همگرایی کرده است. این جریاناتی که احساس همگرایی باهم دارند باید به یک مشی عملی در کار جمعی برسند که متفاوت از تشکیلات حزبی است. - چه تفاوتی بین تشکیلات حزبی و اصولگرایانی که به نظر شما یک حزب نیستند، وجود دارد؟ در تشکیلات حزبی برای رسیدن به مشی عملی کار جدی نیاز نیست انجام شود چراکه در کار حزبی مشخص است با چه مکانیزمی باید وارد انتخابات شد. اما این کار برای یک طیف فکری سخت است. در گذشته اصولگرایان به یک مکانیزم هایی رسیده و توفیقاتی نیز کسب کرده بود. اما برخی دوستان این بحث را مطرح کردند که اگر گروه های مختلف اصولگرایی به یک جمع بندی برسند این نمی تواند حجت باشد. فقط باید بین خود و خدا به فردی برسد که او را اصلح می داند. بعنی معتقد بودند فرد اگر کسی را اصلح دانست اما جمع فرد دیگری را اصلح دانست شما باید به آن جمع بندی خودت پای بند باشید. این مسئله موجب ایجاد تفرقه بین اصولگرایان شد. الان نشانه هایی از تغییرات در برخی دوستان وجود دارد که نشان می دهد که می خواهند به کار جمعی روی بیاورند. طبیعتا در کار جمعی افراد جمع بندی خود در مورد کاندیداها بیان می کنند اما اگر همه روی یک فرد به وحدت نرسیدند، در این زمان است که باید رای گیری انجام شود. در نشست اخیر نیز به نظر می رسد تغییراتی در افرادی که حجت را نظر شخصی خود می دانستند ایجاد شده است. - به نظر می رسد اصولگرایان بیشتر به مذاکره در خفا اعتقاد دارند و اعلام نتایج مذاکرات را به چنین همایش هایی موکول می کنند. از نظر شما این امر منجر به بی اعتمادی در بدنه اجتماعی جریان اصولگرا نمی شود؟ من فکر نمی کنم اصولگرایان برای دستیابی به مکانیزم عملی به صورت پنهان صورت گیرد یعنی باید کاملا آشکار باشد و هر گروهی نماینده ای داشته باشد، تعداد نمایندگان مشخص شود. بدین صورت هیچ مسئله ای در این مکانیزم از دید مردم غافل نمی ماند. در مجموع دست یابی به یک مکانیزم کار جمعی نیازمند شفاف سازی است و نمی تواند هم به صورت پنهانی باشد. باید بحث شود، به جمع بندی رسید و گروه ها به تبادل نظر بپردازند. این مسائلی است که قطعا به سمع و نظر مردم خواهد رسید و توافق پنهان نمی تواند داشته باشد. در گذشته نیز اینگونه بود. اگر اصولگرایان به توافق می رسیدند همه چیز کاملا شفاف و مشخص بود. پایگاه اجتماعی اصولگرایان نیز پشت سر تصمیمات قرار می گرفتند. - به عنوان بخش پایانی گفتگو بفرمایید که نقش نخبگان را در جریان اصولگرایی تا چه حد مهم می دانید؟ خلاء حضور نخبگان در این جریان احساس نمی شود؟ اصولگرایان همواره در گذشته نقش نخبگان را لحاظ می کردند. کسانی که دارای تاثیرات پیرامونی هستند و در جاهای مختلف می توانند تاثیر گذار باشند از سوی اصولگرایان مورد توجه قرار می گرفتند. فکر می کنم در توافق اخیر هم چنین جایگاهی برای نخبگان دیده شده است.