جسارت کارشناسی و توسعه

در این مقاله، قصدم متوجه کردن خواننده به یکی از مشکلات فلج کننده کشور است. نمیتوان از ضرورت وجود و خدمات سیستم اداری هر کشوری چشم پوشی کرد. یکی از مهمترین ابعاد فلسفه وجودی دولتها در جوامع کنونی همین کارکرد بافت اداری سالم است. اما شناسائی تمامی مصائب بافت اداری کشور و در پیش گیری روش تجویزی و نسخه پیچی از اهداف این مقاله نیست. بافت اداری نه تنها در ایران بلکه در کلیه کشورها همواره منابع اصلی کشور را می بلعند. اما در کشورهائی که توانسته اند بر این مشکلات فائق بیایند روی ریل توسعه سیاسی و اقتصادی قرار گرفته و این بافت چاره ائی جز در اختیار قرار گرفتن ندیده است و فلسف وجودی خود را در خدمت اهداف اصلی توسعه کشور دانسته است.

هم اکنون به دلایلی که از حوصله این مقاله خارج است این بافت گرفتار مشکلات پیچیده و متعددی شده که هم سرعت افزایش تصاعد هندسی دارد و هم سرعت گردش کار موجود در سیستم اداری را کم کرده و بدتر از همه خود به سدی برای تحقق اهداف توسعه ائی و حکومت و دولت تبدیل شده است.

اصولا" در سیستم اداری سالم، توسعه گرا و توسعه پرور عناصر کارگزار چه کارشناس و چه مدیر فقط باید آنچه که در برنامه های سازمان است شجاعانه و علاقمند و با انگیزه دنبال و پیاده کنند و نه اهداف، انتظارات و مصالح شخصی را. الان وضعیت کاملا" بر عکس شده و کسی دنبال تحقق اهداف سازمان نیست و این وضع در نقاط دور از مرکز به مراتب شدید تر است. وضعیت کنونی نه تنها بستر پرورش نیروهای سالم و با انگیزه را ندارد بلکه تمامی منابع مادی و معنوی کشور را نیز اختاپوس وار میبلعد.

نگاه از نزدیک به بدنه کارشناسی کشور و بررسی خروجی فعالیتها و تصمیمات منبعث از نظرات کارشناسی و گردش کار موجود در بافت اداری نشان از آن دارد که در کنار مسائل و مصائب دیگر، ساختار و شاکله محافظه کاری بر کارشناسان دستگاههای اجرائی کشور مستولی شده است و این نه تنها خلاف بلکه ضد اهداف توسعه ائی است. از مهمترین نتایج دوران استعمار و استبداد در کشورهای در حال توسعه وجود الگوها و سرمشق‌های ذهنی توسعه ستیز، استبدادخواه و اقتدارگرا توسط کسانی که قدرت و حکومت را در دست دارند بوده که برای نیل به روند توسعه مطلوب، این پارادیم‌ها باید جای خود را به پارادیم‌های آزاداندیشی، توسعه محوری و آزادی‌خواهی که غیر قابل انفکاک هستند بدهد.

ابراز نظر کارشناسی، اظهار عقیده و ‌بیان دیدگاهها، نشانه اعتلای فرهنگی، توسعه یافتگی سیاسی و پیش شرط توسعه اقتصادی است . با این معنا تربیت و بها دادن به نیروهای کارشناسی وارسته و انتقاد از عملکرد دولت توسط افراد و نهادهای مدنی تبدیل به ارزش و فضیلت اقتصادی و پیش شرط توسعه اقتصادی می شود .نمی توان آزادی بیان و جسارت کارشناسی برای بیان بدون دغدغه نظراتش را در عرصه سیاسی محدود کرد و انتظار داشت خلاقیت‌های مورد نیاز توسعه و رشد اقتصادی دانایی محور شکوفا شوند. ما باید از این چالش مهم بگذریم و لحظه ائی تردید نداشته و درنگ نکنیم که نقش بی بدیل آزادی بیان، اظهار نظرات کارشناسی و نظریه پردازی در توسعه و رشد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی که مستلزم جرئت، جسارت، بصیرت، دانش و آگاهی است از ضروری ترین و بدیهی ترین گامهای اولیه پا نهادن در راه پر سنگلاخ و پر پیچ و خم ولی نجات بخش دستیابی به ﺗﻮﺳﻌﻪ درون زا، ﭘﺎﻳﺪار، ﻣﺘﻮازن، ﺧﻼق و ﻧﻮآور است. من و حتما" کارشناسان دولت و مخصوصا" متخصصان این امر در سیستم اداری کشور از نظرات شما استفاده خواهیم برد.

منبع: خبرآنلاین