رفتار آمريكا عجيب است؟
فشار اخير دولت آمريكا به هند جهت كاهش خريد نفت از ايران و از سوي ديگر عدم معامله بانك‌هاي غربي با ايران جهت امور بشردوستانه از ترس تحريم‌هاي آمريكا در نگاه اول و با توجه به توافق ژنو غير منتظره است اما با نگاهي به سير تحولات شايدامري طبيعي محسوب شود و نبايد از وقوع چنين حوادثي تعجب كرد، چرا كه آمريكا از سال 1995 ميلادي تلاش كرد كه علاوه بر تحريم يكجانبه‌‌اش عليه ايران، ساير تحريم‌هاي فرامرزي عليه ايران را هم مديريت كند و نوعي هژموني بر سازمان تحريم‌هاي ايران ايجاد كند. بعد از سه قطعنامه تحريمي 1737، 1747 و 1803 شوراي امنيت عليه ايران، آمريكا سعي كرد فضاي رواني شديدي عليه ايران به‌وجود آورد و با بهانه‌هاي گوناگون تحريم‌هاي جديدي عليه ايران وضع كند و جايگاه ايران در عرصه بين‌المللي را تضعيف كند. در اين مسير حتي روسيه و چين نيز وارد تباني تحريم عليه ايران شدند و سعي كردند از اين فضا حداكثر استفاده را ببرند. اما پس از امضاي توافقنامه ژنو 3 كه يك بُِعد آن كامل اجرا شد و آن نيز اين بود كه ايران به‌دنبال سلاح هسته‌اي نيست و برعكس گزارش‌هاي منفي آمانو رئيس سازمان بين‌المللي انرژي اتمي، ايران صلح‌آميز بودن برنامه هسته‌اي و حسن‌نيت خود را ثابت كرد، فضاي رواني تحريم عليه ايران شكسته شد و ايران توانست از اين فضا حداكثر استفاده را ببرد. از سوي ديگر در دنياي امروز به واسطه بحران اقتصادي اروپا و شكست سياست‌هاي آمريكا شاهد واقع بينانه‌تر شدن دنيا هستيم كه در آن شكل جديدي از روابط ميان ايران و بقيه نقاط دنيا آغاز شده است و شركت‌هاي غربي و شرقي به‌دنبال سرمايه‌گذاري در ايران و حضور در اقتصاد ايران هستند. در اين شرايط آمريكا همچنان سعي مي‌كند مديريت تحريم‌ها عليه ايران را در دست داشته باشد و به همين دليل است كه باراك اوباما رئيس‌جمهور آمريكا چندي پيش اعلام كرده بود فقط 5 درصد تحريم‌هاي ايران لغو شده و ساختار كلي تحريم‌هاي ايران بر جاي خود باقي است. اين در شرايطي است كه دولتمردان آمريكايي فراموش كرده‌اند كه فضاي رواني تحريم‌ها عليه ايران دچار مشكل شده است و فضا ديگر مانند سابق نيست. ريشه اينگونه تهديد‌ها و ادامه سياست تحريم را بايد در چالش جديد دولت آمريكا در عرصه بين‌المللي جست. بحران اوكراين موجب شد كه آمريكايي‌ها به سياست‌هاي خصمانه خود در قبال ايران شدت بيشتري ببخشند تا از اين طريق نشان دهند كه چالش اخير موجب تضعيف هژموني آمريكا نشده است. فضاي كنوني موجب مي‌شود كه نگاه‌ها به روند مذاكرات واقع‌بينانه‌تر شوند و خوشبيني‌های اخير كه نسبت به آمريكا شكل گرفته بود تعديل شود. نبايد فراموش كنيم كه آمريكا به‌دنبال دوستي با ايران نيست و توافق ژنو نيز توافقي تاكتيكي بود. ايران نيز در مقابل نشان داد كه امروزه صرفا با آمريكا مذاكره نمي‌كند بلكه با كل دنيا صحبت مي‌كند و درستي سياست‌هاي خود را به جهان نشان داده است. منبع: تهران امروز
دیدگاه تان را بنویسید