سرویس سیاسی « فردا »- محمود احمدی نژاد مرد ناشناخته سیاست ایران در دهه هفتاد، سال های ابتدایی دهه هشتاد را در شهرداری تهران گذراند و زمانی که نوبت به انتخابات ریاست جمهوری 84 رسید تصمیم گرفت تا حضور خود را در عرصه ای دیگر واین بار در جایگاه ریاست جمهوری تجربه کند. از همین رو پای به انتخابات گذاشت و با کنار زدن رقبا در کنار اکبر هاشمی رفسنجانی به دور دوم انتخابات رسید و سرانجام با جمع آوری رای جریان حزب اللهی کشور و ایجاد یک پایگاه مردمی در بین این جریان توانست رئیس دولت سازندگی را شکست داده و برای 8 سال بر کرسی ریاست جمهوری ایران تکیه بزند. رئیس دولت های نهم و دهم در طول سال های حضور خود در جایگاه ریاست جمهوری فراز و نشیب های بسیاری داشت. اما به اعتقاد بسیاری از هواداران وحامیان وی، دوره چهارسال ابتدایی فعالیت احمدی نژاد با دوره دوم تفاوت های آشکاری داشت. یکی از این تفاوت های آشکار نیز روی کارآمدن فردی به نام اسفندیار مشایی بود که رئیس دولت دهم در وصف وی عنوان کرده بود که " مشایی یعنی من و من یعنی مشایی." اما اقدامات یار غار احمدی نژاد در حاشیه دولت و شکل گیری جریان موسوم به جریان انحرافی سبب شد تا بدنه
اصلی جریان حزب اللهی که احمدی نژاد به کمک آن توانسته بود در 2 دوره انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود، به یکباره از رئیس دولت دهم فاصله گرفت و حامیان دیروز به منتقدان امروز تبدیل شدند. خط قرمز جریان حزب اللهی نیز در آن روزها کاملا مشخص بود و خواسته ای جز کنار گذاشتن اسفندیار رحیم مشایی از رئیس جمهور دولت دهم نداشت. احمدی نژاد اما شخص را فدای مصلحت جمع کرد و پای مشایی ایستاد و حتی این مسئله به خانه نشینی 11 روزه او نیز انجامید اما دست از حمایت کردن از مشایی نکشید. همین مسئله سبب شد تا در طول 2 سال پایانی دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد دیگر خبری از حضور وی در محافل و هیئت های مذهبی نباشد و بدین ترتیب بود که اختلافات وی با جریان حزب اللهی بیشتر و بیشتر شد. سرانجام احمدی نژاد در آستانه انتخابات سال 92 تیر آخر را زد و دست در دست رحیم مشایی وارد ساختمان وزارت کشور شد تا شائبه حمایت احمدی نژاد از گزینه ای خاص این بار به شکلی علنی مطرح شود. این در حالی بود که فیلتر شورای نگهبان جلوی حضور مشایی در بین نفرات پایانی گزینه های ریاست جمهوری را گرفت و همین امر سبب شد تا پایان کار دولت دهم، پایانی باشد بر اندیشه های
اسفندیار رحیم مشایی؛ البته پایانی که بی شک موقتی خواهد بود. جدایی سیاسی به سبک احمدی نژاد و مشایی محمود احمدی نژاد پس از پایان کار دولت چند ماهی را دور از میادین قرار گرفت و تصمیم بر این داشت تا پس از 8 سال حضور در صحنه اصلی کشور، مدتی را به استراحت بپردازد. به همین منظور هم بود که به جای حضور در اولین جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام پس از روی کار آمدن دولت روحانی به سواحل رامسر رفت و تفریح را به حضور در برنامه های سیاسی ترجیح داد. اما این گوشه نشینی زیاد هم به طول نینجامید و در روزهای پایانی سال 92 بود که خبرهای متعددی از فعالیت های پشت پرده احمدی نژاد و یارانش به گوش رسید. از ارائه لیست 150 نفره برای انتخابات مجلس و برگزاری جلسات با یاران و وزرای قدیمی گرفته تا شکل گیری گروه هایی تحت عناوین ناما و هما سبب شد تا روند بازگشت به قدرت رئیس جمهور سابق کشورمان شکل تازه ای به خود بگیرد. احمدی نژاد اما در شرایطی که در تعطیلات ایام عید بسیاری از مردم در مسافرت های نوروزی و دید و بازدیدهای سال نو به سر می بردند، در ادامه فعالیت های گام به گام خود، 3 حرکت تازه را در پازل برنامه های خود چید تا بار دیگر مشخص شود برای
بازگشت به قدرت برنامه های ویژه ای دارد. اما تفاوتی که در گام های جدید احمدی نژاد با فعالیت های وی در سال گذشته وجود داشت ماجرای حزب اللهی شدن مجدد رئیس دولت های نهم و دهم بود. حضور در اولین نماز جمعه سال جدید، حضور در مناطق عملیاتی جنوب کشور، شرکت در مراسم عزاداری حضرت زهرا(س) از جمله برنامه هایی بود که نشان می داد احمدی نژاد قصد دارد بار دیگر با چهره ای حزب اللهی به قدرت بازگردد. این در حالی بود که احمدی نژاد از میانه های راه دولت دهم در این طیف مخالفان بسیاری پیدا کرد و حتی در آخرین ماه های فعالیت وی در جایگاه ریاست جمهوری، قشر حزب اللهی جامعه زاویه بسیاری با رئیس وقت دولت پیدا کردند. نمونه بارز این مسئله نیز حمایت های تعداد زیادی از مادحین اهل بیت (ع) از احمدی نژاد در طول سال های 84 تا 88 بود که در طول دوران دولت دهم این حمایت ها به شکایت و شکایت کشی یاران احمدی نژاد از این مداحان تبدیل شد. این روزها اما محمود احمدی نژاد بر خلاف سال های گذشته هر جا که پای می گذارد جای یک نفر را در کنار خود خالی می بیند. احمدی نژاد در ماه های بعد از انتخابات ریاست جمهوری هیچگاه در کنار رحیم مشایی دیده نشد تا شاید
بخواهد این پیام را به جریان حزب اللهی جامعه القا کند که دیگر از رحیم مشایی جدا شده و به این ترتیب بتواند پایگاه اجتماعی از دست رفته خود در بین جریان حزب اللهی را بار دیگر به دست آورد. بازگشت احمدی نژاد بدون مشایی آری یا خیر؟ این سوالی است که این روزها بیش از قبل در محافل سیاسی اصولگرا مطرح می شود. اصلاح طلبان نیز کنجکاوند که بدانند بالاخره محمود احمدی نژاد حاضر می شود یار همیشگی اش را برای رسیدن به کرسی های قدرت کنار بگذارد یا خیر؟ در هر حال محمود احمدی نژاد این روزها چه با مشایی و چه بدون مشایی، در مراسم ختم، در ساختمان ولنجک و حتی در هیات های مذهبی آفتابی می شود. گویی دیگر نمی خواهد خود را از دید رسانه ها پنهان کند و سعی دارد به میان مردم برود.
در جدیدترین نمونه نیز احمدی نژاد طی شب های گذشته در مراسم جشن شب میلاد حضرت امام حسین علیه السلام در هیئت روضه العباس که با سخنرانی حجت الاسلام عمادی و مداحی حسین سیب سرخی برگزار شد، بدون مشایی حضور یافت و با تعجب حاضرین روبرو شد. در این خصوص به نظر می رسد اهالی سیاست به خصوص جریان حزب اللهی باید پروژه بازگشت احمدی نژاد را جدی تر گرفته و به تحرکات وی و عدم حضور اسفندیار رحیم مشایی در کنار رئیس جمهور سابق کشورمان توجه بیشتری داشته باشند. اعلام شماره حساب برای دریافت کمک های نقدی اخیراً پیغامی از سوی برخی عناصر جریان انحرافی در شبکه های اجتماعی در حال انتشار است که بر اساس آن قرار است این جریان برای نیمه شعبان مراسم جشنی را ترتیب دهد. بر اساس این گزارش، این مراسم از سوی هواداران محمود احمدی نژاد و اسفندیار مشایی در نارمک برگزار می شود و متولیان این برنامه برای جذب بیشتر کمک های مالی شماره حسابی را هم اعلام کردهاند. در آبان ماه سال گذشته نیز همزمان با سالروز تولد محمود احمدینژاد جمعی از هواداران وی با حضور مقابل منزل مسکونی او در محله نارمک این روز را به وی تبریک گفتند. بنابراین به نظر می رسد حامیان
جریان انحرافی به دنبال عرصه هایی جهت حضور بیشتر و فعال تر در جامعه هستند تا بتوانند جایگاه خود را در اذهان مردم بازسازی کنند.
دیدگاه تان را بنویسید