شورای امنیت از غزه تا یمن

سرویس سیاسی « فردا »: تحولات یمن این روزها با شتابی مثال‌زدنی پیش می‌رود. اعتراضات مدنی در این کشور که با محور مبارزه با فساد دولتی آغاز شد، با وجود برکناری دولت در روز گذشته ادامه یافت و این نشان دهنده آن است که معترضان، خواسته‌هایشان فراتر از راهکارهای تشریفاتی و غیرموثر به‌منظور پایان دادن به اعتراضات میلیونی است.

یکی از مهم ترین ویژگی های اعتراضات یمن، مسالمت آمیز بودن اعتراضات و پرهیز معترضان به از دست گرفتن اسلحه است.

این ویژگی از آن جهت حائز اهمیت است که طی ماه های اخیر، خشونت های غیرقابل باور داعش در خاورمیانه، منطقه را دچار بحرانی فراگیر کرده است.

همچنین نسل کشی رژیم صهیونیستی در غزه، به شهادت بیش از 2000 فلسطینی منجر شد که بخش بزرگی از این آمار را زنان و کودکان تشکیل می دادند.

در چنین شرایط اسفباری، اکنون حوثی های یمن بدون دست بردن به اسلحه، اعتراضات مدنی خود را پیگیری کرده و با استقبال عمومی مردم این کشور، دولت مجبور به عقب نشینی شده است.

با این همه نکته جالب توجه آنجاست که شورای امنیت سازمان ملل که برحسب وظایف ذاتی اش، باید مراقب عدم وقوع جنایت علیه بشریت، قتل عام و جنگ باشد، اکنون درحالی اعتراضات مسالمت آمیز حوثی ها را محکوم کرده و میلیون ها معترض یمنی را متهم به بی ثبات کردن کشورشان می کند که پیش از این در قبال بروز فاجعه انسانی در غزه سکوت کرده بود و تاکنون به جز تحریم فرمایشی داعش، از برخوردی موثر با این گروه خودداری کرده است.

شورای امنیت که رهبران انقلاب مردمی و مسالمت آمیز علیه دولت ناکارآمد یمن را تهدید به تحریم کرده، گویی از یاد برده است که حوثی های این کشور، خود قربانی اقدامات تروریستی القاعده بوده و اکنون درحالی با واکنش عجولانه شورای امنیت مواجه شده اند که این شورا، پیش از این با سکوت خود در قبال بحران های انسانی، عدم بی طرفی در جریان تعارضات بین المللی را به اثبات رسانده بود.

هرچند به نظر می رسد با کناره گیری دولت در یمن، اکنون انقلابیون در این کشور بدون دست زدن به اقدامات خشونت طلبانه در حال نزدیک شدن به خواسته های مشروع خود هستند، اما مقابله شتاب زده شورای امنیت با انقلاب مردمی یمن، آن هم در مقایسه با سکوت طولانی مدت در قبال فجایع انسانی در غزه، سوریه و عراق، بار دیگر این نکته را به اثبات رساند که برای مهم ترین نهاد مدعی دفاع از صلح و حقوق بشر، آنچه مهم است، نه جان انسان ها بلکه منافع قدرت هایی است که حتی به قیمت فراگیر شدن تروریسم دولتی و غیردولتی، حاضرند چشم خود را بر تراژدی های انسانی ببندند و همین رسوایی، مهم ترین عامل تهدیدکننده صلح جهانی در شرایط کنونی است.

مدعیان ثبات منطقه که نعل وارونه مقابله با افراطی گری به پا کرده اند، می خواهند با برچسب تروریسم، اعتراضات مدنی را سرکوب کنند و همراهی نهادهای بین المللی چون شورای امنیت با این تاکتیک نخ نما، نگرانی ها از ناکارآمدی سازمان ملل برای مهار تروریسم را دوچندان کرده است.

منبع: جام جم آنلاین