سرویس سیاسی « فردا »- امیر قربانی- اواخر هفته گذشته بود که مجلسی ها بالاخره وزیر پرحاشیه دولت یازدهم را پای صحن علنی کشاندند تا با سوال و جواب کردن از وی و شنیدن آرای موافقان و مخالفان، وزیر علوم را استیضاح کنند و در پایان نیز این استیضاح رای آورد تا به نوعی نمایندگان مجلس شورای اسلامی اخطاری به سایر وزرای کابینه حسن روحانی نیز داده باشند. در این بین یکی از نکاتی که در جلسه استیضاح وجود داشت، ماجرای حمایت علی لاریجانی از وزیر معزول علوم و مخالفت با استیضاح وی بود که گویا این مسئله خیلی به مذاق لیبرال ها خوش آمده و بار دیگر و در ادامه روند سردرگم خود، از یک اصولگرا دفاعی تمام قد داشته باشند. اقدامی که کمتر از سوی اصلاح طلبان در طول سال های اخیر صورت گرفته و این جریان هر جا منفعتی از سوی یک اصولگرا به آنها رسیده به حمایت از وی پرداخته و هر جا اصولگرایان در جهت خلاف منفعت آنان گام برداشته اند، عملیات تخریب علیه آنها را در پیش گرفته اند. پرده اول- لیبرال ها و اختلاف افکنی در میان اصولگرایان اصلاح طلبان در طول سال های گذشته همواره سعی داشته اند تا با ایجاد اختلاف در بین اصولگرایان، راه خود را برای بازگشت به
فضای سیاسی کشور باز کنند و البته در این مسیر موفقیت هایی نیز داشته اند. نمونه بارز آن نیز انتخابات ریاست جمهوری بود که اصلاح طلبان در آن توانستند ضمن ایجاد اختلاف در میان اصولگرایان و متحد شدن خود در قالب طیف حامیان هاشمی رفسنجانی، در انتخابات به برتری دست یافته و کاندیدای مورد نظر خود را راهی پاستور کنند. این بار نیز لیبرال ها برنامه ریزی خود برای انتخابات مجلس را از مدت ها پیش آغاز کرده اند و بار دیگر بنا دارند با ایجاد اختلاف در میان اصولگرایان، کرسی های مجلس دهم را تصاحب کنند. از همین رو جریان اصلاحات از هر فرصتی برای ایجاد اختلاف در میان اصولگرایان استفاده می کند و این بار با تعریف و تمجیدهای خود از علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی قصد دارند تا وی را در مقابل نمایندگان اصولگرای مجلس قرار داده و بدین صورت در مجلس اختلاف افکنی کنند. در این مسیر نیز اصلاح طلبان حمایت علی لاریجانی از وزیر علوم در ماجرای استیضاح را دستمایه برنامه های خود قرار داده اند. لیبرال ها این روزها قصد دارند با هیاهوی سیاسی و رسانه ای خود از یک سو به تخریب اصولگرایان مجلس پرداخته و از سوی دیگر تفکرات لاریجانی را نزدیک به اصلاح
طلبان قلمداد کنند تا به این صورت میان رئیس مجلس و نمایندگان اصولگرای مجلس اختلاف بیندازند. در این بین البته برخی اصولگرایان نیز هستند که به این اختلاف افکنی لیبرال ها دامن می زنند و با هجمه به علی لاریجانی و خواسته یا ناخواسته در مسیری حرکت می کنند که جریان اصلاح طلب آن را می پسندد. پرده دوم- سوابق اعتدالی علی لاریجانی علی لاریجانی رییس مجلس، هفته گذشته و پس از سخنان فرجی دانا در روز استیضاح از وزیر علوم حمایتی تلویحی انجام داد و گفت: تشکر می کنم که خوب صحبت کردند و در فضای آرامی مطرح کردند. چون شما برخی مطالب را برای من فرستادید ، وزارت اطلاعات به جز یک نفر بقیه را تایید را کرده است. تصور می کنم با جا به جایی چند نفر، مشکل برطرف شود. لازم به ذکر است همین الان آقای جهانگیری را پیغام دادند که حتماً این اقدامات را انجام خواهند داد. این اظهارات علی لاریجانی در مجلس در شرایطی بیان شد که آنچنان هم رنگ و بوی حمایت از وزیر در کار نبود و رئیس مجلس آخرین تلاش خود برای جلوگیری از اختلاف احتمالی میان دولت و مجلس را نیز انجام داد. اما در پایان این نظر نمایندگان مجلس بود که نتیجه بخش بود و فرجی دانا را به عنوان اولین
وزیر معزول دولت یازدهم معرفی کرد. البته رفتار و گفتار علی لاریجانی در طول سال های ریاست بر مجلس همواره نشان از خلق و خوی اعتدالی وی داشته است. ضمن اینکه لاریجانی در بسیاری از مسائل کشور به خصوص در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد همواره به فکر مصالح نظام بود و سعی در ایجاد آرامش میان گروه ها و جریان های مختلف داشت. لاریجانی ازجمله شخصیتهای کشور است که قدرت تاثیرگذاری خود را به رخ دیگران نمیکشد یعنی برای او نتیجه کار دارای اهمیت است نه در بوق و کرناشدن نقش او در تصمیمگیریها و اتفاقات؛ چراکه به درک مخاطبان اعتقاد دارد و میداند زمان زیادی نخواهد گذشت که نقش و تاثیرگذاری او آشکار خواهد شد. پرده سوم- لیبرال ها و نامزدهای کرایه ای نزدیکی به جریان راست سنتی در حال حاضر به عنوان تاکتیک سنگر به سنگر لیبرالها محسوب می شود. جریان لیبرال در این روند هم می توانند خود را در دو قطبی اعتدال و افراط در دایره اعتدال تعریف کنند و با رسانه هایی که در اختیار دارند و همچنین رفتارهای غلط سیاسی جبهه پایداری رقیب را افراطی جلوه دهند و هم اینکه از نامزدهای این جریان برای فتح سنگرهای آینده استفاده کنند. تعامل لیبرال ها و
روی آوردن آنها به هاشمی رفسنجانی، حسن روحانی و علی اکبر ناطق نوری در طول یکی دو سال گذشته نشان داده که این جریان به این نتیجه رسیده که برای کسب موفقیت راهی جز گرایش به راست سنتی و برخی اصولگرایان ندارد. در بطن ماجرا اصلاح طلبان علاقه بسیاری به احیای دوباره جریان خود دارند اما با توجه به تندروییهایی که در گذشته انجام دادهاند، امکان احیای مجدد فعلا برای آنها مهیا نیست. از همین رو اصلاح طلبان سعی دارد با نزدیکی به افرادی که خود را در دایره اعتدال تعریف می کنند، جریان خود را مجددا احیا کنند. بنابراین به نظر می رسد اصلاح طلبان برای انتخابات آتی چشم به گزینههای جناح راست دوختهاند و در این راستا سعی میکنند با حمایت های خود از برخی چهره های برجسته اصولگرایی و برگزاری دیدارهایی با راست گرایان سنتی، خود را با نامزدهای خارج از جریان خود هماهنگتر و همنواتر سازند. امری که خود نیز چندان به فرجام آن امید ندارند...
دیدگاه تان را بنویسید