دولت در دفاع از فرجی‌دانا راسخ نبود/ تلاش دولت برای فتح مجلس/ لابی با نمایندگان آغاز شده است

سرویس سیاسی « فردا »-مریم آبنیکی- بالاخره ماجرای استیضاح وزیر علوم دولت یازدهم پس از کش و قوس های فراوان به نتیجه رسید و مجلسی ها موفق شدند با کسب اکثریت آرا، اولین وزیر دولت روحانی را عزل کنند. با طرح این استیضاح زمزمه هایی مطرح شد که دولت برنامه های خود را برای انتخابات سال آینده مجلس و کسب کرسی های مجلس آینده منسجم تر خواهد کرد. در این باره اما خبرنگار « فردا » گفتگویی با عباس سلیمی نمین انجام داد که در ادامه آن را می خوانید: به نظر شما استیضاح صورت گرفته از سوی نمایندگان مجلس تاثیری در ادامه روند دولت و مجلس خواهد داشت یا خیر؟ علی القاعده چون استیضاح یکی از ابزارهای نظارتی مجلس است هیچ تاثیری در روابط 2 قوه نباید داشته باشد. خوشبختانه نوع مشارکت نمایندگان مجلس در این استیضاح راهی را هم برای تاثیرات منفی باقی نمی گذارد. چراکه کسانی که از این استیضاح دفاع کردند استدلال و منطقی قوی داشتند و کسانی که علیه این استیضاح سخن گفتند چندان منطقی قدرتمندی نداشتند. بنابراین عملا نباید در روابط مشکلی ایجاد شود. - عدم حضور آقای روحانی در مراسم استیضاح به نظر شما بر رای آوردن آن تاثیر داشت؟ عدم حضور ریاست محترم جمهوری در مجلس خودش بیانگر این معنا هست که قوه مجریه دفاع چندان قوی نمی خواست در این زمینه به عمل بیاورد. به عبارتی دیگر قوه مجریه در دفاع از وزیر راسخ نبود وگرنه نفس حضور آقای روحانی می توانست اما تاثیراتی در آرا داشته باشد. - یعنی معتقدید که خود دولت هم راضی به این استیضاح بود؟ من نمی خواهم بگویم که راضی بود بلکه می خواهم بگویم تلاش و سرمایه گذاری در این زمینه بعمل نیاورد. اینکه چرا در این زمینه سرمایه گذاری نکرد خودش قابل بررسی است و نیاز به اطلاع از درون محاسبات هیئت دولت با ارکان اصلاح طلب دارد. بنابراین در این زمینه دولت می توانست قوی تر عمل کند اما این کار را نکرد. - به نظر شما این استیضاح تاثیری بر انتخابات سال آینده مجلس نیز خواهد داشت یا خیر؟ دولت هرآنچه در توان داشته باشد در انتخابات سال آینده مجلس صورت خواهد داد. این بستگی به استیضاح نداشته و نخواهد داشت. دولت ها همواره در آستانه انتخابات مجلس تلاش دارند که مجلسی را هموارتر و همگون تر با خود شکل دهند. حالا اینکه این استیضاح تاثیری در رویه دولت داشته باشد بنده قبول ندارم. همه دولت ها نیز برای انتخابات مجلس سرمایه گذاری می کنند، بعضی دولت ها خیلی پررنگ وارد ماجرا می شدند و از بیت المال برای انتخابات مجلس هزینه می کردند و بعضی دیگر کم رنگ تر و پنهان تر. - اما با توجه به اینکه اکثر جریانات برنامه خود را برای انتخابات سال آینده مجلس مشخص کردند، دولت هنوز برنامه جدی و مدونی برای انتخابات ندارد. دولت قطعا نمی تواند برای انتخابات مجلس به صورت حزبی و به عنوان یک حزب عمل کند. البته اینگونه هم نیست که دولت هیچگونه اقدامی نکرده و تمهیدی نداشته باشد. دولت برنامه هایی داشته اما از مجبور است به صورت غیرحزبی از گرایش خود حمایت کند. تماس هایی هم با بعضی از فراکسیون ها در مجلس گرفته شده و تعاملاتی نیز در این زمینه با برخی نمایندگان مجلس که شانس بالایی برای کسب رای دارند صورت گرفته است. - پس دولت فعالیت خودش را آغاز کرده است؟ قطعا این چنین است و تماس ها برقرار. - به نظر شما تندروی های چند وقت اخیر رئیس جمهور در برخی سخنرانی ها تاثیری بر استیضاح وزیر علوم داشت یا خیر؟ این رفتار شرایط را برای دولت سخت تر کرد. برخی معتقد بودند که اظهارات ناپسند ریاست محترم جمهوری شرایط وزیر را بدتر کرد. قطعا این چنین است. نارضایتی مجلس از برخی تصمیمات وزیر سابق علوم کاملا روشن بود. اما اظهارات رئیس جمهور شرایط را برای دولت سخت تر و برای استیضاح وزیر آسان تر کرد. یعنی برخی افرادی که هنوز تصمیم قطعی خود را نگرفته بودند این نوع رفتار رئیس جمهور در قبال منتقدین سبب شد تا بعضی تصمیم ها راسخ شود. - اما آقای روحانی در سفر اخیر به اردبیل هم این نوع گفتار را ادامه داد. با توجه به مشاهده نتیجه اظهارات نه چندان پخته رئیس جمهور، این نوع گفتار در سفر اردبیل هم ادامه داشت. ایشان موضع گیری هایی داشتند که مطبوعات طرفدار دولت مجبور به سانسور و حذف این مطالب شد. چرا رئیس جمهور باید متاثر از مشاورانی باشد که خود این مشاوران بعدا وقتی در گفتار رئیس جمهور دقت می کنند، به اشتباهات پی برده و مطالب را سانسور می کنند. این مطلب نشان می دهد که ما یک مشکلی در کشور داریم و مقام ریاست جمهوری در کشور ما یک مقام ملی است و باید مشاورانش هم ملی باشند. البته این بدان معنا نیست که رئیس جمهور مشاور حزبی نداشته باشد و از بعضی خویشاوندان را بهره نگیرند. اما همزمان باید از بعضی شخصیت های ملی نیز بهره مند شوند. آقای روحانی می تواند از برادرش آقای فریدون بهره بگیرد و اختیار این کار را هم دارد. اما بحث ما این است که رئیس جمهور وقتی رئیس جمهور کل کشور می شود، می بایست تمهیدی بیاندیشد که افرادی در اطرافش قرار بگیرند که نگاه ملی در این جایگاه داشته باشند. در غیر اینصورت به سرعت شخصیت های برجسته وارد خطا می شوند. مشاورینی که در حاشیه رئیس جمهور قرار می گیرند می توانند افکار رئیس جمهور را به سمتی هدایت کنند که این فقط به سود یک جریان خاص باشد. همین مسئله نیز موجب تخریب رئیس جمهور می شود. این مسئله را در گذشته و در دوران آقای احمدی نژاد هم دیدیم. وقتی مشاور وی فردی با هویت نامشخصی مثل آقای مشایی می شود، عاقبتی نه چندان مطلوب برای فردی مانند احمدی نژاد رقم می خورد. سیستم نباید اجازه دهد آقای مشایی همه چیز رئیس جمهور شود. الان آقای احمدی نژاد می تواند آقای مشایی را بگذارد روی طاقچه و او را سجده کند. اما وقتی که رئیس جمهور ملت می شود سیستم نباید اجازه دهد که فردی مانند مشایی همه راه های ارتباطی با رئیس جمهور را قطع کند. به عنوان سوال پایانی شما معتقدید که یکی از مشکلات دولت ها به مشاوران اطراف رئیس جمهور بر می گردد؟ همه می دانند که اطلاع رسانی به رئیس جمهور از کانال مشاوران است. یعنی آنها هستند که گزارش های چندین صفحه ای را به رئیس جمهور می دهند. آنها هستند که فرصت ارتباط های طولانی در ایام فراغت را دارند. بنابراین ما می توانیم این نقطه ضعف را از بین برده و یا آن را جبران کنیم. در غیر اینصورت شخصیت ارزنده ای مانند آقای روحانی هم دارای مشکلات جدی می شود. بعضی از ظواهر امر نشان می دهد این مشاورین با خط دهی های خود زودتر توانستند رئیس جمهور را عصبانی کنند. در دوران ریاست جمهوری های گذشته بعضی زیاده طلبی ها در دوره دوم ایجاد می شد اما در دولت یازدهم در همین دور اول و در آغاز سال دوم مصادیقی پیدا می کند.