العالم: «فیصل قاسم» که از مجریان مشهور شبکه الجزیره و از مخالفان سرسخت ایران و جبهه مقاومت است، در یادداشتی در روزنامه فرامنطقهای "القدس العربی" چاپ لندن، نوشت: عربها باید در زمینه سرمایهگذاری، برنامهریزی و صبر و اسقامت، ایران را الگو قرار دهند. قاسم در ادامه با اذعان به اینکه ایران، تثبیت ائتلافها و حضور خود را در منطقه از دهها سال پیش آغاز کرده، میگوید: گویی برخی کشورهای عربی کاری ندارند جز اینکه از افزایش نفوذ ایران در منطقه ــ بهویژه پس از توافق هستهای و "نزدیک شدن" ایران و آمریکا ــ شکایت کنند و بنالند. نمیدانم چه اتفاقی افتاده است که برخی گویی ناگهان از خواب غفلت بیدار شدهاند و به خطر نفوذ ایران پی بردهاند. این نویسنده معروف عرب بهعنوان شاهد مثال برای ادعای خود، به سابقه روابط و مناسبات ایران و سوریه در زمان "حافظ اسد" اشاره کرده مینویسد: حافظ اسد همزمان با ایران و کشورهای عربی طی چند دهه روابط ممتازی داشت، اما چرا در آنهمه مدت هیچیک از عربها به روابط و ائتلاف ایران و سوریه شک نکرد؛ آیا نظام سوریه در زمان حافظ اسد، بهمثابه سنگ محک در روابط ایران با کشورهای عرب نبود؟ وی در بخش
دیگری از مقاله خطاب به اعراب میگوید: ایران را سرزنش نکنید. ایران، بخواهیم یا نخواهیم، برنامهای دارد که بر اساس یک راهبرد قدرتمند و دقیق برنامه ریزی شده است؛ بنابراین ایران با بهرهگیری از توانمندیهای داخلی و بدون وابستگی به شرق و غرب، چنان قدمی در زمینه نظامی و فناوری هستهای برداشته که جهانیان را بهتزده کرده و سالهاست که دنیا در زمینه برنامه اتمی با ایران سرگرم مذاکره است و این حقیقتی است درخور احترام نه محکومیت، هرچند که برخی با ایران اختلاف سیاسی داشته باشند. از سوی دیگر درحالی که عربها به حمایتهای رو به تحلیل آمریکا وابسته باقی ماندهاند، ایرانیها در زمینه ساخت تجهیزات نظامی و غیرنظامی، بر اساس اصل خودکفایی به بازوهای پرتوان و عقل و درایت داخلی تکیه کردهاند و این باعث شده است که جهانیان با آنها بهعنوان یک رقیب تعامل کنند نه مانند یک پیرو وابسته. قاسم به بیان تفاوت سرمایه گذاریهای ایران و اعراب بهعنوان نمونه در لبنان اشاره کرده مینویسد: در حالی که عربها در زمینه ساخت هتل و قمارخانه در لبنان سرمایه گذاری کردهاند، ایران به ایجاد بازوی راهبردی نظامی قدرتمندی در این کشور مبادرت ورزیده است که
اینک از جایگاه ویژهای در لبنان برخوردار است. وی تفاوت بین کشورهای عربی و ایران را در قالب تفاوت بین دو شخص بیان میکند که اولی خانهای را اجاره کرده و به صاحبخانه (آمریکا) برای چندین سال اجاره پرداخت میکند و اموالش را از دست داده، اما دومی پولی قرض گرفته و خانهای را خریداری کرده و پس از چند سال صاحب خانه شده است. این نویسنده عرب در ادامه بهصراحت خطاب به کشورهای عربی میگوید: درایت و زیرکی ایران را ببینید که چگونه منابع و ثروتهای خود را در مسیر خودکفایی در بلندمدت به کار گرفته و اینک به قدرتی تبدیل شده است که در معادلات منطقهای و جهانی نمیتوان آن را نادیده گرفت، اما کشورهای عربی ثروتهای خود را به قدرتهای خارجی بخشیدهاند تا آنها را مورد حمایت قرار دهند و اینک با حقایقی ناگوار مواجه شدهاند. فیصل قاسم میافزاید: بهراستی که ما اعراب به روحیه بالای ایرانیها در سرمایه گذاری، سازندگی، صبر و استقامت نیازمند هستیم. استراتژی ایرانی دقیقاً مشابه راهبرد و شکیبایی بافنده فرشهای مشهور ایرانی است که حاضر است سالهای طولانی از عمر خود را به بافتن یک فرش ایرانی تمامعیار و دارای مقبولیت جهانی اختصاص دهد، بدون
اینکه خسته و آزرده شود، زیرا همواره اهداف بلندمدت را دنبال میکند و این درحالی است که سیاستمداران عرب جهانبینی محدودی دارند، بهسرعت خسته میشوند و فاقد صبر و استقامت هستند و به همین علت به بیگانگان متوسل میشوند. این نویسنده سرشناس در پایان مقاله مینویسد: 50 سال پیش خیلیها تصورش را هم نمیکردند که ایران از چنین نفوذ و جایگاهی در منطقه برخوردار شود، اما اینک این امر به یک حقیقت تبدیل شده است و ایران برنامهای بلندمدت در پیش گرفته و بدون شک همین مسئله بسیاری از کشورهای عربی را آزار میدهد و باعث شده است که نسبت به این کشور کینه بورزند و ملتهای عرب را بر اساس تعصبات مذهبی علیه ایران تحریک کنند؛ اما باید از آنها پرسید که چرا طرح و برنامههای "اصولی" و "عربی" خاص را برای مقابله با نفوذ روزافزون ایران و ترکیه به کار نمیگیرید؟ این درحالی است که ایران، اورانیوم را غنیسازی میکند و ما کشورهای عربی تنباکوی قلیان؟!
دیدگاه تان را بنویسید