ملاله یوسف زی؛ عروسک خیمه‌شب‌بازی امپریالیسم آمریکایی
در مقایسه با استفاده گسترده‌ای که آمریکا از ملاله کرده است، کار شرکت‌های بازرگانی، بی‌ضرر است. در تصویری که در کمپین «دختران ما را به خانه برگردانید»(کمپین حمایت از دختران آمریکایی گروگان گرفته‌شده در نیجریه) منتشرشده است، ملاله در کنار میشل اوباما در حال حمل شعارنوشته‌ای دیده می‌شود که خواستار دخالت جامعه جهانی و آمریکا برای بازگرداندن این گروگانان به آمریکا است.
سرویس سیاسی «فردا»؛ ملاله یوسف زی، دختر نوجوانی است که در دفاع از حق آموزش توسط طالبان مورد هدف گلوله قرار گرفت. این ترور او را در مرکز توجه رسانه‌های جهان قرارداد. کتاب او با عنوان «منم ملاله» یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های سال گذشته میلادی بوده است. سازمان ملل، دوازدهم ژوئیه، شانزدهمین سالروز تولد ملاله یوسف زی را روز ملاله نام‌گذاری کرده است. مجله تایمز او را پس از باراک اوباما، دومین شخصیت جهان در سال 2012 نامید. جایل آهرام، نویسنده پایگاه تحلیلی-خبری آنتی وار در مقاله‌ای به مسئله شهرت گسترده ملاله پرداخته است. به اعتقاد او اینک ملاله تبدیل به‌وسیله ای برای پیشبرد خواست‌های امپریالیستی آمریکا شده است. در ادامه می‌توانید خواننده متن این مقاله باشید:
اخیراً یک شرکت آمریکایی به علت استفاده از تصویر خون‌آلود ملاله یوسف زی در تبلیغات خود، تحت تعقیب قانونی قرارگرفته است. آنچه در این میان جالب است، استفاده روزافزون از تصاویر ملاله در تبلیغات و پیام‌های بازرگانی-تجاری شرکت‌های مختلف است. البته در مقایسه با استفاده گسترده‌ای که آمریکا
از ملاله کرده است، کار شرکت‌های بازرگانی، بی‌ضرر است. در تصویری که در کمپین «دختران ما را به خانه برگردانید»(کمپین حمایت از دختران آمریکایی گروگان گرفته‌شده در نیجریه) منتشرشده است، ملاله در کنار میشل اوباما در حال حمل شعارنوشته‌ای دیده می‌شود که خواستار دخالت جامعه جهانی و آمریکا برای بازگرداندن این گروگانان به آمریکا است. البته معنای این درخواست کاملاً آشکار است: دخالت و تهاجم نظامی آمریکا در نیجریه برای نجات شهروندانش. این‌گونه معلوم می‌شود که معنای شعار آنان این است: «با جنگ، حمله، کشتار و تخریب، دختران ما را به خانه بازگردانید.» ملاله 16 ساله که اکنون تبدیل به ستاره‌ای مشهور شده است، یک فعال طرفدار صلح و حق آموزش عمومی برای همه کودکان بود. او بعد از ترور توسط طالبان تا آستانه دریافت جایزه صلح نوبل هم پیش رفت. قصد ما به‌هیچ‌عنوان تخفیف شجاعت ملاله در مقابله با بی‌رحمی‌ها و تهدیدهای طالبان نیست؛ اما نکته جالب در این میان این است که او اینک چهره محبوب نو محافظه‌کاران جنگ‌طلب آمریکایی است. آنان از ترور ملاله به‌عنوان دلیلی برای اثبات کردن ضرورت جنگ در افغانستان استفاده می‌کنند. از دید آنان، تنها راه
دفاع از حقوق بشر در افغانستان تهاجم و اشغال این کشور بوده ست. «نوح روتمان»، نویسنده نو محافظه‌کار در مقاله‌ای چنین می‌نویسد: تأیید دستاوردهای ملاله، به معنای اثبات ضرورت جنگ برای حفظ صلح و تحقق حقوق بشر است. نویسندگان نو محافظه‌کار طرفدار جنگ اعتقاددارند که نقض گسترده حقوق بشر در افغانستان و پاکستان-که مورد ملاله تنها یکی از مصادیق آن است-توجیه کننده اشغال افغانستان و حملات بی‌شمار هواپیماهای بدون سرنشین به داخل مرز پاکستان است. ملاله تبدیل به دلیلی شده است تا بدان وسیله جلوی عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از افغانستان گرفته شود. استدلال آنان این است: جنگ راه تحقق حقوق بشر است، پس خوب است. یکی از کلیشه‌هایی که ملاله در همه گفتگوهایش با رسانه‌های جهان بر آن تأکید می‌کند، مخالفت با خشونت و لزوم برقراری صلح همه‌جانبه در جهان است. او در ملاقاتش با اوباما در کاخ سفید گفت: «حملات هواپیماهای بدون سرنشین تنها باعث گسترش تروریسم می‌شود» البته رسانه‌های غربی سکوت طولانی ملاله درباره اتفاقات و کشتارهای آمریکا در سطح جهان را با همین نقل‌قول کوچک نادیده گرفتند. آنان تاب همین انتقاد کوچک را هم از «قهرمان حقوق بشر» شان
نیاوردند. باید از ملاله پرسید اگر هدفش گسترش صلح در جهان است چرا تلاش می‌کند تا راه را بر دخالت نظامی آمریکا در نیجریه باز کند؟ دخالتی که باعث کشتار مردان، زنان، کودکان و پیرمردان در این کشور می‌شود؟ همه این کمپین‌ها در راستای تلاش آمریکا برای دخالت نظامی هرچه گسترده‌تر در آفریقا است. برنامه‌ای که محدود به نیجریه نخواهد ماند و دامان سایر کشورهای آفریقایی را هم خواهد گرفت. یوسف زی اخیراً در صفحه یادبود هیلاری کلینتون در روزنامه تایمز به ستایش او پرداخته است؛ اما هیلاری کلینتون، حامی اصلی جنگ‌افروزی‌های آمریکا در منطقه بوده است. از حمایتش از جنگ عراق و افغانستان بگیرید تا بمباران لیبی و حمایت همه‌جانبه از حملات گسترده هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی به یمن و پاکستان. دست هیلاری کلینتون به خون زنان عراقی، پاکستانی، افغانی و یمنی آغشته است. زنی که یوسف زی درباره‌اش می‌نویسد: «او نماد قدرت و خیزش زنان در جهان امروز است» ملاله اخیراً گفته است که دختران آمریکایی گروگان گرفته‌شده در نیجریه، خواهران او هستند؛ اما باید از او پرسید که دخترانی که در عراق و افغانستان زندگی می‌کنند، چه؟ دختران و زنانی که روزانه به
خاطر حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی در یمن و پاکستان کشته، مجروح، یتیم یا بیوه می‌شوند، چه؟ آیا او می‌خواهد ترور روزانه و رسمی‌ای که اکنون در پاکستان و یمن صورت می‌گیرد در نیجریه هم تکرار شود؟ یوسف زی باید بداند که هنگامی‌که او به مقامات آمریکایی می‌گوید: «خواهران نیجریه‌ای مرا حفظ کنید» درواقع می‌گوید: «خواهران نیجریه‌ای مرا بمباران کنید» نمی‌توانم این نوشته را بدون آرزویی تمام نکنم: ای‌کاش تصویر ملاله یوسف زی فقط برای فروش کالاهای آمریکایی به کار گرفته می‌شد و نه برای فروش و گسترش امپریالیسم آمریکایی.
اخیراً یک شرکت آمریکایی به علت استفاده از تصویر خون‌آلود ملاله یوسف زی در تبلیغات خود، تحت تعقیب قانونی قرارگرفته است. آنچه در این میان جالب است، استفاده روزافزون از تصاویر ملاله در تبلیغات و پیام‌های بازرگانی-تجاری شرکت‌های مختلف است. البته در مقایسه با استفاده گسترده‌ای که آمریکا
از ملاله کرده است، کار شرکت‌های بازرگانی، بی‌ضرر است. در تصویری که در کمپین «دختران ما را به خانه برگردانید»(کمپین حمایت از دختران آمریکایی گروگان گرفته‌شده در نیجریه) منتشرشده است، ملاله در کنار میشل اوباما در حال حمل شعارنوشته‌ای دیده می‌شود که خواستار دخالت جامعه جهانی و آمریکا برای بازگرداندن این گروگانان به آمریکا است. البته معنای این درخواست کاملاً آشکار است: دخالت و تهاجم نظامی آمریکا در نیجریه برای نجات شهروندانش. این‌گونه معلوم می‌شود که معنای شعار آنان این است: «با جنگ، حمله، کشتار و تخریب، دختران ما را به خانه بازگردانید.» ملاله 16 ساله که اکنون تبدیل به ستاره‌ای مشهور شده است، یک فعال طرفدار صلح و حق آموزش عمومی برای همه کودکان بود. او بعد از ترور توسط طالبان تا آستانه دریافت جایزه صلح نوبل هم پیش رفت. قصد ما به‌هیچ‌عنوان تخفیف شجاعت ملاله در مقابله با بی‌رحمی‌ها و تهدیدهای طالبان نیست؛ اما نکته جالب در این میان این است که او اینک چهره محبوب نو محافظه‌کاران جنگ‌طلب آمریکایی است. آنان از ترور ملاله به‌عنوان دلیلی برای اثبات کردن ضرورت جنگ در افغانستان استفاده می‌کنند. از دید آنان، تنها راه
دفاع از حقوق بشر در افغانستان تهاجم و اشغال این کشور بوده ست. «نوح روتمان»، نویسنده نو محافظه‌کار در مقاله‌ای چنین می‌نویسد: تأیید دستاوردهای ملاله، به معنای اثبات ضرورت جنگ برای حفظ صلح و تحقق حقوق بشر است. نویسندگان نو محافظه‌کار طرفدار جنگ اعتقاددارند که نقض گسترده حقوق بشر در افغانستان و پاکستان-که مورد ملاله تنها یکی از مصادیق آن است-توجیه کننده اشغال افغانستان و حملات بی‌شمار هواپیماهای بدون سرنشین به داخل مرز پاکستان است. ملاله تبدیل به دلیلی شده است تا بدان وسیله جلوی عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از افغانستان گرفته شود. استدلال آنان این است: جنگ راه تحقق حقوق بشر است، پس خوب است. یکی از کلیشه‌هایی که ملاله در همه گفتگوهایش با رسانه‌های جهان بر آن تأکید می‌کند، مخالفت با خشونت و لزوم برقراری صلح همه‌جانبه در جهان است. او در ملاقاتش با اوباما در کاخ سفید گفت: «حملات هواپیماهای بدون سرنشین تنها باعث گسترش تروریسم می‌شود» البته رسانه‌های غربی سکوت طولانی ملاله درباره اتفاقات و کشتارهای آمریکا در سطح جهان را با همین نقل‌قول کوچک نادیده گرفتند. آنان تاب همین انتقاد کوچک را هم از «قهرمان حقوق بشر» شان
نیاوردند. باید از ملاله پرسید اگر هدفش گسترش صلح در جهان است چرا تلاش می‌کند تا راه را بر دخالت نظامی آمریکا در نیجریه باز کند؟ دخالتی که باعث کشتار مردان، زنان، کودکان و پیرمردان در این کشور می‌شود؟ همه این کمپین‌ها در راستای تلاش آمریکا برای دخالت نظامی هرچه گسترده‌تر در آفریقا است. برنامه‌ای که محدود به نیجریه نخواهد ماند و دامان سایر کشورهای آفریقایی را هم خواهد گرفت. یوسف زی اخیراً در صفحه یادبود هیلاری کلینتون در روزنامه تایمز به ستایش او پرداخته است؛ اما هیلاری کلینتون، حامی اصلی جنگ‌افروزی‌های آمریکا در منطقه بوده است. از حمایتش از جنگ عراق و افغانستان بگیرید تا بمباران لیبی و حمایت همه‌جانبه از حملات گسترده هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی به یمن و پاکستان. دست هیلاری کلینتون به خون زنان عراقی، پاکستانی، افغانی و یمنی آغشته است. زنی که یوسف زی درباره‌اش می‌نویسد: «او نماد قدرت و خیزش زنان در جهان امروز است» ملاله اخیراً گفته است که دختران آمریکایی گروگان گرفته‌شده در نیجریه، خواهران او هستند؛ اما باید از او پرسید که دخترانی که در عراق و افغانستان زندگی می‌کنند، چه؟ دختران و زنانی که روزانه به
خاطر حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی در یمن و پاکستان کشته، مجروح، یتیم یا بیوه می‌شوند، چه؟ آیا او می‌خواهد ترور روزانه و رسمی‌ای که اکنون در پاکستان و یمن صورت می‌گیرد در نیجریه هم تکرار شود؟ یوسف زی باید بداند که هنگامی‌که او به مقامات آمریکایی می‌گوید: «خواهران نیجریه‌ای مرا حفظ کنید» درواقع می‌گوید: «خواهران نیجریه‌ای مرا بمباران کنید» نمی‌توانم این نوشته را بدون آرزویی تمام نکنم: ای‌کاش تصویر ملاله یوسف زی فقط برای فروش کالاهای آمریکایی به کار گرفته می‌شد و نه برای فروش و گسترش امپریالیسم آمریکایی.
دیدگاه تان را بنویسید