سرویس سیاسی «فردا»؛ تقریبا یک ماه از جنگ در غزه میگذرد و این نبرد نابرابر تلفات انسانی و مالی سنگینی را به ساکنان نوار غزه تحمیل کرده است. بنابر آخرین اخبار آتش بس 72 ساعته میان اسرائیل و حماس برقرار شده است نیروهای رژیم صهیونیستی به طور کلی عقب نشینی خواهند کرد. اما چرا ساکنان غزه با وجود بیش از 1800 شهید باز برقراری آتش بس کامل با رژیم صهیونیستی را مبتنی بر رفع کامل تحریم نوار غزه میدانند؟
مردم غزه از سال 2007 و با روی کار آمدن دولت حماس تحت یکی از شدیدترین تحریم ها در طول تاریخ قرار گرفتند و با محاصره کامل زمینی و دریایی نوار غزه کمبود امکانات و مایحتاج زندگی در این بخش از خاک فلسطین مردم را تا فقر مطلق به پیش برده است؛ چنانچه مردم غزه راه حلی به جز جنگ تا وادار کردن صهیونیستها در رفع تحریم 1.8 میلیون ساکن فقیر غزه نمی شناسند. جالب آنجاست که 78 درصد جمعیت نوار غزه را آوارگان فلسطینی تشکیل میدهند که اکثرا در اردوگاههای مملو از فقر و با امکانات بسیار محدود زندگی میکنند. از سال 2009 و با
نزدیکی بیش از اندازه "بان کی مون" دبیر کل سازمان ملل متحد به رژیم صهیونیستی و کاهش تدریجی کمک های آژانس کار و امداد سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی(آنروا) وضعیت بسیار سختی برای مردم مظلوم غزه ایجاد شده است. در کشور مصر و در زمان محمد مرسی تلاش بسیار زیادی از جانب آمریکا و رژیم صهیونیستی صورت گرفت تا با فشار آوردن به دولت مرسی وی را از باز کردن باریکه نوار غزه منصرف کنند و بعد از مرسی نیز دولت نظامی این کشور تخریب تونل ها در مرز میان مصر و باریکه غزه را در اولویت قرار داد. در کنار تحریم ظالمانه تهاجم گاه و بیگاه نظامیان صهیونیست به غزه عرصه را چنان بر این مردم تنگ کرد تا ادامه جنگ و از دست دادن عزیزان و کشتار بیرحمانه مردم فلسطین را بر مرگ تدریجی و بی سرو صدای ناشی از فقر مطلق ترجیح دهند تا شاید مجامع بینالمللی و مردم آزاد جهان چاره ای برای سکوت در برابر تحریم ظالمانه فلسطین بیاندیشند.چرا گروههای فلسطینی آتش بس را نمیپذیرند؟ تلاش مقامات آمریکایی و صهیونیست برای استحاله موضوع غزه و نسبت دادن اقدام نظامی اسرائیل بهمنظور تامین امنیت تلاویو در برابر موشکهای حماس تنها برای فراموش شدن موضوع محاصره
غزه صورت میگیرد تا رفع محاصره بعنوان یک مطالبه در افکار عموم جهان مطرح نشود. صهیونیستها در نظر دارند تا در یک فرایند فشار، تهدید و تحریم باریکه غزه را از سکنه فلسطینی تخلیه کنند تا بی سر و صدا طرح ضمیمه غزه به خاک اسرائیل محقق شود. مقامات تلاویو که طبق معمول برآورد درستی از توان دفاعی حماس و گروههای مقاومت فلسطینی نداشتند با آغاز درگیری در یک ماه گذشته خود را پبروز نبرد تلقی میکردند اما به محض ورود به جنگ و آشکار شدن توان موشکی حماس و عملکرد ضعیف طرح چندصد میلیون دلاری سامانه گنبد آهنین در دوگانه بین پذیرش شکست از یک گروه کوچک فلسطینی و تبعات داخلی و خارجی ناشی از آن و از سوی دیگر ادامه جنگ و موج واکنش افکار عمومی و مجامع بین المللی قرار گرفتند. طبعا پس از تجربیات شکست رژیم صهیونیستی در جنگ های 22 روزه و 33 روزه پذیرش شکستی دیگر هیمنه سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی را زیرسوال میبرد لذا تلاشها برای تشدید حمله به غیرنظامیان در غزه و بالا بردن آمار انسانی مردم فلسطین بهمنظور پیروز نشان دادن ارتش صهیونیستی شدت گرفت. علت اصلی تهاجم بی مهابانه رژیم صهیونیستی به غیرنظامیان بهدلیل شکست این رژیم دربرابر
تعداد اندک نظامیان گروههای مقاومت و آمار بالای تلفات تیپهایی چون گولانی است که درگذشته تبلیغات زیادی درخصوص شکست ناپذیری آنها در رسانهها حامی صهیونیستها صورت میگرفت اما تصاویر چهرههای گریان و زخمیها و کشتههای این نظامیان در طول جنگ سال 2006 با لبنان و جنگ 22 روزه سال 2009 و تصاویر و فیلمهایی که در طول یک ماه گذشته از دستگیری و ناکامی این نظامیان منتشر شده موج از ناامیدی را در ساکنان سرزمینهای اشغالی ایجاد کرده است و دولت تلاویو تلاش میکند تا با سانسور آمار کشتهها و افزایش آمار تلفات در غزه خود را پیروز جنگ جلوه دهد. قطعا هر توافقنامه صلحی که پایان محاصره نوار غزه را نادید بگیرد و تلاش کند تا رویای خلع سلاح گروههای فلسطینی را به نوعی در متن توافق بگنجاند زمینه ساز صلح پایدار در میان رژیم صهیونیستی و حماس نخواهد بود؛ چرا که فشار گسترده تحریم و محاصره مردم فقیر غزه و جنایات گاه و بیگاه تلاویو چاره ای جز مقاومت برای ساکنان نوار غزه قرار نداده است و تلاش آمریکا و مصر برای بیرون کشیدن رژیم صهیونیستی از پذیرش شکست در جنگ با غزه موقتی و ناپایدار است.
دیدگاه تان را بنویسید